Εδά ’ρθασι τ’ απαρθινά: Να πάψουν τα παιχνίδια
Του
ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΟΝΟΜΗ
Ακαδημαϊκού
Το τουρκικό πραξικόπημα, που εκδηλώθηκε με την υπογραφή μνημονίου μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης σχετικά με τη μοιρασιά της θαλάσσιας περιοχής στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, και η ελπίδα για βοήθεια από «συμμάχους» και εταίρους μας μου θύμισε τις παραμονές της πολιορκίας και της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης.
Ο έλληνας αυτοκράτωρ αναγκάστηκε να αποδεχθεί την ένωση με την Καθολική Εκκλησία, ελπίζοντας ότι θα είχε την αναμενόμενη βοήθεια για να αποτρέψει τον τουρκικό κίνδυνο. Δυστυχώς, όπως είναι γνωστό, οι Δυτικοί όχι μόνο δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες του αυτοκράτορα, αλλά βοήθησαν παντοιοτρόπως τον Σουλτάνο στην πολιορκία της Κωνσταντινούπολης. Το μεγάλο κανόνι που κατέρριπτε τα τείχη της Πόλης ήταν δημιούργημα ενός Ούγγρου, ενώ άλλοι Δυτικοί, όπως οι Γενουάτες, παρακολουθούσαν ως απλοί θεατές από το Πέραν τα τεκταινόμενα.
Σήμερα, μετά την υπογραφή του παραπάνω μνημονίου, διακηρύσσουμε ότι θα καταγγείλουμε την Τουρκία στο ΝΑΤΟ, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ενδεχομένως στα Ηνωμένα Έθνη, προσδοκώντας ότι οι συνομιλητές μας θα ανταποκριθούν στο πρόβλημά μας και θα δείξουν την αλληλεγγύη τους. Μάταιες προσδοκίες. Ούτε το ΝΑΤΟ ούτε η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιδείξουν καμία πραγματική αλληλεγγύη, παρά μόνο ίσως κάποια λεκτική καταδίκη του τουρκικού πραξικοπήματος.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, αν καταφύγουμε σ’ αυτό, πιθανώς να καταδικάσει την Τουρκία, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Επανειλημμένα το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει καταδικάσει την Τουρκία για τη συμπεριφορά της στο Κυπριακό, αλλά η καταδίκη αυτή είναι απλώς λεκτική. Η Τουρκία αγνόησε τις καταδίκες και απειλεί την Κύπρο με νέα τετελεσμένα.
Συνεπώς, τι πρέπει να γίνει; Ό,τι μπορεί να γίνει αυτήν τη στιγμή εξαρτάται από εμάς. Η κυβέρνηση να αφήσει την αποκλειστική σχεδόν ενασχόληση με το μοίρασμα επιδομάτων και να συγκεντρωθεί στην αντιμετώπιση των δύο μεγάλων προβλημάτων που ανέκυψαν. Πρώτον, το πραξικόπημα της ΑΟΖ και, δεύτερον, το προσφυγικό πρόβλημα. Η κυβέρνηση οφείλει πάραυτα να ενημερώσει λεπτομερώς για την κατάσταση τους αρχηγούς των κομμάτων της Βουλής και αν είναι ανάγκη να γίνει σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Παράλληλα, με την προσπάθειά της να αποσπάσει οποιαδήποτε αλληλεγγύη από τους ξένους και αφού ενημερώσει τους αρχηγούς των κομμάτων, να προχωρήσει στην πλήρη ενημέρωση του ελληνικού λαού, γιατί πρέπει όλοι ενωμένοι να αντιμετωπίσουμε την έκτακτη αυτή κατάσταση. Και μαζί με την ενημέρωση του λαού, ώστε αυτός να είναι στο πλευρό της κυβέρνησης και της χώρας, θα πρέπει επιτέλους να εκτιμηθεί τι μπορούμε να αποκτήσουμε από τα απαραίτητα ώστε να ενισχυθούν οι ένοπλες δυνάμεις.
Ο Κεμάλ Ατατούρκ το 1919 ζήτησε από τον τουρκικό λαό να ενισχύσει την προσπάθειά του, δίνοντας ο κάθε Τούρκος τη μισή περιουσία του. Γιατί αν θέλουμε να εμποδίσουμε τα τετελεσμένα προς τα οποία σπεύδει η Τουρκία, μόνοι μας θα το κάνουμε. Ουδείς άλλος πρόκειται να ενδιαφερθεί για την τύχη μας, παρά μόνο λεκτικά. Για όλα πράττει η Τουρκία στην Κύπρο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έως αυτήν τη στιγμή ουδεμία κύρωση έχει επιβάλει στην Τουρκία. Εδώ ταιριάζει η ρωμαϊκή συνταγή: Αν θέλεις ειρήνη, ετοίμαζε πόλεμο.