Επίδειξη δύναμης από Σαμαρά

-Η κυβέρνηση είναι σε λάθος κατεύθυνση
-Για αχαριστία κατηγορεί τον Κυριάκο

«Θα μιλάω όποτε και όταν κρίνω αναγκαίο», είναι το μήνυμα του πρώην πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά, στον απόηχο των συζητήσεων (αντιδράσεων) που προκάλεσε η βρίθουσα αιχμών ομιλία του στο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας.

Μήνυμα που έχει βασικό αποδέκτη τον Κυρ. Μητσοτάκη και προδιαγράφει σε μεγάλο βαθμό τη στάση που θα τηρήσει στο εξής στα μείζονος σημασίας ζητήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετά στελέχη ερμήνευσαν το περιεχόμενο της ομιλίας του, υπό τα θερμά χειροκροτήματα των υποστηρικτών του, ως «επίδειξη δύναμης».

Η αίσθηση που υπάρχει στα ενδότερα της κυβερνητικής παράταξης είναι ότι ο κ. Σαμαράς έχει… απασφαλίσει και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσο μακριά μπορεί να φθάσει. Συνδέουν δε το γεγονός αυτό με το ότι –σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες– δεν περιλαμβάνεται στα σχέδια του πρωθυπουργού για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Εξ ου και ορισμένοι ερμηνεύουν τις αιχμές (διαφωνίες) που διατύπωσε στο Συνέδριο για την πολιτική της κυβέρνησης στα εθνικά θέματα και το μεταναστευτικό ως απόπειρα πίεσης («εκβιασμού») έναντι του πρωθυπουργού.

«Ποτέ δεν διαπραγματεύθηκα τις ιδέες μου για οποιοδήποτε αξίωμα», απαντάει ο κ. Σαμαράς. Στελέχη προσκείμενα σ’ αυτόν τονίζουν ότι αυτό που έκανε στο Συνέδριο ο πρώην πρωθυπουργός ήταν να χτυπήσει τον… κώδωνα του κινδύνου. «Η κυβέρνηση κινείται σε λάθος κατεύθυνση και αν δεν επανέλθει άμεσα στον σωστό δρόμο σύντομα θα βρεθεί σε αδιέξοδο», σημειώνουν. Στην παρατήρηση ότι ο κ. Σαμαράς αμφισβητεί στην ουσία τη στρατηγική της κυβέρνησης ως προς το Σκοπιανό και το Μεταναστευτικό επισημαίνουν ότι αυτές είναι οι πάγιες απόψεις του και «λέει ό,τι έλεγε προεκλογικά κι ο σημερινός πρωθυπουργός».

Το κλίμα στις σχέσεις των δύο ανδρών ήταν ούτως ή άλλως κακό, επιδεινώθηκε ως φαίνεται με την απόφαση του κ. Μητσοτάκη να μην τον προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές του κ. Σαμαρά υποστηρίζουν ότι οι σχέσεις τους είναι στα… επίπεδα του 1993! Υπονοώντας την περίοδο που ο κ. Σαμαράς συγκρούστηκε με τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού Κων. Μητσοτάκη και ανέτρεψε την τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Οι ίδιοι μιλούν για αχαριστία εκ μέρους του Κυρ. Μητσοτάκη και ότι «χωρίς τον Σαμαρά δεν θα είχε γίνει αρχηγός της παράταξης και στη συνέχεια πρωθυπουργός».

Προειδοποιούν ακόμη ότι «ο δρόμος που έχει επιλέξει να ακολουθήσει ο πρωθυπουργός είναι ολισθηρός» και πλέον «για τις όποιες δυσάρεστες εξελίξεις την ευθύνη θα την έχει αποκλειστικά ο ίδιος».

Πόσο μακριά μπορεί να φθάσει ο πρώην πρωθυπουργός; «Με τον Σαμαρά ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος», σημειώνουν οι εντός Νέας Δημοκρατίας «άσπονδοι εχθροί» του. Ακόμη κι ένα «νέο ‘93»; Όλα είναι πιθανά, αν και –όπως τονίζουν– «η Ιστορία, όταν επαναλαμβάνεται, εξελίσσεται κατά κανόνα σε φάρσα».

Ενδιαφέρον πάντως προκαλεί το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα βλέπουν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των βουλευτών που βρίσκονται κοντά στον πρώην πρωθυπουργό και επηρεάζονται από εκείνον. Πληροφορίες που φυσικά προέρχονται από στελέχη προσκείμενα σ’ αυτόν και που σκοπό έχουν να υπογραμμίσουν την ισχύ του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι ο μόνος που βγήκε δημόσια να τον υπερασπιστεί για όσα είπε στο Συνέδριο ήταν ο Μ. Βορίδης και αυτός το έκανε με διακριτικό τρόπο. «Ο κ. Σαμαράς έθεσε αυτό που συζητά όλη η κοινωνία», ανέφερε. Μία όμως ήταν και… η φωνή της αντίδρασης, από την Ντ. Μπακογιάννη.

«Εμείς στηρίζουμε την πολιτική του Μητσοτάκη με σοβαρότητα κι ευθύτητα κι όχι με λαϊκίστικες προσεγγίσεις», τόνισε την επομένη του Συνεδρίου. Ενώ για την προτροπή του κ. Σαμαρά «να αποδεσμευτούμε από τη Συμφωνία των Πρεσπών» η κ. Μπακογιάννη είπε χαρακτηριστικά: «Δεν γνωρίζω να υπάρχει τρόπος αποδέσμευσης από τη Συμφωνία».

Γ. ΖΑΦΕΙΡΗΣ