Δημήτρης Νανόπουλος: Αν μου έκοβες τη Φυσική, θα τελείωνα…
«Προέρχομαι από μια οικογένεια με έναν εξαιρετικό πατέρα και μια θαυμάσια μητέρα, που δεν είχαν καμιά σχέση με τον ακαδημαϊκό χώρο, δεν ήξεραν καν τι σημαίνει Φυσική. Αυτό υπήρξε το μπακγκράουντ μου. Δεν υπήρχε καν ένας άνθρωπος να μου δώσει μια συστατική επιστολή. Ένιωθα όμως να έχω μια τρέλα με τη Φυσική, σε βαθμό που να αισθάνομαι ότι είναι μονόδρομος για μένα.
Ο μόνος τρόπος λοιπόν για να κάνω κάτι, ήταν να είμαι διαρκώς πρώτος ώστε να μπορώ να σχεδιάζω το επόμενο βήμα. Αν υπάρχει κάτι που με κάνει να θαυμάζω – εντός εισαγωγικών βέβαια το ρήμα – τον εαυτό μου είναι πώς ένα παιδί που έζησε τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια στο Χαρβάτι και στη συνέχεια στου Ζωγράφου, σε ένα περιβάλλον που δεν το προέτρεπε να κάνει το άλφα ή το βήμα, κατόρθωσε να βρει τον δρόμο του προκειμένου να καταπιαστεί με ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα.
Η Φυσική είναι μια πολύ περίεργη απασχόληση – δεν θέλω να πω τη λέξη επάγγελμα. Υπάρχουν πολλές απασχολήσεις, όπως το να γίνεις πιανίστας ή ηθοποιός, με την προϋπόθεση του ταλέντου βέβαια, που είναι καταχωρημένες στην ελληνική κοινωνία. Αλλά αυτό ήταν κάτι άγνωστο όσον αφορά τη Φυσική. Τώρα σε σχέση με την Αμερική, δεν τη νοιάζει αν είσαι Κινέζος, μαύρος ή άσπρος. Αν είσαι καλός, θα προχωρήσεις.
Προσωπικά σκίστηκα, δούλευα 24 ώρες το 24ωρο για να παράγω εργασίες, τα papers που λέμε. Τη Φυσική όμως την αισθανόμουν και την αισθάνομαι ως το οξυγόνο μου, αν μου την έκοβες, θα τελείωνα».
Υπογραφή: Δημήτρης Νανόπουλος, διάσημος θεωρητικός φυσικός, από το Χαρβάτι στο Χάρβαρντ