Έτσι χάθηκαν τα Ίμια
– Ο αφανής ήρωας των Ιμίων Αντώνης Βεζυρόπουλος
Τα γεγονότα της 31ης Ιανουαρίου 1996 στα Ίμια είναι γνωστά και ως εκ τούτου κρίνω σκόπιμο να μην αναφερθώ σε αυτά, αλλά στη συνέχεια.
Ο μέχρι τότε βοσκός των Ιμίων Αντώνης Βεζυρόπουλος συνέχισε να πηγαίνει (ακόμη και μετά την κρίση) και να φροντίζει το κοπάδι του (40 αιγοπρόβατα) και ως εκ τούτου να υπάρχει ελληνική οικονομική ζωή στη βραχονησίδα, επιβεβαιώνοντας έτσι την ελληνική κυριαρχία, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για το Διεθνές Δίκαιο (ΑΟΖ κ.λπ.) μας λέει ο Νίκος Καρατουλιώτης, Υποστράτηγος ΕΑ.
Οι ενοχλήσεις και οι απειλές εκ μέρους του τουρκικού λιμενικού αφόρητες… Ωστόσο, όπως λέει ο ίδιος, «σκέφθηκα ότι δεν θα τους κάνω τη χάρη να σταματήσω». «Αν μου έλεγαν να πάω ξανά θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη», είπε πριν από δύο χρόνια σε συνέντευξή του.
Και όμως αυτό που δεν κατόρθωσε το τουρκικό λιμενικό το κατόρθωσε το ελληνικό κράτος.
Μέχρι το 2002 ο δήμαρχος Καλύμνου Διακομιχάλης, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, χορηγούσε βοήθημα στον βοσκό των Ιμίων ύψους 2.000.000 δραχμών, δηλαδή 6.000 ευρώ ετησίως (καύσιμα, τροφή κ.λπ.) συνεχίζει ο Νίκος Καρατουλιώτης.
Με την αλλαγή της δημοτικής αρχής και επειδή τόσο το υπουργείο Εξωτερικών αλλά και το υπουργείο Αιγαίου δεν «μπόρεσαν» να καλύψουν το παραπάνω ποσό, ο Αντώνης Βεζυρόπουλος, μη δυνάμενος να ανταποκριθεί οικονομικά (πολύτεκνος και με σύνταξη 700 ευρώ), σταμάτησε να πηγαίνει στα Ίμια και απέσυρε και το κοπάδι του.
Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι το κράτος καταλόγισε τις δαπάνες (50.000 ευρώ) ενίσχυσης στον πρώην δήμαρχο Καλύμνου Διακομιχάλη, με το σκεπτικό ότι δεν ήταν νόμιμα υλοποιημένες.
Ακόμη και έτσι να ήταν, θα έπρεπε να είχε ψηφισθεί νόμος για να καλύπτει αυτές τις περιπτώσεις.
Τώρα θα ήμουν υπερβολικός αν έλεγα ότι η εθνική κυριαρχία στα Ίμια χάθηκε για 500 ευρώ τον μήνα; καταλήγει ο Νίκος Καρατουλιώτης.