Αυτή είναι η Καλημέρα μας…
ΔΗΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ
Του Μάκη Κουρή
«Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο…». Νύχτα 16ης Νοεμβρίου 1973…
Το τανκ της χούντας εισβάλλει στο Πολυτεχνείο… Ρίχνει την πύλη…
«Ελληνικέ λαέ, σου λέμε την αλήθεια. Ελληνικέ λαέ, μας σκοτώνουν. Κατέβα στους δρόμους».
«Ο κόσμος, αντί να φοβηθεί, κατέβηκε για να προστατέψει τα παιδιά του αλλά και για να δώσει τη δική του μάχη. Ήταν μια μάχη ύπαρξης, μια μάχη αξιοπρέπειας. Μια μάχη ζωής.
Την επόμενη ημέρα, ο χρόνος σταμάτησε, με το τανκ να ρίχνει την κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου. Από τον πομπό ακουγόταν: “Φαντάροι, αδέλφια μας, μη μας χτυπάτε. Είμαστε όλοι αδέλφια”. Ο πομπός συνέχισε να εκπέμπει, ακόμα και όταν έφευγαν οι φοιτητές από εκεί –“δεν θέλαμε να φύγουμε, ήρθαν και μας έβγαλαν συμφοιτητές μας”– τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο. “Είπαμε τον εθνικό ύμνο και κλείσαμε τον πομπό λέγοντας: ο αγώνας συνεχίζεται”».
Είναι η λιτή περιγραφή εκείνων των ηρωικών στιγμών, που έγραψαν Ιστορία, από την Τόνια Μοροπούλου, την εκφωνήτρια του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου.
46 χρόνια από τότε ποιος δεν θα ήθελε να ήταν κι αυτός εκεί, άοπλος απέναντι στα τανκς της δικτατορίας…
Αυτή είναι η Καλημέρα μας…
Από τέτοιους αγώνες είναι ζυμωμένη αυτή η χώρα…
* Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών που έλαβε μέρος στην ελληνική επικράτεια τον Νοέμβριο του 1973. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου με κατάληψη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου Αθηνών από φοιτητές και σπουδαστές και η οποία κλιμακώθηκε σε αντιχουντική εξέγερση, καταλήγοντας σε αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, ύστερα από μια σειρά γεγονότων αρχής γενομένης με την είσοδο άρματος μάχης στον χώρο του Πολυτεχνείου και την επαναφορά σε ισχύ του σχετικού στρατιωτικού νόμου που απαγόρευε τις συγκεντρώσεις και την κυκλοφορία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.