Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου: Η ποίηση είναι καθαρή ευτυχία…

«Η ποίηση δεν είναι ‘‘ασχολία’’, είναι άσκηση μιας απαιτητικής τέχνης εφ’ όρου ζωής. Η ασχολία είναι κάτι άλλο, σαν την κηπουρική, ας πούμε. Ο πατέρας μου ήταν εμποροράφτης. Όποιος περνούσε από το κατάστημά του πουλώντας βιβλία, έβρισκε μόνιμο αγοραστή.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα βράδια που μαζευόμασταν η οικογένεια γύρω από τη σόμπα πετρελαίου για να μας διαβάσει εκλαϊκευμένες εκδόσεις του Ομήρου. Αγαπούσε την ανάγνωση και αυτό μου το μετέδωσε. Αυτά που γράφω τι είναι και γιατί τα γράφω; Διερωτήσεις από τις οποίες δεν απαλλάσσεσαι ποτέ. Απλώς ακολουθείς την επιτακτική ανάγκη σου να το κάνεις. Κι όσο περνούν τα χρόνια το κάνεις με περισσότερη προσοχή και περίσκεψη. Είναι κάτι που δεν ξεπερνιέται. Υπάρχει πάντοτε τρόμος μπροστά στη γραφή».

«Αν γράφεις με παλμό ψυχής, η κατάθεση της ομορφιάς συνιστά από μόνο της πολιτική αξία. Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω. Δεν έχει κανένα κακό η ποίηση. Είναι καθαρή ευτυχία».

«Τότε γιατί υπάρχουν και ποιητές που αυτοκτονούν;», ρωτήθηκε. Η απάντησή της ήταν: «Επειδή ακριβώς δεν συνεχίζουν να ζουν μέσα στην ευτυχία της ποίησής τους, παρά εξωθούνται να ζήσουν μέσα στη δυστυχία της πραγματικότητας. Είναι ένας εκβιασμός αυτός. Άλλοι τον αντέχουν, άλλοι σκίζονται και χάνονται».

Υπογραφή: Δήμητρα Χ. Χριστοδούλου, ποιήτρια, με 45 χρόνια παρουσίας

Φωτό: nlp-news.blogspot.com