Τσιχανόβερ: «Κάνε αυτό που αγαπάς, φτάνει να το κάνεις καλά», μας έλεγε ο πατέρας μου
«Από παιδί με γοήτευε η κατανόηση του πώς είναι φτιαγμένο καθετί. Μάζευα άνθη και φύλλα από το βουνό και τα αποξήραινα μέσα στο Βαβυλωνιακό Ταλμούδ του μεγάλου μου αδελφού. Θύμωνε όταν τα ανακάλυπτε στις σελίδες του, αλλά ήταν εκείνος που μου χάρισε ένα μικροσκόπιο όταν ήμουν έντεκα ετών.
Με αυτό είδα για πρώτη φορά κύτταρα, στο λεπτό επιθήλιο ενός κρεμμυδιού. Αργότερα άρχισα να συλλέγω οστά ζώων, τα οποία έβρισκα στην εξοχή. Έπειτα από πολλά χρόνια ερασιτεχνικού φλερτ με τη βιολογία, αποφάσισα να επισημοποιήσω τη σχέση μας, με ένα πτυχίο».
«Κατάγομαι από μια μικρή χώρα, περιστοιχισμένη από εχθρούς, αλλά αν θέλεις να ξεπεράσεις τα προβλήματα του περιβάλλοντός σου και να σπρώξεις τα όριά σου, μπορείς να το κάνεις. Και αναφέρομαι στους περιορισμούς που συχνά μας θέτει η γεωγραφία: αν δεν είσαι Αμερικανός, Άγγλος ή Γερμανός, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς να καταφέρεις κάτι σημαντικό στη ζωή σου. Αυτό λέω πάντα στα παιδιά».
«Ο καθοριστικός παράγοντας για τη μετέπειτα πορεία ενός παιδιού πέρα από όσα του έχουν κληροδοτηθεί μέσω των γονιδίων του– είναι οι γονείς του. Το σπίτι μας δεν ήταν πλούσιο αλλά διέθετε μια τεράστια βιβλιοθήκη και μια εκπληκτική συλλογή δίσκων –αρχικά 78 και αργότερα 33 στροφών– κυρίως κλασικής μουσικής. Η μητέρα μου, που ήταν καθηγήτρια Αγγλικών, μου μετέδωσε την αγάπη της για το διάβασμα. Από τον πατέρα μου, που ήταν δικηγόρος, διδάχθηκα την αξία της γνώσης και της ελεύθερης βούλησης. Μολονότι θα ήθελε να με δει να σπουδάζω νομικά, δεν με πίεσε. “Κάνε αυτό που αγαπάς, φτάνει να το κάνεις καλά”, μου έλεγε. Σε όλα αυτά προσθέστε το εκπαιδευτικό σύστημα εκείνης της εποχής που ήταν εξαιρετικό, σήμερα δυστυχώς η ποιότητά του έχει εκπέσει. Και, φυσικά, ο στρατός μού έμαθε να ανήκω σε ένα σύνολο, χωρίς να εκχωρώ την ανεξαρτησία μου».
«Δεν φοβάμαι τίποτα. Είμαι 73 ετών, ο θάνατος με πλησιάζει, δεν θα ήθελα να υποφέρω, αλλά δεν μπορώ να ζω τρομοκρατημένος. Η ζωή είναι σκληρή και πολύπλοκη, γεμάτη απώλειες. Χάνεις τους γονείς σου, συγγενείς, φίλους. Γι’ αυτό έχω αποφασίσει να παίρνω ό,τι μου χαρίζει κάθε μέρα. Σήμερα απολαμβάνω τη θέα στην Ακρόπολη…».
Υπογραφή: Άαρον Τσιχανόβερ, ισραηλινός βιοχημικός