Κώστας Σπηλιάδης: Έφυγα με μισή καρδιά…

«Ο πατέρας μου, Γιώργος, καταγόταν από τα Φίλια Καλαβρύτων. Μολονότι η οικογένειά του ήταν πολύ φτωχή και ο ίδιος περπατούσε επί ώρες για να πάει στο σχολείο, στο γειτονικό χωριό, κατάφερε να σπουδάσει στη Νομική Αθήνας και επέστρεψε στην Πελοπόννησο, στην Πάτρα, όπου άρχισε να εργάζεται. Εκεί γεννηθήκαμε, τα τρία αδέλφια μου κι εγώ. Η μητέρα μου, Ευρυδίκη, ήταν Κωνσταντινουπολίτισσα, ο παππούς μου είχε ένα μικρό ξενοδοχείο στον Βόσπορο.

Μια μικρή, όμορφη και ζεστή πόλη ήταν η Πάτρα, όπου απολάμβανα ελευθερία και ξεγνοιασιά. Μέναμε βόρεια από τα Ψηλαλώνια, στην πλατεία Δούρου, σε μια γειτονιά με υπέροχα νεοκλασικά. Θυμάμαι τους φίλους μου και τους εφηβικούς έρωτές μου, όπως και τον φιλόλογό μας, που δεν ήταν μόνο δάσκαλος αλλά και πνευματικός μας πατέρας: ο κ. Κοτσορώνης – πώς θα μπορούσα να ξεχάσω το όνομά του;».

«Έφυγα για να σπουδάσω κοινωνιολογία στη Νέα Υόρκη. Τότε άρχισε η περιπέτεια. Γιατί ήταν η εποχή που μια καινούργια Ελλάδα γεννιόταν – στην ποίηση, στη μουσική, στη σκέψη.

Έφυγα με μισή καρδιά, λοιπόν, και με δύο βαλίτσες. Στη μία, τη μικρή, είχα τα λιγοστά μου ρούχα. Η άλλη, η μεγάλη, ήταν γεμάτη βιβλία –των Σεφέρη, Ελύτη, Ρίτσου, Βάρναλη, Παπαδιαμάντη, Σικελιανού, Βιζυηνού– και δίσκους: Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Ξαρχάκο.

Το τελευταίο βράδυ το πέρασα στην μπουάτ Εσπερίδες, στην Πλάκα, όπου τραγουδούσε ο Γιώργος Ζωγράφος. Και από μια τέτοια πολιτιστική άνοιξη, βρέθηκα σε μια πόλη-μεγαθήριο, χωρίς να ξέρω κανέναν και με τα αγγλικά μου να είναι εντελώς ανεπαρκή, τουλάχιστον στην αρχή, μόνο συλλαβές ξεχώριζα. Το σοκ ήταν μεγάλο».

Υπογραφή: Κώστας Σπηλιάδης, ιδιοκτήτης εστιατορίων «Milos»

Φωτό: patramou.gr