O. Γεροβασίλη: Η χώρα πρέπει να εξαντλεί όλα τα μέσα προάσπισης της εδαφικής της κυριαρχίας

– Δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε τα αυτονόητα στο όνομα του παράλογου αναθεωρητισμού του συστήματος που κατευθύνει την πολιτική της Τουρκίας

Η χώρα μας πρέπει να εξαντλεί όλα τα μέσα για την προάσπιση της εδαφικής κυριαρχίας, δηλώνει σε συνέντευξή της στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Όλγα Γεροβασίλη, και τονίζει: «Δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε τα αυτονόητα στο όνομα του παράλογου αναθεωρητισμού του συστήματος που κατευθύνει την πολιτική της Τουρκίας».

Σχολιάζοντας τους έξι μήνες κυβέρνησης της ΝΔ, την κατηγορεί ότι «εξαπάτησε οικτρά τον ελληνικό λαό» ενώ «αποδεικνύεται εξαιρετικά συνεπής στην στήριξη των όσων πραγματικά εκφράζει με την πολιτική της. Και για να στηρίξει τις επιλογές της χρηματοδοτεί τη δημιουργία ενός κράτους πραιτοριανών, με ανελεύθερα χαρακτηριστικά και βίαιη έκφραση».

Ακολουθεί η συνέντευξη

♦ Ενδεχόμενη αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας με έρευνες στην υφαλοκρηπίδα που μας ανήκει, όπως απειλεί η Τουρκία, συνιστά casus belli για τη χώρα μας;

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η χώρα μας στο πλαίσιο της άσκησης της εθνικής κυριαρχίας πρέπει να εξαντλεί όλα τα μέσα για την προάσπιση των συμφερόντων της και της εδαφικής ακεραιότητάς της. Αποτελεί ωστόσο καθήκον μας μέσα από μια ενεργητική εξωτερική πολιτική, να διαμορφώσουμε όλες εκείνες τις συνθήκες που θα αναχαιτίσουν την αναβάθμιση των παράνομων ενεργειών της Τουρκίας.

♦ Συμφωνείτε με την εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση για τις μεταξύ μας διαφορές που φαίνεται να επιδιώκει η Τουρκία; Σε μία τέτοια περίπτωση η “συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο”, απορρίπτεται;

Η διαπραγμάτευση έχει συγκεκριμένα όρια και συγκεκριμένους κανόνες. Η διολίσθηση σε συζητήσεις για τα πάντα έχει αποδειχθεί ιστορικά επικίνδυνη. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε τα αυτονόητα στο όνομα του παράλογου αναθεωρητισμού ενός συστήματος που κατευθύνει την πολιτική της γειτονικής χώρας. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να υπάρξει μια συζήτηση με συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Η βασικότερη είναι να υπάρξουν σοβαροί δίαυλοι επικοινωνίας με την Τουρκία, ιδιαίτερα ως προς τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Στην ίδια βάση, θα πρέπει να δοθεί συνέχεια στη διαδικασία των διερευνητικών επαφών. Αυτά μπορούν να επιτευχθούν μέσα από μια πολυδιάστατη ενεργητική εξωτερική πολιτική, με στόχο την προάσπιση και την προώθηση των συμφερόντων της χώρας μας.

♦ Πού εστιάζετε την κριτική σας στην κυβέρνηση για τους χειρισμούς της στα ελληνοτουρκικά;

Τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής γενικά δεν προσφέρονται για κομματική αντιπαράθεση και εκμετάλλευση. Ιδιαίτερα σε κρίσιμες στιγμές, οι καταστάσεις απαιτούν τη διαμόρφωση συνθηκών ομοψυχίας και αποφασιστικότητας. Δεν είναι θέμα μεγαλοψυχίας ή πολιτικού πολιτισμού, αλλά ουσιαστικής ευθύνης απέναντι στην χώρα και τα συμφέροντά της. Εμείς δεν ακολουθούμε προηγούμενα παραδείγματα δημαγωγίας και διχασμού. Σαν υπεύθυνη πολιτική δύναμη και με το θεσμικό βάρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός αρραγούς μετώπου στα εθνικά ζητήματα.
Με την ίδια υπευθυνότητα απαιτούμε να πολιτεύεται και η κυβέρνηση, ενημερώνοντας τις πολιτικές δυνάμεις και ασκώντας ενεργά το θεσμικό της ρόλο. Είναι καθήκον μας να διαπιστώσουμε ότι σε κρίσιμα ζητήματα τα οποία επηρεάζουν την πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση πως δε διαθέτει σαφή θέση. Μεταδίδει αντικρουόμενα μηνύματα για παράδειγμα για την επιβολή των διεθνών κυρώσεων κατά της Τουρκίας, την οικοδόμηση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και τις διεθνείς συνομιλίες για τη Λιβύη. Αυτή η εικόνα είναι εξ ορισμού επικίνδυνη καθώς δημιουργεί περιθώρια παρανοήσεων.

♦ Νομίζετε ότι η ένταση στις σχέσεις των δύο χωρών θα έχει συνέπεια στη ροή προσφύγων και μεταναστών;

Οι προσφυγικές ροές είναι ένα ζήτημα το οποίο απασχολεί και την ίδια την Τουρκία και γι` αυτό και ο ίδιος ο Πρόεδρος της Τουρκίας έχει πολλές φορές χρησιμοποιήσει τις προσφυγικές ροές ως διαπραγματευτικό μέσο στις σχέσεις της χώρας του με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όπως και στα υπόλοιπα θέματα, έτσι και στο προσφυγικό, μια κοντόφθαλμη διαχείριση αυτού του ζητήματος από την μεριά της Τουρκίας δεν θα οδηγήσει σε θετικά αποτελέσματα και για την ίδια.

Το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα αποτελεί ευρύτερη υπόθεση με διεθνή χαρακτήρα και η εργαλειοποίησή του σε αυτό το επίπεδο ενδιαφέρει όχι μόνο την Ελλάδα και τις γειτονικές στην Τουρκία χώρες, αλλά και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπενθυμίζω πως η ΕΕ, παρά τις τεράστιες δαπάνες και για βοήθεια στην ίδια Τουρκία, εξακολουθεί να δοκιμάζεται πολιτικά εξαιτίας του προσφυγικού και μεταναστευτικού ζητήματος και της διευθέτησής του. Συνεπώς, αυτό δεν είναι ένα απλό, διμερές ζήτημα προς επίλυση.

♦ Οι τοπικές κοινωνίες πάντως συνεχίζουν να αντιδρούν στην εγκατάσταση προσφύγων. Πώς το κρίνετε;

Είναι αναμενόμενο να παρατηρούνται ανάλογα φαινόμενα σε τοπικές κοινωνίες, οι οποίες επιλέγονται από την κυβέρνηση ως τόποι εγκατάστασης προσφύγων, χωρίς στρατηγική και χωρίς προηγούμενη διαβούλευση. Αυτές οι αντιδράσεις επιτείνονται εξαιτίας της προεκλογικής ρητορικής του κυρίου Μητσοτάκη, ο οποίος παρουσίαζε, πέρα από κάθε λογική, τον ΣΥΡΙΖΑ ως το βασικό υπεύθυνο για τις προσφυγικές ροές. Έφθασε ο σημερινός πρωθυπουργός να ισχυρίζεται πως και μόνο με την εκλογή του το πρόβλημα θα λυθεί. Οι προσδοκίες λοιπόν για “μαγική” επίλυση διαψεύστηκαν. Η ξενοφοβική ρητορική η οποία είχε τόσο ανεύθυνα διαποτίσει το αφήγημα της ΝΔ έχει τις αναμενόμενες συνέπειες, αφού δεν είναι δυνατό μετά από όλα αυτά να διαβουλευθεί με τις τοπικές κοινωνίες και να παρουσιάσει πειστικές λύσεις.

♦ Πώς κρίνετε την άποψη που υπάρχει σε ένα τμήμα της ΝΔ για προσπάθεια αποδέσμευσης από τη Συμφωνία των Πρεσπών;

Τελικά, από την προδοσία και το προϊόν συναλλαγής για την μη μείωση των συντάξεων, ο κ. Μητσοτάκης μέσα σε τέσσερις μήνες διολίσθησε αρχικά στην παραδοχή της ανάγκης τήρησης μιας κακής συμφωνίας και τελικά κατέληξε να μιλάει για μια συμφωνία που η χώρα θα την τιμήσει. Θυμίζω το ρητό, ότι μπορείς να ξεγελάς πολλούς για λίγο, αλλά όχι τους πάντες για πάντα. Θα πρέπει λοιπόν αυτό το τμήμα της ΝΔ να ενημερωθεί από τον πρόεδρό του για την πραγματική κομματική γραμμή. Ο λαός πάντως τα έβγαλε τα συμπεράσματά του τόσο για τη συμφωνία, όσο και για τη συνέπεια όσων την κατήγγειλαν με μόνο σκοπό την καρέκλα.

♦ Περισσότεροι από 60 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν ερώτηση προς τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη για την αστυνομική βία. Τι διαφορά υπάρχει από την αστυνομική καταστολή επί των ημερών σας π.χ. στο Πισοδέρι;

Η αστυνομία λειτουργεί με κανόνες και μέσα στο πλαίσιο της συνταγματικής της αποστολής μπορεί να ασκήσει βία υπό προϋποθέσεις. Το αφήγημα του “καλού αριστερού ξύλου” για να δικαιολογήσει την αστυνομοκρατία και την τυφλή καταστολή ξεδιπλώνεται από τους θεωρητικούς του δόγματος “τρόμος και πάταξη”, που διαδέχθηκε γρήγορα το αρχικό “νόμος και τάξη”. Κατά τη διάρκεια της δικής μας διακυβέρνησης, δε θεωρητικοποιήσαμε την αστυνομική βία ως αναγκαιότητα και δεν κλείσαμε το μάτι στους θερμόαιμους, όπως κάνουν κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης, σαν τον κ. Βορίδη. Εδώ, συνδικαλιστές της Αστυνομίας, παραδέχονται ότι δεν είχαν τη συναίνεση που σήμερα διαθέτουν για αυτές τις συμπεριφορές.

♦ Στελέχη του κυβερνώντος κόμματος και εκπρόσωποι των αστυνομικών λένε ότι “η κυβέρνηση τους έλυσε τα χέρια”. Εσείς -που είσαστε και υπουργός Προστασίας του Πολίτη μέχρι τις εκλογές-, δεν τους αφήνατε να κάνουν την δουλειά τους;

Η ελληνική Αστυνομία είχε πάντοτε ελεύθερα τα χέρια της στην αντιμετώπιση της παραβατικότητας, της εγκληματικότητας και στην προστασία της ζωής και της περιουσίας των πολιτών. Εάν κάποιοι θεωρούν ότι η δουλειά τους είναι τα φαινόμενα που παρατηρούμε από τις φωτογραφίες και τα βίντεο με διαδηλωτές και περαστικούς να πέφτουν θύματα εξευτελισμών, ξυλοδαρμών, κατάφωρων παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων από όργανα της Πολιτείας, τότε ναι, δεν τους αφήσαμε. Και όποτε παρατηρήθηκαν ανάλογα κρούσματα, η ίδια η ελληνική Αστυνομία αλλά και η πολιτική ηγεσία, στο πλαίσιο λειτουργίας του κράτους δικαίου, έπραξε τα δέοντα ώστε να ελεγχθούν οι συνθήκες και οι συμπεριφορές όσων έπραξαν ανάλογα. Αυτή η ρητορική που έρχεται από τις πιο σκοτεινές μέρες της σύγχρονης ιστορίας μας, μπορεί να έχει ως στόχο τον αποπροσανατολισμό από την κυβερνητική ανακολουθία και ανικανότητα και να καθησυχάζει το σκληρό δεξιό ακροατήριο, το οποίο θυμάται τα όσα έλεγε προεκλογικά ο κ. Μητσοτάκης για τις Πρέσπες και το προσφυγικό.

Όπως δυστυχώς αποδείχθηκε πρόσφατα, τα αυγά του φιδιού εξακολουθούν να γεννούν εκτρώματα επικίνδυνα για τη δημοκρατία. Για αυτό το λόγο, έστω και τώρα η κυβέρνηση οφείλει να καταδικάσει ανάλογες συμπεριφορές αντί να προβαίνει σε πράξεις και δηλώσεις που εκλαμβάνονται τουλάχιστον ως έμπρακτη απόδειξη ανοχής τους.

♦ Καθώς διανύουμε τον έκτο μήνα με κυβέρνηση της ΝΔ, νομίζετε ότι είναι επαρκές διάστημα για να κριθεί;

Σε αυτούς του έξι μήνες η κυβέρνηση έχει ήδη δώσει ικανά δείγματα γραφής. Αν κάποιος θυμηθεί τις προεκλογικές υποσχέσεις της και τις παραλληλίσει με το κυβερνητικό έργο θα αντιληφθεί το κενό μεταξύ λόγων και έργων. Αλλά ας μιλήσουμε με παραδείγματα: Ο κ. Μητσοτάκης θα νοικοκύρευε το δήθεν μεγάλο και δυσκίνητο κράτος. Αντί γι` αυτό έφτιαξε μια φαραωνική δομή και την ονόμασε “επιτελικό κράτος”, μόνο και μόνο για να δικαιολογήσει το διπλασιασμό σχεδόν των μετακλητών υπαλλήλων και τον πολλαπλασιασμό των αμοιβών τους. Μίλησε για αριστεία και αξιοκρατία καταδικάζοντας την πρακτική της κυβέρνησής μας που προέβλεπε τη συμμετοχή του ΑΣΕΠ σε κάθε διαδικασία ανάδειξης ιεραρχίας και διοίκησης στο δημόσιο. Με την ανάληψη της διακυβέρνησης βρέθηκε να στήνει, λοιπόν, μέχρι και φωτογραφικούς νόμους για να δικαιολογήσει την έλλειψη των τυπικών προσόντων των ημετέρων που τοποθετήθηκαν σε κρίσιμες θέσεις στον κρατικό μηχανισμό. Δεν δίστασε να τοποθετήσει ακόμα και στην κυβέρνησή του, ανθρώπους που δήλωναν ψευδή στοιχεία για την ακαδημαϊκή τους πορεία. Τα επιτεύγματά της ΝΔ στη διαχείριση του προσφυγικού και του μεταναστευτικού γράφουν ήδη τη δική τους ιστορία, μια ιστορία ανευθυνότητας και αποτυχίας. Οι παλινωδίες της κυβέρνησης στην εξωτερική πολιτική ανταγωνίζονται εκείνες στην οικονομία, με τη μεγάλη μεσαία τάξη -η οποία για την κυβέρνηση ξεκινά από το μηνιαίο εισόδημα των 480 ευρώ- να βλέπει την προτεραιότητα να δίνεται στη “χειμαζόμενη” ολιγομελή οικονομική ελίτ, με φοροαπαλλαγές και κίνητρα που μοιάζουν μακρινό όνειρο για τους υπόλοιπους. Η κυβέρνηση συνεπώς αποδείχθηκε ότι εξαπάτησε οικτρά τον ελληνικό λαό.

♦ Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι υλοποιεί τις δεσμεύσεις της στην οικονομική πολιτική και φέρνει σαν παράδειγμα το φορολογικό. Τι απαντάτε;

Η υποκρισία της κυβέρνησης και η εικονική πραγματικότητα που καλλιεργεί το σύστημα των ΜΜΕ που τη στηρίζει δεν μπορεί να υποκαταστήσει την πραγματικότητα. Η κυβέρνηση αυτή, ακόμα και αν δώσει κάτι με το ένα χέρι, το παίρνει εντόκως με το άλλο. Τα παραδείγματα της περικοπής του επιδόματος κοινωνικής αλληλεγγύης για τη συντριπτική πλειοψηφία των δικαιούχων και η κατάργηση της 13ης σύνταξης αρκούν για να μορφώσει κάποιος επαρκή συμπεράσματα, για τον προσανατολισμό και τις προτεραιότητες της κυβέρνησης. Προτεραιότητές, οι οποίες ασφαλώς δεν έχουν καμιά σχέση με εκείνες που περιέγραφε προεκλογικά. Έτσι, ετοιμάζεται, μετά τους μισθωτούς, να επιτεθεί στους ελεύθερους επαγγελματίες, προφανώς μια άλλη μεγάλη κοινωνική ομάδα που δεν ταυτίζεται με την “μεσαία τάξη” όπως την όρισε προεκλογικά ο κ. Μητσοτάκης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το ασφαλιστικό, με την επαναφορά των κλάσεων και την αύξηση της κατώτατης εισφοράς κατά 20% να ζημιώνει τη συντριπτική πλειοψηφία των ελεύθερων επαγγελματιών. Κάπως έτσι όμως θα ελαφρυνθούν όσοι δηλώνουν πολύ υψηλά εισοδήματα!
Ακόμα, από τον προϋπολογισμό του 2020 προκύπτει μείωση στα επιδόματα κοινωνικής αλληλεγγύης που χορηγεί ο ΟΠΕΚΑ κατά 367 εκατ. ευρώ με τις μεγαλύτερες μειώσεις να αφορούν τα προνοιακά επιδόματα για ΑμεΑ και τα οικογενειακά επιδόματα. Ταυτόχρονα όμως η κυβέρνηση απελευθερώνει πόρους για τη χρηματοδότηση της οικονομικής δραστηριότητας. Η επιλογή της βέβαια είναι μάλλον ανορθόδοξη, καθώς προσεγγίζει το πρόβλημα μέσω της αποδέσμευσης των λογαριασμών προσώπων που κατηγορούνται για τα λεγόμενα εγκλήματα “του λευκού κολάρου”.
Μπορεί η κυβέρνηση τελικά να μην είναι ακριβώς συνεπής με τις προεκλογικές της εξαγγελίες, αποδεικνύεται όμως εξαιρετικά συνεπής στην στήριξη των όσων πραγματικά εκφράζει με την πολιτική της. Και για να στηρίξει τις επιλογές της χρηματοδοτεί τη δημιουργία ενός κράτους πραιτοριανών, με ανελεύθερα χαρακτηριστικά και βίαιη έκφραση.

♦ Πώς εξελίσσεται το εγχείρημα της διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ; Ανταποκρίνεται ο κόσμος;

Τα όργανα και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, συντεταγμένα και μέσα από τις διαδικασίες μας, έρχονται σε επαφή με τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες. Καθημερινά βλέπουμε με χαρά νέες δηλώσεις προσχώρησης και συμπαράστασης από ανθρώπους που ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στη διεύρυνση και στο μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Επικοινωνούνται οι κοινές αγωνίες, εκφράζονται οι ελπίδες και διεξάγεται ένας ώριμος πολιτικός διάλογος, ο οποίος ανταποκρίνεται στην εντολή που λάβαμε για τον μετασχηματισμό και την ισχυρότερη γείωσή μας με την κοινωνία.

Αυτή η διαδικασία είναι δυναμική και διαρκής. Κορυφαίο σημείο καμπής θα είναι το συνέδριό μας, στο οποίο θα αποτυπωθεί και η ενιαία ιδεολογική, οργανωτική και προγραμματική πλατφόρμα μας. Αυτή θα είναι η σύνθεση του γόνιμου διαλόγου που αυτή τη στιγμή εξελίσσεται σε όλη τη χώρα.

♦ Το ρεπορτάζ κάνει λόγο για αντιδράσεις του πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ – τον «ΣΥΡΙΖΑ του 3%» όπως τον αποκαλούν – στη διεύρυνση και στον μετασχηματισμό του κόμματος, κυρίως με τη μαζική προσέλευση στελεχών του πρώην ΠΑΣΟΚ – ενδεικτική η εκδήλωση την περασμένη εβδομάδα σε κεντρικό ξενοδοχείο. Ποια είναι η δική σας άποψη;

Αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη ένας ευρύτατος, ανοιχτός δημοκρατικός διάλογος. Μπορεί η ζωντάνια και η ειλικρίνειά του να ξενίζει όσους δεν γνωρίζουν την ταυτότητά μας. Αυτή χαράχτηκε με το διάλογο και τη σύνθεση και μας τοποθέτησε στο κέντρο της πολύχρωμης αριστεράς και της προοδευτικής παράταξης. Με αυτό τον παραγωγικό διάλογο, με ανοιχτές εκδηλώσεις, με καθαρές απόψεις, μακριά από συμπλέγματα και περιχαρακώσεις, θα οδηγηθούμε στην επόμενη μέρα, ενωμένοι, ισχυρότεροι, μαζικότεροι.

♦ Συμφωνείτε με την εκλογή αρχηγού από τη βάση;

Αυτή είναι μια απόφαση η οποία αν ληφθεί, θα ληφθεί στο πλαίσιο του συνεδρίου μας. Όμως, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω πως απέχουμε από το παράδειγμα των κομμάτων του παλιού συστήματος. Η προσωπολατρία δεν είναι μέσα στα ταυτοτικά μας χαρακτηριστικά και ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ο «αρχηγός» με τις εξουσίες και με τις δουλείες που συνοδεύουν αυτό το ρόλο στα κόμματα του παλιού συστήματος. Με αυτές τις παραδοχές, το συνέδριο μας, εάν και εφόσον ανοίξει ένα τέτοιο ζήτημα θα κληθεί να αποφασίσει.