ΧΑΘΗΚΑΜΕ, ΧΑΡΑ ΜΟΥ, ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΤΗΣ ΑΜΜΟΥ

Από παιδί επίστευα
στήν Γη τού Παραδείσου
νά ζώ αγαπημένη μου
αιώνια μαζί σου.
•••
Όμως αλλάξαν οι καιροί
καί τ’ όνειρο εχάθη
μέσα σέ πόλεις θλιβερές
στής κόλασης τά βάθη.
•••
Οι νέοι τραγουδούσανε
τραγούδια γιά τόν Χάρο
καί ο καπνός ταλάνιζε
μέ τήν βρωμιά κουμπάρο.
•••
Δέν ξέραμε πού είμαστε
σέ Γη ή σέ πλανήτη
καί χάθηκε ο Παράδεισος
σέ λασπωμένη κοίτη.
•••
Μάς κοίταζε λυπητερά
κι ο ουρανός νά βρέχει
οι λάσπες μάς σκεπάζανε
μά η ψυχή αντέχει.
•••
Κράτα γερά αγάπη μου
ο Κόσμος θά αλλάξει
από σκουπίδια δώ κι εκεί
θέ νά γενεί μετάξι.
•••
Περπάτα πάνω στήν ζωή
καί γέλαγε λιγάκι
αλλάζουνε οι Ουρανοί
σάν μιά παρτίδα σκάκι.
•••
Αλλάζουνε συνέχεια
κι εμείς αγαπημένη
μέσα μας ο Παράδεισος
θά ζεί, μάς περιμένει.
•••
Είν’ η αγάπη αρωγός
είναι από ατσάλι.
Αυτή είναι τό όπλο μας
καί θά νικήσει πάλι.
•••
Κοίτα εκείνο τό βουνό
τόν Χάρο δέν φοβάται,
χιονίζει, βρέχει συνεχώς
κι ουδέποτε κοιμάται.
•••
Τού σκάβουνε τά σωθικά
γιά κάρβουνο, λιγνίτη
καί κείνο τούς περιγελά
όπως καί κάθε αλήτη.
•••
Κράτα αγαπημένη μου
θά φτάσουμε στήν ΝΙΚΗ
καί όλοι θά περάσουνε
απ’ τήν δική μας δίκη.
•••
Άν δέν αλλάζουν οι καιροί
κι όλους μάς βασανίζουν
μόνο οι αγάπες σταθερές
πίσω πιά δέν γυρίζουν.
•••
Πάρε τά τριαντάφυλλα
εσένα τά χαρίζω
γιατ’ είσαι ο Παράδεισος
στόν Κόσμο αυτόν τόν γκρίζο.
…………………………………
Υπάρχει Παράδεισος!
Ανοίξτε τήν ψυχή σας,
είναι εκεί καί σάς περιμένει.
Μήν αργείτε, αγαπήστε.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

 
Απολαύστε περισσότερο Φιοράντε  ΕΔΩ