ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ

February 11, 2020 στις κατηγορίες BIBΛIO,

Συγγραφέας
GEORGE STEINER (Tζώρτζ Στάινερ)
Μετάφραση
ΠΑΛΜΥΡΑ ΙΣΜΥΡΙΔΟΥ

Η πτώση των θεσμοποιημένων θρησκευτικών συστημάτων έχει αφήσει μεγάλο ηθικό και συναισθηματικό κενό στους κόλπους του δυτικού πολιτισμού. Μετά την αποσύνθεση του χριστιανισμού και της θεολογίας του, ο Στάινερ εξετάζει τις μυθολογίες που προτάθηκαν ως υποκατάστατό του: το φιλοσοφικοπολιτικό πρόγραμμα του Μάρξ, τη φροϋδική ψυχανάλυση και τη δομική ανθρωπολογία του Λεβί-Στρώς.
Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στις λυτρωτικές τους διαστάσεις ή εξετάζοντάς τες ως εκδοχές της Αποκάλυψης, αναζητά, ταυτόχρονα, και τις εβραϊκές ρίζες των τριών αυτών προφητικών κινημάτων που πήραν τη σκυτάλη από τον χριστιανισμό, ο οποίος θέλησε να υποσκελίσει την κληρονομιά του ιουδαϊσμού. Παράλληλα μ’ αυτές τις κορυφές του θεωρητικού στοχασμού, ο Στάινερ εξετάζει τη μόδα που μας επέβαλαν τα «πράσινα ανθρωπάκια» και μαζί τις επιστήμες του αποκρυφισμού ή της αστρολογίας, δίχως βέβαια, να παραλείπει τις ανατολικές θρησκείες: ισάριθμες απόπειρες που όμως, κατά τη γνώμη του, αποδείχθηκαν ατελέσφορες, καθώς καμιά τους δεν μπόρεσε να προσφέρει απάντηση στην «κρίση νοήματος» που πλήττει τον σύγχρονο άνθρωπο.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Τζώρτζ Στάινερ υπήρξε διεθνούς φήμης συγγραφέας και στοχαστής, το έργο του οποίου διακρινόταν όχι μόνο για τις ξεχωριστές λογοτεχνικές αρετές και το έντονο ενδιαφέρον του για τη μελέτη της γλώσσας αλλά και για το ευρύ γνωστικό του πεδίο. Γεννήθηκε στο Παρίσι, όπου έλαβε το πρώτο ακαδημαϊκό πτυχίο. Mετακομίζοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες, το 1948 πήρε πτυχίο από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου. Το 1950 έλαβε τον τίτλο του Μάστερς από το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, όπου τιμήθηκε με το βραβείο Bell της Αμερικανικής Λογοτεχνίας. Εργάστηκε επίσης ως επικεφαλής της ομάδας των κριτικών της λογοτεχνίας του περιοδικού New Yorker.
O Tζώρτζ Στάινερ είχε διδάξει στα Πανεπιστήμια του Γέιλ, της Νέας Υόρκης, της Γενεύης και της Οξφόρδης. Είχε ανακηρυχθεί τιμητικό μέλος της Αμερικάνικης Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών και εταίρος του Κολεγίου Balliol της Οξφόρδης. Η Γαλλική κυβέρνηση τον τίμησε με τον τίτλο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής (Légion d’ Honneur) και η Βασιλική Ακαδημία του Βελγίου (Royal Belgian Academy) με το μετάλλιο King Albert. To 1988 έλαβε το βραβείο λογοτεχνίας Truman Capote Lifetime Achievement Award και εκλέχθηκε μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας.
Πέθανε στις 3 Φεβρουαρίου 2020 σε ηλικία 90 ετών.
Ο Τζώρτζ Στάινερ έχει γράψει τα έργα: Tolstoy or Dostoevsky: An Essay in Contrast (1960), The Death of Tragedy [O θάνατος της τραγωδίας ] (1961), Anno Domini: Three Stories (1964), Language and Silence: Essays 1958-1966 (1967), In Bluebeard’s Castle: Some Notes Towards the Redefinition of Culture [Στον Πύργο του Κυανοπώγωνα] (1971), Exraterritorial: Papers on Literature and the Language Revolution (1972), After Babel: Aspect of Language and Translation [Μετά τη Βαβέλ] (1975), Why English? (1975), Heidegger (1978). On Difficulty and Other Essays (1978), Antigones (1984), A Reading Against Shakespeare (1986), Real Presences: Is there Anything in What We Say? (1989), Proofs and Three Parables (1992), What is Comparative Literature? (1995), No Passion Spent: Essays 1978-1996 (1996), The Deeps of the Sea, and Other Fiction (1996), Errata: An Examined Life (1997), Grammars of Creation (2001), Lessons of the Masters (2003), Nostalgia for the Absolute (2004), Paroles et silence (2004), Une Idée de l’Europe (2005), Dix raisons (possibles) à la tristesse de la pensée (δίγλωσση έκδοση, 2005).