Π. Αδαμίδης: Γεωπολιτική και οικονομία
Του
ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΑΔΑΜΙΔΗ
Δικηγόρου, LL.M (Harvard’ 95), ΔΝ, αν. Καθηγητή
Κοινοτικού Δικαίου, Προμηθειών και Διεθνών Σχέσεων
στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων
Οι ανακατατάξεις στη διεθνή σκηνή πυροδοτούν σενάρια και αναλύσεις, που περιλαμβάνουν από τεκμηριωμένες προσεγγίσεις, ιστορικές αναδρομές και κοινωνικοοικονομικές ερμηνείες μέχρι και συνωμοσιολογικές θεωρίες και ντετερμινιστικές φαντασιώσεις.
Ανεξάρτητα πάντως από την αφετηρία εκκίνησης, όλοι οι αναλυτές αναζητούν τα συμφέροντα που κρύβονται ή εξυπηρετούνται από τις κινήσεις των ισχυρών. Όπως και στην εγκληματολογική ανάλυση του φόνου, που ο ερευνητής αναζητά τον ωφελούμενο.
Μόλις τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες της κίνησης του στρατηγού Χαφτάρ να κλείσει ουσιαστικά τη στρόφιγγα εξαγωγών του λιβυκού πετρελαίου. Ενέργεια που, κατά δήλωση του στρατοπέδου του, αποσκοπεί να στραγγαλίσει οικονομικά τους αντιπάλους του και να ανασχέσει την προμήθεια προς αυτούς πολεμικού υλικού. Όπως είναι γνωστό, σε κάθε στιγμή της Ιστορίας οι έμποροι όπλων δεν πουλάνε με πίστωση. Ειδικά όταν τους έχεις ανάγκη και ειδικότερα όταν είναι σφόδρα πιθανό να είσαι ο χαμένος.
Μέχρι εδώ όλα κατανοητά. Σκληρό και αδυσώπητο το πεδίο της πολεμικής αντιπαράθεσης. Με όρους πραγματισμού μάλιστα, είναι και θεμιτή κάθε κίνηση που θα επισπεύσει τον τερματισμό της.
Αυτή ωστόσο είναι μια μερική αποτύπωση της εικόνας. Γιατί σε μια ευρύτερη θεώρησή της ο έστω και προσωρινός τερματισμός των λιβυκών εξαγωγών πετρελαίου θα περιορίσει εξ ορισμού τις προσφερόμενες ποσότητες στη διεθνή αγορά. Και θα οδηγήσει σε αύξηση της τιμής του. Χαράς ευαγγέλια, δηλαδή, για τις πετρελαιοπαραγωγούς χώρες αλλά και αιτία προβληματισμού και δυσχερειών για τις χώρες που αγοράζουν πετρέλαιο. Και βέβαια τη δική μας.
Το κόλπο του περιορισμού της παραγωγής για να αυξηθεί η τιμή πώλησης του μαύρου χρυσού δεν είναι μια εύκολη εξίσωση. Γιατί μπορεί, ως αποτέλεσμα, να το επιθυμούν διακαώς οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες, με πρώτες αυτές που έχουν οικονομικές δυσχέρειες, αλλά σκοντάφτει στη δυσπιστία μεταξύ των ενδιαφερομένων. Έτσι, ενώ ο στόχος τους φαινομενικά είναι κοινός, εντούτοις τορπιλίζεται καθώς το ιδιότυπο αυτό καρτέλ και τα μέλη του θέλουν και να περιοριστεί η παραγωγή αλλά και να διατηρήσουν το καθένα από αυτά το με με αποφασιστικότητα τις προκλήσεις και τους κινδύνους, ιδίως δε να υπερασπιζόμαστε τα εθνικά μας θέματα και τα εθνικά μας δίκαια υπό όρους αρραγούς ενότητας, κατ’ εξοχήν δε αυτά που αφορούν τις σχέσεις μας την Τουρκία». Επανέλαβε για μια ακόμη φορά ότι η Ελλάδα ευνοεί την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, υπό τον απαράβατο όρο του εκ μέρους της πλήρους σεβασμού του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. «Δυστυχώς», πρόσθεσε, «η ίδια η Τουρκία υπονομεύει επικίνδυνα κάθε πτυχή της ευρωπαϊκής προοπτικής της, παραβιάζοντας ευθέως και απροκαλύπτως το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο».
Στη διάρκεια της ομιλίας του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξήρε την ειρηνική και υποδειγματική συνύπαρξη ελλήνων ορθόδοξων και ελλήνων μουσουλμάνων στην περιοχή της Θράκης, «υπό όρους ισότητας και ισονομίας», όπως σημείωσε.