ΝΟΥΡΙΝ. Η ΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΦΩΤΙΣΕ ΤΗ ΜΕΡΑ

Συγγραφέας
ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ

Είδε τον εαυτό της στους ξερότοπους της Αιθιοπίας, να τρέχει και να ψάχνει απελπισμένη τα μωρά της. Γύρω της υπήρχαν δεκάδες μελαμψά παιδάκια, μα εκείνη τα προσπερνούσε γυρεύοντας τα δικά της.
Ξαφνικά τα είδε. Ήταν βέβαιη πως ήταν τα δικά της παιδιά, το ένιωσε τη στιγμή που τα αντίκρυσε και μια άγρια χαρά πλημμύρισε την καρδιά της.
Έτρεξε κοντά τους να τ’ αγκαλιάσει, μα εκείνα απομακρύνονταν. Την έπιασε πανικός. Κάθισε απογοητευμένη στον κορμό του δέντρου κι άρχισε να κλαίει. Τότε το μεγαλύτερο κοριτσάκι τής μίλησε.
«Μην κλαις, μαμά, και μη στεναχωριέσαι. Υπάρχει εδώ ένα κοριτσάκι που σε περιμένει. Αυτό θα είναι το παιδί σου κι εσύ η μαμά του. Και θα είστε πολύ ευτυχισμένες και οι δυο. Η ζωή σου θα γεμίσει φως. Φως από τα μάτια της και την καρδιά της».

Ένα βιβλίο που μιλά για τη διαφορετικότητα, για την αδικία μα και για τη δύναμη της αγάπης. Ένα ταξίδι από τη Σύρο στην Αιθιοπία, γεμάτο δυνατό έρωτα, περιπέτεια, αγωνία και συγκίνηση. Η προσπάθεια δύο ανθρώπων να αποδείξουν πως η αγάπη μπορεί να νικήσει τα πάντα, ακόμα και τον κοινωνικό ρατσισμό. Άραγε θα τα καταφέρουν;

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020

Απόσπασμα βιβλίου

1

Η Λουκία δεν παρακολουθούσε πια τα λόγια του ιερέα. Η ματιά της είχε σταθεί στην τεράστια εικόνα του Αϊ-Γιώργη, που έστεκε περήφανος δίπλα στο άλογό του έχοντας μόλις σκοτώσει τον δράκο, με το δεξί του χέρι σηκωμένο ψηλά, σε μια κίνηση θριάμβου. Πίσω του μια γυναίκα που φαινόταν… πώς φαινόταν; Φοβισμένη; Σημείωσε στο μυαλό της να ρωτήσει τη μάνα της ποια να ’ταν η γυναίκα αυτή.
Ο ιερέας έψελνε το «Σημάδι της Ειρήνης» και οι καλεσμένοι τους ακολουθούσαν την τυπική χειραψία μεταξύ τους. Το βλέμμα της τώρα είχε κλέψει η συναρπαστική θέα του λιμανιού και του πελάγους που ξεδιπλωνόταν μέσα από το μικρό παράθυρο του ναού δίπλα της, κι ένιωσε την καρδιά της να βουλιάζει ακόμα πιο βαθιά στην ευτυχία. Πόσο υπέροχα μαγευτική ήταν η θέα από κει πάνω! Μα κι από τη βεράντα του νέου της σπιτικού τέτοια εικόνα θα αντίκριζε κάθε πρωί που θα ξυπνούσε δίπλα στον άντρα που στεκόταν πλάι της.
Γύρισε και τον κοίταξε. Ο Δομίνικος, αντίθετα από εκείνη, φαινόταν αφοσιωμένος στα λόγια του ιερέα που τελούσε την καθολική γαμήλια Λειτουργία. Στο πρόσωπό του διάβασε τη συγκίνηση, μα και τη λαχτάρα. Σίγουρα δεν έβλεπε την ώρα να μείνουν μονάχοι οι δυο τους στην κάμαρά τους και να την κάνει επιτέλους δική του. Στον έναν χρόνο του αρραβώνα τους της είχε δείξει ξεκάθαρα πόσο την αγαπούσε αλλά και πόσο την ποθούσε. Τα μάγουλά της βάφτηκαν κόκκινα στη σκέψη της ένωσής τους. Και η ίδια σίγουρα αδημονούσε για τη μαγική αυτή στιγμή, αλλά είχε και μια συστολή που της έκοβε τα πόδια.
Η Θεία Κοινωνία που της πρόσφερε ο ιερέας εκείνη την ώρα την ανάγκασε να ξαναγυρίσει στο παρόν. Μετάλαβε με ευλάβεια και συμμετείχε στην τελευταία προσευχή που έψαλαν όλοι μαζί μέσα στον καθολικό ναό, κάτω από τους εξαίσιους ήχους του εκκλησιαστικού οργάνου, το οποίο είχε φέρει ο πεθερός της ειδικά για την περίσταση τη μέρα εκείνη. Ο πατέρας του Δομίνικου, ο γνωστός Φραγκίσκος Δακρότσης, ήταν άλλωστε από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους ανθρώπους της Σύρου. Η Λουκία σίγουρα δε θα μπορούσε να είχε καλύτερη τύχη από το να μπει σε αυτή την οικογένεια με δόξα και τιμή.
Όχι ότι η δική της οικογένεια ήταν κάποια παρακατιανή. Τουναντίον. Ο πατέρας της ήταν ναυτικός και την είχε προικίσει πλουσιοπάροχα. Απλώς δεν προερχόταν η ίδια από αρχοντικό τζάκι όπως εκείνο των Δακρότσηδων, με τη μεγάλη ιστορία, από την εποχή της ενετοκρατίας ακόμα. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον νεαρό Δομίνικο να την ερωτευτεί σφόδρα και να τη ζητήσει από τον πατέρα της. Οι δικοί του δεν είχαν καμιά αντίρρηση για την επιλογή της νύφης, μα ακόμα κι αν είχαν, οι κάμποσες χρυσές λίρες που πρόσφερε ο συμπέθερος την ημέρα του λόγου είχαν κάμψει όλες τους τις αντιστάσεις.
Το ζευγάρι γιόρτασε τον γάμο του με τους πολυάριθμους καλεσμένους του στο αρχοντικό της οικογένειας του γαμπρού, ένα τμήμα του οποίου τους παραχωρήθηκε από τον πατέρα του Δομίνικου, αφού πρώτα ανακαινίστηκε πλήρως. Δε θα ήταν υπερβολή να πει κανείς πως το σπίτι αυτό έμοιαζε με παλάτι κι ήταν το πιο εντυπωσιακό κτίσμα στην Απάνω Χώρα του νησιού. Τα λευκά του μάρμαρα, σε συνδυασμό με την πέτρα, έδεναν άριστα με το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, που αντίκριζες από όλα τα μπροστινά παράθυρα. Οι δυο μεγαλόπρεπες κολόνες στην είσοδο του σπιτιού, φτιαγμένες από γρανίτη, προσέδιδαν ακόμα μεγαλύτερη πολυτέλεια στο αρχοντικό.
Η γιορτή έγινε στον τεράστιο κήπο στην πίσω αυλή, όπου στήθηκαν οι ροτόντες με τα χειροποίητα κεντητά τραπεζομάντιλα. Ήταν μέρος της προίκας της Λουκίας, φερμένα από κάποια χώρα της Ανατολής, στο τελευταίο ταξίδι του πατέρα της…

Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα 

Η ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα, εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς.
Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ. Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει δική της στήλη στο ηλεκτρονικό περιοδικό Flow magazine με τίτλο «Ταξίδι στην αυτογνωσία».
Έχει μια κόρη και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα.
Από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ κυκλοφορούν δώδεκα μυθιστορήματά της, σε 360.000 αντίτυπα μέχρι σήμερα.

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Κατηγορία: Ελληνική Λογοτεχνία, Κοινωνικό
ISBN: 978-618-01-3374-5
ISBN e-book: 978-618-01-3375-2