Πρόεδρος-σωσίβιο για Μητσοτάκη! – Σύρθηκε στην επιλογή
«Άχρωμη» και «άοσμη» η επιλογή της Σακελλαροπούλου
-Σύρθηκε στην επιλογή υπό τον φόβο των εσωκομματικών αναταράξεων ο Μητσοτάκης
-Φεύγει στην Αμερική ο Σαμαράς για να μην ψηφίσει
-Πρωτοφανής η ασέβεια του πρωθυπουργού προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
Σε μια πολιτικά «άχρωμη» και «άοσμη» επιλογή για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας –αυτή της Αικ. Σακελλαροπούλου– «υποχρεώθηκε» ο Κυρ. Μητσοτάκης προκειμένου αφενός να υπερβεί τα εμπόδια που (του) ύψωναν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ειδικότερα δε το Κίνημα Αλλαγής, και αφετέρου –και κυρίως– για να μη διαταράξει τις εύθραυστες –στο συγκεκριμένο ζήτημα– εσωκομματικές ισορροπίες.
Και αυτό διότι οποιαδήποτε άλλη επιλογή από τα πρόσωπα που είχε εξετάσει τους προηγούμενους μήνες θα άνοιγε τον ασκό του Αιόλου και θα έφερνε θύελλες στην αρχή κιόλας της θητείας της κυβέρνησης.
Σε μια κρίσιμη περίοδο για τα εθνικά ζητήματα και τις επερχόμενες εξελίξεις σε όλα τα μέτωπα να προδιαγράφονται ραγδαίες, ο πρωθυπουργός επέλεξε για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα ένα πρόσωπο, καταξιωμένο μεν στον χώρο του (Δικαιοσύνη), αλλά χωρίς επαρκείς γνώσεις σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, διπλωματίας, χωρίς διεθνείς επαφές και διασυνδέσεις. Ενδεχομένως, αν όχι σίγουρα, διότι αυτό ακριβώς επιθυμούσε ο κ. Μητσοτάκης κάνοντας τη συγκεκριμένη επιλογή, ήθελε δηλαδή ένα πρόσωπο που να μην παρεμβαίνει στα μείζονα ζητήματα και να μη δημιουργεί οιαδήποτε προβλήματα (προσκόμματα) στο έργο το δικό του αλλά και της κυβέρνησης.
Η κ. Σακελλαροπούλου είναι μεν μια καταξιωμένη δικαστικός, αλλά χωρίς ιδιαίτερες κοινωνικές αναφορές, αν εξαιρέσει κανείς τη… φιλοζωία. Ως πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας μάλιστα επικύρωσε τους περισσότερους μνημονιακούς νόμους που στοίχισαν στους μισθούς και τις συντάξεις, καθώς και άλλα δικαιώματα, εκατομμυρίων Ελλήνων. Αυτό το τελευταίο είναι που της προσάπτουν οι επικριτές της. Δεν είναι ωστόσο το μοναδικό: Το μακρινό 2001 είχε ταχθεί υπέρ της διαγραφής του θρησκεύματος από τις ταυτότητες, κόντρα στη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και της Εκκλησίας. Επίσης, το 2014 είχε ταχθεί υπέρ της απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας στα παιδιά των νόμιμων μεταναστών, ενώ το δικαστήριο είχε κρίνει αντισυνταγματικό τον σχετικό νόμο.
Τα «όχι» του Καραμανλή
Ο Κυρ. Μητσοτάκης κατέληξε στην επιλογή της Αικ. Σακελλαροπούλου λαμβάνοντας υπόψη τα «όχι» του Κ. Καραμανλή και τα «μη» του Αντ. Σαμαρά. Λειτούργησε με άλλα λόγια μέσα σε ένα ασφυκτικό πλαίσιο. Εγκαίρως, μήνες πριν, ο Κ. Καραμανλής είχε διαμηνύσει στον πρωθυπουργό ότι δεν θα τον έβρισκε σύμφωνο οποιαδήποτε επιλογή που θα είχε να κάνει με πρόσωπο από τον χώρο του… παλιού ΠΑΣΟΚ. Είχε μάλιστα χαρακτηρίσει ως «τοξικές» επιλογές όπως αυτές των Κ. Σημίτη, Γ. Παπανδρέου, Β. Βενιζέλου, Άννας Διαμαντοπούλου και Μ. Δαμανάκη. Αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι σε μια τέτοια περίπτωση η ψήφος του στη Βουλή δεν θα ήταν δεδομένη, κίνηση που ενδεχομένως να ακολουθούσαν και άλλοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Αυτός ενδεχομένως ήταν κι ένας από τους λόγους που ο πρωθυπουργός είχε διακόψει κάθε είδους επικοινωνία μαζί του το τελευταίο τουλάχιστον πεντάμηνο. Παρά τις κατά καιρούς φήμες και τα σενάρια, ο κ. Καραμανλής ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Τα «μηνύματα» του Σαμαρά
Αντίστοιχα «μηνύματα» είχε –ως λέγεται– και ο έτερος πρώην πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, ο οποίος, άσχετα με το τι λέγεται δημοσίως, προφανώς και ενδιαφερόταν για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η αρνητική απάντηση του κ. Μητσοτάκη φυσικά και τον εξόργισε και φρόντισε η οργή του να φτάσει μέχρι το πρωθυπουργικό γραφείο. Σύμφωνα δε με πληροφορίες από κυβερνητικούς αξιωματούχους ο κ. Σαμαράς φρόντισε να ενημερώσει τον κ. Μητσοτάκη ότι δεν θα έβλεπε με καλό μάτι μια ενδεχόμενη υποψηφιότητα του Κ. Καραμανλή ή την ανανέωση της θητείας του Πρ. Παυλόπουλου! Καμία από τις δύο πλευρές, όπως είναι φυσικό, δεν επιβεβαιώνει τις πληροφορίες αυτές.
Ως ένδειξη δυσαρέσκειας ερμηνεύεται από αρκετούς η απουσία του κ. Σαμαρά από την ψηφοφορία της 22ας Ιανουαρίου. Από το περιβάλλον του διευκρινίστηκε ότι το ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν προγραμματισμένο εδώ και έξι μήνες και δεν μπορούσε να αναβληθεί. Χωρίς να δίνονται επαρκείς εξηγήσεις για το επείγον της υπόθεσης που δεν επιτρέπει την ολιγοήμερη αναβολή (μετάθεση) του ταξιδιού.
Η ασέβεια προς τον Παυλόπουλο
Αν και –σύμφωνα με τις πληροφορίες– ο κ. Μητσοτάκης είχε λάβει τις τελικές αποφάσεις του για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας πολύ πριν από τα Χριστούγεννα, άφησε το θέμα να σέρνεται για ημέρες, με συνέπεια η όλη διαδικασία να εξελιχθεί σε… σαπουνόπερα. Στο μεσοδιάστημα μάλιστα, προκειμένου να συσκοτίσουν τα πράγματα και να παραπλανήσουν τα κόμματα, αλλά και την κοινή γνώμη, κυβερνητικοί παράγοντες διακινούσαν ονόματα υποψηφίων, απαξιώνοντας με τον τρόπο αυτό τον θεσμό της Προεδρίας. Δεν ήταν ωστόσο η μοναδική πτυχή του ζητήματος που ο πρωθυπουργός χειρίσθηκε με κάκιστο τρόπο.
Ενόχλησε αρκετούς, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου, ο τρόπος που αντιμετώπισε από την αρχή ως το τέλος τον νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο. Επέδειξε, το λιγότερο, ασέβεια προς το πρόσωπό του και κατ’ επέκταση στον θεσμό αυτό καθαυτό του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Πρώτον, επέλεξε να τον ενημερώσει τηλεφωνικά και όχι σε κατ’ ιδίαν συνάντηση, όπως όφειλε να κάνει, πέραν των άλλων και διότι ο κ. Παυλόπουλος προέρχεται από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας.
Δεύτερον, θεώρησε σωστό να ανακοινώσει την υποψηφιότητα της Αικ. Σακελλαροπούλου την παραμονή ακριβώς της επίσημης επίσκεψης του κ. Παυλόπουλου στην Ιρλανδία. Έπρεπε να το κάνει ημέρες πριν ή να περίμενε την επιστροφή του.
Τρίτον, τα επανέωσε τη θητεία του κ. Παυλόπουλου ήταν έωλα και πολιτικά αβάσιμα. Εξήγησε ότι ήθελε να τοποθετήσει γυναίκα και ότι τον κ. Παυλόπουλο δεν θα τον ψήφιζε το Κίνημα Αλλαγής. Αγνοώντας σκόπιμα το γεγονός ότι υπέρ του νυν Προέδρου είχε ταχθεί αναφανδόν ο ΣΥΡΙΖΑ, που σημαίνει ότι η εκλογή του ήταν διασφαλισμένη.
Οι απρέπειες ωστόσο έναντι του Πρ. Παυλόπουλου δεν σταματούν εκεί. Πρόσωπα που κινούνται στο στενό αλλά και ευρύτερο περιβάλλον του πρωθυπουργού επιδίδονται τα τελευταία 24ωρα σε ένα ιδιότυπο «μπούλινγκ» στα παρασκήνιο, απαιτώντας από τον κ. Παυλόπουλο να αποχωρήσει πρόωρα από το Προεδρικό Μέγαρο. Κάτι που –σύμφωνα με ακριβείς πληροφορίες μας– εκείνος δεν προτίθεται να πράξει. Διαμηνύει προς κάθε κατεύθυνση ότι θα παραμείνει στη θέση μέχρι την τελευταία ημέρα που ορίζει το Σύνταγμα, ασκώντας πλήρως τα καθήκοντά του. Που σημαίνει ότι η Αικ. Σακελλαροπούλου θα εκλεγεί στις 22 Ιανουαρίου, αλλά θα περιμένει μέχρι τις 13 Μαρτίου για να εγκατασταθεί στο Προεδρικό Μέγαρο.
Την Τετάρτη η εκλογή
Με ευρεία πλειοψηφία στην πρώτη κιόλας ψηφοφορία, που ορίσθηκε για την προσεχή Τετάρτη 22 Ιανουαρίου, αναμένεται να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας η Αικ. Σακελλαροπούλου. Υπέρ της υποψηφιότητάς της έχουν ταχθεί η Νέα Δημοκρατία, που την πρότεινε για το αξίωμα, ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κίνημα Αλλαγής, που αθροίζουν συνολικά 266 βουλευτές.
Σε δήλωσή του ο Αλ. Τσίπρας υπογράμμισε ότι η θετική ψήφος δεν είναι επικοινωνιακή, αλλά συνειδητή επιλογή. Άσκησε δε δριμεία κριτική στον πρωθυπουργό για τον τρόπο που χειρίσθηκε το όλο ζήτημα. Τον κατηγόρησε για «συμπεριφορά αβάσταχτης ελαφρότητας», ότι μετέτρεψε τη διαδικασία ανάδειξης του Προέδρου της Δημοκρατίας σε καλλιστεία, ευτελίζοντας τον θεσμό.
Υπέρ θα ψηφίσει και το Κίνημα Αλλαγής, που έσπευσε να σημειώσει ότι η απόφασή του αυτή δεν σηματοδοτεί ευρύτερη συναίνεση με την κυβέρνηση. Το ΚΚΕ θα απέχει από την ψηφοφορία, ενώ η Ελληνική Λύση τάχθηκε κατά με το επιχείρημα ότι η Αικ. Σακελλαροπούλου είναι… αριστεροφοβική λύση και ότι ως γυναίκα δεν μπορεί να επισκεφθεί το Άγιο Όρος! Από την πλευρά του, το ΜέΡΑ 25 του Γ. Βαρουφάκη πρότεινε τη Μάγδα Φύσσα, η οποία απέρριψε την πρόταση, για την οποία δεν είχε ενημερωθεί νωρίτερα.