ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΠΟΣ, ΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΠΟΣ

Στούς δρόμους μόνος περπατώ
τίποτα δέν γνωρίζω
όπου τά μάτια κι άν στραφούν
βλέπω παντού τό γκρίζο.
•••
Ακούω μόνο Εκκλησιές
καί ηχηρές καμπάνες
τρέχουν στό χάος τά παιδιά
καί στούς κλαυθμούς οι μάνες.
•••
Η τάξη αφανίστηκε
πού πήγε δέν τό ξέρω
άν ξέρει κάποιος τό γιατί
πίσω θά σάς τήν φέρω.
•••
Η γνώση αφανίστηκε
δέν ξέρω τί νά κάνω
κάποιοι Τσιγγάνοι παίζουνε
μέ τής ζωής τό πιάνο.
•••
Τούς χαίρομαι, δέν τούς κοιτώ
ελεύθεροι γιορτάζουν
αυτοί τό χάος εννοούν
καί τήν ζωή δαμάζουν.
•••
Βαδίζω ανενόχλητος
μόνος, πάντα μονάχος
μέσα σέ τόσα χάσματα
λές κι είμαι μονομάχος.
•••
Σέ μιά στροφή λυπητερή
περνάει μιά κηδεία
ενώ στά παραπλήσια
χάος καί χασμωδία.
•••
Γυναίκες ξεγυμνώνονται
μπρός στής ζωής τά πάθη
γιά νά κερδίσουν τήν ζωή
κάνοντας μόνο λάθη.
•••
Κάποια λαχεία ορρωδούν
μέ τήν ανοησία
πού βγάζουν απ’ τήν τσέπη τους
βλάκες χωρίς ουσία.
•••
Τί νά τήν κάνεις τήν ζωή
όταν ζωή δέν είναι
κάτσε λοιπόν στήν θέση σου
– γιά νά ξεχάσεις, πίνε.
•••
Βαδίζω είς τό συνεχές
χωρίς χαρά κι ελπίδα
γιατί στόν βίο τής βρωμιάς
ποτέ χαρά δέν είδα.
•••
Όσοι θά μείνουν άνθρωποι
δέν πρέπει νά ξεχάσουν
πώς τήν ζωή πού έζησαν
κι άλλοι θά τήν περάσουν.
•••
Ένα πουλάκι τραγουδά
πάνω σέ μύριους τάφους
κάνει παρέα στούς νεκρούς
σάν χίλιους φωνογράφους.
•••
Τώρα πάω στήν κόλαση
δέν θέλω ψαλμωδίες
φτάνει. Μέ χόρτασε η ζωή
μέ μύριες ΑΗΔΙΕΣ!
…………………………………..
« Θα με δικάσει ο κούκος
και το αηδόνι…
[…]
Ζωγράφιζε ο Θεόφιλος με αίμα
το χάρο να φοράει θαλασσιά».

 
Απολαύστε περισσότερο Φιοράντε  ΕΔΩ