Ευτυχώς, στον αθλητισμό δεν επικρατούν πάντα οι θερμοκέφαλοι
Του
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΤΑΚΟΥ
Όταν ο Κώστας Σλούκας αγνόησε ένα πανό για τα γενέθλια του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ προ ημερών, πριν από αναμέτρηση της Φενέρμπαχτσε με την Μπεσίκτας, δεν περίμενε ότι θα… διχάσει μια ολόκληρη χώρα. Τα tweets αρκετών Τούρκων, που έσπευσαν να αντιδράσουν στην ενέργεια του έλληνα γκαρντ, κάτω από το tweet του συλλόγου με το βίντεο της εκδήλωσης έδωσαν την εντύπωση ότι στη γειτονική χώρα υπήρχε μόνο μίσος για τον Σλούκα.
Παρότι αυτή είναι η πέμπτη σεζόν του στην Κωνσταντινούπολη και στις προηγούμενες τέσσερις κατάφερε να πανηγυρίσει μία Euroleague, τρία πρωταθλήματα Τουρκίας και ένα κύπελλο Τουρκίας, αρκετοί φίλαθλοι άφησαν κατά μέρος το αγωνιστικό σκέλος και έθεσαν ζήτημα σεβασμού στη χώρα που φιλοξενεί τον 29χρονο γκαρντ.
Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος όμως. Μία όψη άκρως θετική για τον διεθνή άσο, που προσπάθησε μέσω της διπλωματικής δήλωσής του να σβήσει τη… φωτιά που είχε ανάψει, τονίζοντας πως δεν σκόπευε να προσβάλει την εκδήλωση των γενεθλίων του ιδρυτή του τουρκικού κράτους και πως όλο αυτό οφείλεται σε μια παρεξήγηση.
Το θετικό είναι πως δεν βρήκε μόνο την αυτονόητη στήριξη από την ελληνική πλευρά, αλλά βρήκε υποστηρικτές και εντός των τουρκικών συνόρων, από διακεκριμένα μέλη της κοινωνίας και μη. Αλλά και από μερίδα φίλων της Φενέρμπαχτσε, που έδωσε το «παρών» για να δηλώσει τη στήριξή της στον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και τους παίκτες του. Μικροί και μεγάλοι φίλαθλοι προσέφεραν ανθοδέσμες στον Σλούκα και του δήλωσαν κατηγορηματικά ότι δεν έχουν το παραμικρό πρόβλημα μαζί του. Και συμπλήρωσαν πως αναγνωρίζουν την προσφορά του στην ομάδα και την αφοσίωσή του.
Ευτυχώς φάνηκε ότι στον αθλητισμό υπάρχει ακόμα χώρος για να μην επικρατούν οι θερμοκέφαλοι.
Και εννοείται πως κάτι αντίστοιχο θα πρέπει να συμβεί σε παρόμοιο περιστατικό στην Ελλάδα. Αν, δηλαδή, κάποια ομάδα μας έχει στις τάξεις της κάποιον τούρκο παίκτη, που δεν θα κρατήσει, π.χ., κάποιο πανό για την Επανάσταση του 1821 ή τη Μικρασιατική Καταστροφή δεν θα πρέπει να τον στήσουμε στον τοίχο, ούτε να τον απελάσουμε.
Φωτό: contra.gr