Θ. Τσίκας: Ο νέος δικομματισμός στο πολιτικό σκηνικό

Του
ΘΟΔΩΡΟΥ ΤΣΙΚΑ
Πολιτικού Επιστήμονα – Διεθνολόγου,
πρώην υποψήφιου Ευρωβουλευτή με το Ποτάμι

Στις πρόσφατες εθνικές εκλογές τα αποτελέσματα κατέδειξαν την εμπέδωση ενός νέου διπολισμού στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Ο λαός, με υψηλό ποσοστό, ανέθεσε στη ΝΔ του Κυρ. Μητσοτάκη την ευθύνη της διακυβέρνησης και, με επίσης υψηλό ποσοστό –ο ένας στους τρεις ψηφοφόρους–, τη βασική ευθύνη του ελέγχου της κυβέρνησης, ως αξιωματική αντιπολίτευση, στον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.

Αν αθροιστούν τα ποσοστά των δύο μεγαλύτερων κομμάτων, θα διαπιστωθεί ότι το αποτέλεσμα είναι παραπλήσιο με το άθροισμα των δύο αντίστοιχων μεγάλων κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τότε, στις εκλογές του 2009. Στις τελευταίες, δηλαδή, εκλογές του παλιού δικομματισμού, ο οποίος κατέρρευσε αργότερα, την εποχή των Μνημονίων.

Το εκλογικό σώμα συρρίκνωσε τον «ενδιάμεσο» χώρο, περιθωριοποιώντας το Ποτάμι και αποδίδοντας πολύ περιορισμένο ρόλο στο ΚΙΝΑΛ / ΠΑΣΟΚ. Είτε μας αρέσει είτε όχι, η πραγματικότητα είναι αυτή. Αμείλικτη. Και με αυτήν πρέπει να αναμετρηθούμε.

Η σκληρή δεξιά πολιτική της κυβέρνησης, με συγκε­ντρωτισμό, δόσεις αυταρχισμού, παράβλεψη κοινωνικών δικαιωμάτων και περιβαλλοντικής προστασίας, καθώς και επαναφορά υπερσυντηρητικών ιδεολογημάτων των δεκαετιών ’50 και ’60, καθιστά απολύτως αναγκαία τη συ­γκρότηση ενός νέου προοδευτικού πόλου. Μιας παράταξης-«κοινό σπίτι» κεντρώων δημοκρατών, σοσιαλιστών, αριστερών και οικολόγων.

Αν η συσπείρωση αυτή ολοκληρωθεί με τη μετεξέλιξη ενός κόμματος ή με συγκρότηση ενός μόνιμου συμμαχικού σχήματος (ή με συνδυασμό των δύο), αυτό είναι δευτερεύουσας σημασίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η διαδικασία μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι αντικειμενικά η πιο σημαντική σήμερα, λόγω του ειδικού βάρους του κόμματος στον χώρο της αντιπολίτευσης. Υπό προϋποθέσεις θα είναι χρήσιμη για το σύνολο του πολιτικού συστήματος.

Αρκεί να μη διαποτιστεί από «ιδιοκτησιακές» αντιλήψεις, ιδεολογικές αποκλειστικότητες και σύνδρομα δικαίωσης. Και να είναι ανοιχτή σε κάθε ενδιαφερόμενο δημοκράτη πολίτη.

Στόχος της προσπάθειας πρέπει να είναι, εν καιρώ, η επίτευξη μιας ευρείας προοδευτικής πλειοψηφίας. Σε αυτήν την κατεύθυνση, η στράτευση όσων το δυνατόν περισσότερων από εμάς, πέραν των παλιών αντιθέσεων και παρά τις όποιες επιφυλάξεις, είναι απαραίτητη.