465 εκατ. ευρώ παραπάνω έσοδα θα έχει ο ΕΦΚΑ!
Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2020
– Πέραν της μείωσης κατά 450 εκατ. ευρώ της κρατικής επιχορήγησης
Η νέα διοίκηση του ΕΦΚΑ υπό τον κ. Χάλαρη, που ανέλαβε τα ηνία του μεγαλύτερου ασφαλιστικού φορέα της χώρας μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, κατέθεσε στο διοικητικό συμβούλιο του φορέα τον πρώτο της προϋπολογισμό.
Έναν προϋπολογισμό που είναι συνέχεια των αντίστοιχα πλεονασματικών που παρουσίαζαν και οι προγενέστερες διοικήσεις επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ. Παρουσιάζει θετικό δημοσιονομικό αποτύπωμα, που εκτιμάται ότι θα φτάσει τα 245.635.300 ευρώ.
Χαρακτηριστικό του είναι ότι αν και αναμένεται να υπάρξει συνολικά μικρότερη κρατική επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό και συγκεκριμένα περί τα 14.421.500.000 ευρώ, έναντι των 14.902.784.676 που υπολογιζόταν ότι θα χρειάζονταν για το 2019, τελικά ο προϋπολογισμός του ΕΦΚΑ θα είναι πλεονασματικός. Και αυτό γιατί αναμένεται συνολική αύξηση των εσόδων για το 2020, προερχόμενη κυρίως από τις αυξημένες εισφορές από τη μισθωτή εργασία, λόγω προσδοκώμενης αύξησης της απασχόλησης. Έτσι, ενώ το 2019 τα έσοδα από τις εισφορές, σύμφωνα με
τις εκτιμήσεις, θα έφταναν στα 9.830.500.000 ευρώ (ενώ για το 2018 ήταν 9.255.864.371 ευρώ), για το 2020 προϋπολογίζεται ότι οι εισφορές θα ανέλθουν στα 10.295.696.000 ευρώ, αύξηση που ισοσκελίζει και ξεπερνά την όποια απώλεια εσόδων από τη μικρότερη κρατική επιχορήγηση.
Ριζική αναβάθμιση όλων των ηλεκτρονικών συστημάτων του φορέα
Αυτό που μπορεί κανείς να διαπιστώσει μελετώντας τον προϋπολογισμό του ΕΦΚΑ για το 2020 είναι ότι, για πρώτη φορά από ιδρύσεώς του, λαμβάνεται πρόνοια για την αποπληρωμή 145 εκατ. ευρώ που αφορούν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις κυρίως προς τον ΕΟΠΥΥ. Η οφειλή αυτή προέρχεται από τα καταργημένα Ταμεία που ενσωματώθηκαν στον ΕΦΚΑ και αφορούν εισφορές για τον κλάδο Υγείας, οι οποίες θα έπρεπε κανονικά να είχαν αποδοθεί από το 2011. Η οικονομική κρίση όμως και η γενικότερη δημοσιονομική στενότητα που υπήρξε καθ’ όλη αυτήν την περίοδο για τα
Ταμεία εκτόξευσε το συνολικό ύψος της οφειλής στα 212 εκατ. ευρώ.
Μόνο τα δύο τελευταία χρόνια έγινε μια κάποια προσπάθεια, με μικρές όμως καταβολές και συγκεκριμένα 19 εκατ. για τα έτη 2017 – 2018 και 14 εκατ. για το 2019, για να ελεγχθεί κάπως η κατάσταση. Οπότε, με τα 145 εκατ. ευρώ που υπολογίζεται ότι θα διατεθούν μέσα στο 2020, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του ΕΦΚΑ για τον κλάδο υγείας σχεδόν μηδενίζονται.
Πέραν, όμως, αυτών, στον φετινό προϋπολογισμό του ΕΦΚΑ γίνεται σαφής αναφορά για το πώς βλέπει η νυν πολιτική ηγεσία του φορέα αλλά και του υπουργείου Εργασίας να διαμορφώνεται η κατάσταση.
Συγκεκριμένα, στη σχετική Έκθεση του Προϋπολογισμού, υπάρχει ρητή αναφορά σε ορισμένα ζητήματα:
1. Την ανάγκη επενδύσεων για την αναβάθμιση των ηλεκτρονικών υπηρεσιών του, σε πρώτη φάση κυρίως των ήδη υφιστάμενων πληροφοριακών συστημάτων για τους μισθωτούς και τους μη μισθωτούς.
2. Τη συγχώνευση των 28 ξεχωριστών πληροφοριακών συστημάτων που υπάρχουν για την απονομή συντάξεων (!).
3. Την αγορά, σε πρώτη φάση, 2.000 υπολογιστών, σε αντικατάσταση των πεπαλαιωμένων, που θα έπρεπε ήδη να βρίσκονται σε κάποιο μουσείο.
4. Την ανάπτυξη ηλεκτρονικών υπηρεσιών επιπέδου 4 (που έχουν να κάνουν με τη χορήγηση ασφαλιστικής ενημερότητας, βεβαιώσεις ασφάλισης, παροχές κ.λπ.).
5. Τον ψηφιακό μετασχηματισμό της διαδικασίας απονομής συντάξεων, κάτι για το οποίο ο υπουργός Εργασίας έχει δεσμευθεί ότι θα έχει υλοποιηθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2020.
6. Τη διασύνδεση των υπηρεσιών του ΕΦΚΑ με τα πληροφοριακά συστήματα των κυριότερων φορέων του Δημοσίου (ΑΑΔΕ, Μητρώο Πολιτών κ.λπ.).
7. Την αυτοματοποίηση των εσωτερικών διοικητικών διαδικασιών του ΕΦΚΑ (που έχει να κάνει με την ηλεκτρονική διαχείριση των εγγράφων, τη διαχείριση προσωπικού, την οικονομική διαχείριση κ.ά.).
Ουσιαστικά, μέσω του συγκεκριμένου προϋπολογισμού, η νυν διοίκηση του ΕΦΚΑ παρουσιάζει το δικό της όραμα για τον μεγαλύτερο ασφαλιστικό φορέα της χώρας μας, στηριγμένο κυρίως στις νέες τεχνολογίες αλλά και σε πιο τεχνοκρατικές μεθόδους και πρακτικές. Απομένει η πολιτική ηγεσία του φορέα να επιδιώξει τη συνεργασία των εργαζομένων του φορέα, οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια σηκώνουν αγόγγυστα το βάρος των τεράστιων προβλημάτων και δυσλειτουργιών που αυτός παρουσιάζει.