Καταστρέφουμε ό,τι μας έχει απομείνει
Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ – ΛΑΜΠΡΑΚΗ
Αλήθεια, πότε επιτέλους θα καταλάβουμε εμείς οι Έλληνες ότι πρέπει να είμαστε μια γροθιά, καθώς έχουμε μια πατρίδα, μιλάμε την ίδια γλώσσα, μας ενδιαφέρουν τα ίδια πράγματα και όλοι πασχίζουμε γι’ αυτά. Έχουμε φτάσει στο σημείο να μη σεβόμαστε τα ιερά και τα όσια. Τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα τα καταντήσαμε άντρο ασιατών μικροπωλητών.
Βλέπεις τα αντίστοιχα στις ξένες χώρες και λάμπουν από καθαριότητα και κανείς δεν τολμά να τα κάνει καταφύγιο αλλοδαπών και εμπόρων ναρκωτικών. Ας αφήσουμε τη νεολαία μας να αρχίσει να σκέφτεται με τη δική της λογική και ας μην τη χειραγωγούμε σύμφωνα με τις ιδέες ανθρώπων που έχουν απωθημένα, πληγές, που έχουν υποστεί τιμωρίες άδικες. Και ενώ θα μπορούσε να πει κανείς δικαίως πως ζητούν το αυτονόητο, από την άλλη χάνουν το δίκιο τους, όταν καταστρέφουν περιουσίες, καίνε και σπαράζουν την πρωτεύουσα σε ένα παιχνίδι βουβό, που μέσα στην αντάρα κανείς δεν τους ακούει και δεν μπορεί να καταλάβει τι θέλουν, τι ζητούν.
Ηρεμήστε, Έλληνες.
Μας κυνηγούν όλα τα κακά της Γης, οι εχθροί αυτής της πατρίδας, που έχει γίνει κουρελού, παραμονεύουν για να μας φτάσουν στο έσχατο σημείο της καταστροφής κι εμείς έχουμε πιάσει τον ίδιο σκοπό, που χρόνια τώρα ακούω: ΌΧΙ στις αλλαγές, ΟΧΙ στα πανεπιστήμια, ΟΧΙ στους πανεπιστημιακούς, ΟΧΙ στο άσυλο. Μα, δεν είμαστε σε θέση πολέμου ακόμα, για να μπορούμε να χρησιμοποιούμε τα Πανεπιστήμια για να ανταλλάσσουμε ιδέες.
Μια ελεύθερη χώρα είμαστε, που αυτήν τη στιγμή έχει την απόλυτη συμπαράσταση όλων μας. Έχουμε γίνει ένα απέραντο στρατόπεδο κυνηγημένων κι αντί να το αναγάγουμε σε θέμα Ευρωπαϊκής Ένωσης εμείς το πήραμε μονομερώς και προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα με τα στίφη των δυστυχισμένων χωρίς πατρίδα. Πώς θα βοηθήσουμε σ’ αυτό, που άλλους σκοπούς κρύβει, αν δεν είμαστε ένα κράτος ενωμένο, με αρχές, με αξίες και νόμους που πρέπει να υπακούμε; Τίποτε δεν λύνεται με μίσος, με βία, με εκδίκηση.
Καταστρέφουμε ό,τι μας έχει απομείνει και εξευτελίζουμε μια χώρα που κάποτε υπήρξε το κέντρο του πολιτισμού. Ας φυλάξουμε την περιουσία που θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας, για να μας θυμούνται ως μια κοινωνία άξια.