Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Συγγραφέας
Ειρήνη Νικολάκη-Καλαμάρη
Μικρά Ασία, 1914.
Στα παραδεισένια Αλάτσατα η οικογένεια του Στρατή Γιαννίδη, βυθισμένη στη γλυκιά γαλήνη της καθημερινότητας, απολαμβάνει τις χαρές της ζωής. Σύντομα η μοίρα της θα αλλάξει. Χτυπημένοι από τα γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής, η Κατερνώ, ο Στρατής, η Χρυσή, η Αννέτα, ο Λάμπρος και ο Νικήτας θα βρεθούν στο μάτι του κυκλώνα και θα γίνουν μάρτυρες της ανθρώπινης θηριωδίας.
«[…] Mέσω ενός οικογενειακού ιστορικού κατορθώνετε να περιγράψετε την τραγωδία ενός λαού. Από το δράμα της Σμύρνης και του ξεριζωμού, στο νέο ριζωμό, που, μόλις πρόλαβε να ανθοβολήσει, ήλθε νέο δρολάπι: ο πόλεμος 1940-41. Συγκλονιστική η περιγραφή των μαχών κατά την Εαρινή Επίθεση (9/3/41) και της ολικής διαλύσεως στρατού και κράτους. Και νέα φυγή προς τη Μέση Ανατολή. Το φάσμα της πείνας. Απελευθέρωση: μεγαλειώδης περιγραφή. Μαύρα σύννεφα! Καινούργιο δρολάπι! Κάποια μορφή μένει σαν την κουφαλιασμένη ελιά. Δεν προσδοκά κάτι νέο. Τρέφεται με αναμνήσεις: “ Ένα ηλιόλουστο απομεσήμερο μιας Μεγάλης Πέμπτης, στην κουζίνα του σπιτιού της στα Αλάτσατα”. Στα Αλάτσατα που δεν υπάρχουν πια…»
Φεβρουάριος 2018
Σαράντος Ι. Καργάκος
Απόσπασμα βιβλίου
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1
Έφεγγε ακόμα όταν η Κατερνώ απομακρύνθηκε με βήμα αργό από τ’ ακρογιάλι. Το ’χε συνήθειο σαν τέλειωνε από το διάλεγμα της σταφίδας να περιδιαβαίνει στην ακροθαλασσιά. Άφηνε τη ματιά της να ξεκουράζεται στον γαλανό ορίζοντα, να χάνεται. Η θάλασσα, λεύτερη και πλατιά, τη μάγευε, τη θεωρούσε σύμβολο μεγαλοσύνης, τη μάγευαν τα θαλασσοπούλια τα κάτασπρα, που γητεύανε τον νου της και ξυπνούσαν τα κοιμισμένα πάθη της καρδιάς της.
Αναστέναξε και κοίταξε τριγύρω τα χρώματα του δειλινού. Γκρι και μαβί, πράσινο και μπλε έτρεφαν τα όνειρά της και ταξίδευε βάζοντας τα μεταξένια φύκια λάβαρο στην πρύμνη του φανταστικού καραβιού της. Μερικές φορές κρυφά, σ’ απόμερα σημεία της παραλίας, για να μην τη βλέπουν ξένα μάτια και την περάσουν για ξωτικό, ξάπλωνε στην αμμουδιά, σκέπαζε ως τις φτέρνες τα πόδια της με το μακρύ φουστάνι, πετούσε το άσπρο φακιόλι κι άφηνε λυτά τα ξανθά της μαλλιά να χύνονται στους ώμους της. Ριγούσε το κορμί της κι ένιωθε μέχρι και τα χείλια της νοτισμένα απ’ την αρμύρα του γιαλού. Ύστερα από ώρα σηκωνόταν, τίναζε τους μικροσκοπικούς κόκκους της άμμου από τα ρούχα της, έκρυβε τα μαλλιά της κάτω απ’ το μαντίλι και κινούσε για το σπίτι.
Τις νύχτες με πανσέληνο, σαν έπαιρνε ο ύπνος τους δικούς της, άνοιγε το παράθυρο της κάμαρας, θαρρώντας πως η σελήνη έλυνε τα μάγια του κόσμου, μοίραζε ευχές και πλάνευε τις Μοίρες για το δικό της χατίρι. Ποτέ δεν περνούσε απ’ τον νου της, κι ούτε υπήρχε λόγος, πως ήταν ποτέ δυνατόν να μετατραπούν τα όνειρά της σε χαλίκια που θα τα τραβούσε ο βυθός στ’ απύθμενα βάθη του. Μα κι αν παραδόξως τύχαινε να το σκεφτεί, ήταν σίγουρη πως υπήρχε ο ψαράς που για χάρη της θα τα ’βγαζε στον αφρό ολόιδια μαργαριτάρια. Ο ψαράς, ή, πιο σωστά, ο καϊκτσής, που πλήθαινε επικίνδυνα τα όνειρα και τους καημούς της και δεν είχαν μήτε αρχή μήτε τέλος, ήταν ο Στρατής, ο συχωριανός της, με το μεστωμένο απ’ την αρμύρα κορμί και τα ονειροπόλα μάτια, που τη γλυκοκοίταζε κρυφά, αν και όχι τόσο κρυφά ώστε να μην το αντιλαμβάνεται, κι απλωνόταν μέσα της η πεθυμιά και τη συντάραζε ολάκερη.
Κατά σύμπτωση, όπως θα ’λεγαν οι γραμματιζούμενοι, άρχισε τούτος ο σεβντάς ο δικός της και του Στρατή…
Διαβάστε όλο το απόσπασμα ΕΔΩ
Είπαν για το βιβλίο
Είναι ένα βιβλίο με ιστορικό υπόβαθρο και δυνατά συναισθήματα. Η συγγραφέας με την απλή, δομημένη και λυρική γραφή της, καθ’ όλη τη διάρκεια του μυθιστορήματος, μας μαγεύει, μας ταξιδεύει σε πραγματικό χρόνο, τόσα χρόνια πίσω.
-Άγγελος Γεραιουδάκης- Έθνος, 03/12/2019
https://www.ethnos.gr/politismos/biblio/75486_pente-biblia-poy-axizei-na-diabaseis-ayti-tin-ebdomada-1-7/12/2019
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Η Ειρήνη Νικολάκη-Καλαμάρη γεννήθηκε στη Χίο, όπου εξακολουθεί να ζει με την οικογένειά της. Ασχολείται με τη λογοτεχνία εδώ και χρόνια.
H επιστροφή είναι το ένατο βιβλίο της. Το πρώτο της μυθιστόρημα, με τίτλο Μαθαίνοντας το σ’ αγαπώ αργά, κυκλοφόρησε το 2003. Έχει επίσης εκδώσει τα μυθιστορήματα Με χρώμα και αλμύρα (2005), Το σπίτι στον Κάτω Αιγιαλό (2009), Ο τελευταίος εραστής (2012), Μαντώ Μαυρογένους (Κέδρος, 2015) και Ένα γαλάζιο απόγευμα (Κέδρος, 2017). Επίσης έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Ιριδισμοί (2004) και Άνθη λυκίσκου (2007).
Επικοινωνία με τη συγγραφέα:
http://eirkalamari.weebly.com/
email: [email protected]
Κατηγορία: Ελληνική Πεζογραφία
ISBN: 978-960-04-5000-2