Δεν θα μείνουμε άπραγοι

Δεν θα μείνουμε άπραγοι


Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ – ΛΑΜΠΡΑΚΗ


Βρυχάται ο Ερντογάν και απαιτεί όλο και περισσότερα. Είναι μια καθαρά απελπισμένη προσωπικότητα, εγκλωβισμένη στην ψευδαίσθηση ότι όλοι συμφωνούν και αναγνωρίζουν την ανώτερη δύναμη και τα δικαιώματα της Τουρκίας σε όλη τη γαλάζια απέραντη θάλασσα του Αιγαίου και της Μεσογείου.

Όμως οι χώρες που βρέχο­νται από τα νερά αυτών των θαλασσών είναι πολλές και όλες κάτι επιδιώκουν να κερδίσουν από τις πλούσιες πηγές της Κύπρου και των νοτίων τμημάτων του ελληνικού χώρου. Μια λυσσαλέα, εκβιαστική τακτική, που δείχνει αν μη τι άλλο τον θυμό, την κακιά τους μοίρα που σκόρπισε τον θάνατο στο μαρτυρικό νησί μας, την Κύπρο, και δεν κατάφερε να κερδίσει αυτόν τον πλούτο από τα βάθη της θάλασσας. Έσπειρε ανέμους και θερίζει θύελλες. Κατάφερε να λιανίσει οικογένειες, να εξαφανίσει νέους ανθρώπους και τώρα παίρνει αυτό που τους ανήκει. Αέρα κοπανιστό δηλαδή. Και αυτό αξίζει στον Ερντογάν, να γαβγίζει μέχρι να βραχνιάσει.

Προσπαθεί να μειώσει την αξιοπρέπειά μας και το ηθικό μας. Δεν έχει μάθει ακόμα ότι η Ελλάδα περιφρουρεί ό,τι της ανήκει, δεν απαιτεί. Ξεχνά ότι θα μπορούσε να απαιτήσει τα παράλια, τις πόλεις, τα χωριά της πατρίδας του, μέρη που ήταν ελληνικά.

Χωρίς έλεος κατασπάραξε Σύριους και Κούρδους και παίζει με τις δύο μεγάλες δυνάμεις, Ρώσους και Αμερικάνους, ένα ξέφρενο ροκ, ελπίζοντας να αρπάξει ό,τι μπορεί. Τι περίεργη όμως είναι η ζωή. Αλήθεια, θυσίασε ζωές, όμως αυτό που δεν κέρδισε ήταν ο πλούτος της γης και της θάλασσας, που τον άφησαν από έξω.

Γι’ αυτό απειλεί και εκβιάζει. Θα μας χτυπήσει, θα μπει στην κυπριακή ΑΟΖ και είναι σαν να κλαίει, όπως ένα παιδί που χτυπά τα πόδια του και κλωτσά ό,τι βρει μπροστά του. Τελικά, πάντα, μα πάντα, τα πάθη, τα λάθη, η εκμετάλλευση, η ασυδοσία, ο εγωισμός έχουν ως αποτέλεσμα την τιμωρία. Και η τιμωρία του Ερντογάν αυτήν τη φορά είναι να βάζει το «Γιαβούζ» πότε εδώ και πότε εκεί να παραβιάζει τα ελληνικά ύδατα και να γλείφεται σαν τη γάτα, που όταν δεν τα καταφέρνει να αρπάξει το θήραμα της, βάζει την ουρά κάτω και φεύγει τρέχοντας.

Θα έπρεπε να σταματήσει επιτέλους να αναπαράγει τις ίδιες απειλές και να συμμορφωθεί με το δίκαιο των υπογεγραμμένων συμφωνιών, ίσως κάτι να κέρδιζε, γιατί δεν πρόκειται να μείνουμε άπραγοι μπρος σε αυτήν τη θιγμένη, υποτίθεται, Τουρκία. Θα προστατεύσουμε τα δικά μας, θα απαντήσουμε, και ας είναι πιο πολλοί από εμάς, και θα πάρουν ακόμα ένα μάθημα από μια χώρα που ο Θεός της έδωσε έναν κρυφό πλούτο.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ


Σχολιάστε εδώ