Δεν θα πρότεινε τη Χάγη ο Θουκυδίδης…
«Η πρωτοφανής πρόκληση που δημιουργεί για την Ελλάδα η συμφωνία Τουρκίας – Σαράζ, έχει οδηγήσει σε μια εκ νέου προσπάθεια ερμηνείας των τουρκικών κινήτρων από τρεις διαφορετικές προσεγγίσεις, μια από τις οποίες είναι αυτή του θουκυδίδειου ρεαλισμού, που εκλαμβάνει την τουρκική επιθετικότητα ως απόρροια ανισορροπίας στον διμερή καταμερισμό ισχύος.
Ο Θουκυδίδης παρακολουθώντας τις κινήσεις του κ. Ερντογάν δεν θα μας πρότεινε να προσφύγουμε άμεσα στη Χάγη.
Θα μας υπογράμμιζε ότι η Λιβύη κείται μακράν για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και ότι η Τουρκία όχι μόνο δεν διαθέτει απάντηση στα ελληνικά Mirage, αλλά διαθέτει τον ίδιο τύπο F-16 με σαφώς κατώτερα πληρώματα μετά τις μαζικές εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν του πραξικοπήματος του 2016.
Θα μας υπενθύμιζε ότι η Ελλάδα διαθέτει ανώτερο στόλο υποβρυχίων από αυτόν της Τουρκίας και ότι στο θέατρο της ΝΑ Μεσόγειο έχει αυτή σαφή τακτικά πλεονεκτήματα λόγω της εγγύτητας των ελληνικών αγκυροβολίων.
Θα μας συμβούλευε να συγκροτήσουμε κοινό μέτωπο με την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και την πλειονότητα των κρατών του Αραβικού Συνδέσμου, αποσκοπώντας στη δυνητική αναγνώριση μιας μελλοντικής κυβέρνησης υπό ή με τον στρατηγό Χαφτάρ και να συνομολογήσουμε με αυτή συμφωνία ΑΟΖ.
Θα μας πρότεινε, τέλος, να εμβαθύνουμε τις στρατιωτικές και να εντατικοποιήσουμε τις ενεργειακές παραμέτρους των συνεργασιών μας με την Κύπρο, την Αίγυπτο και το Ισραήλ, οριοθετώντας τα εξωτερικά όρια της υφαλοκρηπίδας μας στη ΝΑ Μεσόγειο έως το σημείο που ξεκινά η αντίστοιχη κυπριακή οριοθέτηση και μετά –αφού ορίσουμε ΑΟΖ με την Αίγυπτο– να προσφύγουμε στη Χάγη προσκαλώντας την Τουρκία να πράξει το ίδιο».
* Το παραπάνω κείμενο είναι απόσπασμα από το άρθρο του δρος Θεόδωρου Τσακίρη, αναπληρωτή καθηγητή Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο της Λευκωσίας