Χτύπησε την καμπάνα ο Καραμανλής
Να μην έχουμε αυταπάτες, θα χρειαστεί να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις, προειδοποιεί ο πρώην πρωθυπουργός
-Δεν μας πτοούν απειλές και εκβιασμοί
-Συστάσεις και προτροπές να «λογικευτούμε και να τα βρούμε» δεν γίνονται δεκτές αν προσκρούουν στο εθνικό συμφέρον
Πήρε το… όπλο του ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Από το βήμα της Θεσσαλονίκης, την παραμονή του «ΟΧΙ», δήλωσε «παρών». Τόσο ηχηρά, που κανείς δεν μπορεί να πει ότι δεν άκουσε. Όχι για να επανέλθει στην εξουσία (αυτό πλέον δεν υπάρχει στην ατζέντα του, όπως επιβεβαιώνουν έγκυρες πηγές) αλλά για να χτυπήσει την καμπάνα από τη μια άκρη της πατρίδας μας ως την άλλη. Να τονίσει ότι η χώρα μας είναι στη δίνη του κυκλώνα. Από αριστερά και δεξιά. Με πρώτο τον Τούρκο, που κάθε μέρα στέλνει τελεσίγραφα.
Και την απάντηση την παλικαρίσια την πήρε από τον γενναίο πιλότο της Πολεμικής μας Αεροπορίας που πετούσε πάνω από τη Θεσσαλονίκη: Τούτος ο λαός δεν γονατίζει παρά μονάχα μπροστά στους νεκρούς του! Και δάκρυσαν όσοι τον άκουσαν…
Όσο για τους… φίλους μας, κάθε άλλο παρά στάθηκαν όλον αυτό τον καιρό στο πλευρό της Ελλάδας. Κάθε άλλο παρά μας στήριξαν στις κρίσιμες στιγμές, όταν βούλιαζε το καράβι… «Η 26η και η 28η Οκτωβρίου σηματοδοτούν δύο εμβληματικά ορόσημα του εθνικού μας βίου, της νεότερης ιστορίας μας», είπε ο Κώστας Καραμανλής.
«Υποτίμησαν οι εισβολείς μια αυτονόητη ιστορική αλήθεια: Ότι για μας τους Έλληνες η προάσπιση της ελευθερίας μας συνιστά μακραίωνη παράδοση και εθνική κληρονομιά. Που μας υπαγορεύει να ορίζουμε διαχρονικά ως ‘‘έναν’’ και ‘‘άριστο’’ τον ομηρικό οιωνό τού ‘‘αμύνεσθαι περί πάτρης’’. Πέρα και πάνω από συσχετισμούς δυνάμεων. Απλά και μόνο από ισχυρή αίσθηση καθήκοντος απέναντι στην πατρίδα».
Χτύπησε την καμπάνα ο πρώην πρωθυπουργός: «Στα χρόνια που έρχονται, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μεγάλες προκλήσεις. Προκλήσεις που, ας μην έχουμε αυταπάτες, θα απαιτήσουν συγκροτημένες πολιτικές, αποφασιστικότητα και τόλμη. Θα χρειαστεί να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις και να τις εφαρμόσουμε με συνέπεια και πειθαρχία». Επέκρινε επίσης ο Καραμανλής τη στάση του μεγάλου συμμάχου μας: «Αβεβαιότητα που επιτείνεται από τη συχνά απρόβλεπτη συμπεριφορά των ΗΠΑ, που εγείρει ερωτηματικά συνέπειας και αξιοπιστίας».
Δεν έμεινε, όμως, μόνο εκεί ο πρώην πρωθυπουργός στην ομιλία του στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών. Μίλησε ντόμπρα και σταράτα για τα μαύρα σύννεφα που πυκνώνουν στη γειτονιά μας:
• «Επιβαρυντικός παράγοντας στο σκηνικό αυτό είναι η μέχρι στιγμής διστακτικότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αναλάβει τον ρόλο που της αναλογεί ως ισχυρός παίκτης διεθνούς συστήματος. Η σημερινή Ευρώπη εμφανίζεται εσωστρεφής, δυσκίνητη, αδύναμη να πάρει κρίσιμες αποφάσεις και πρωτοβουλίες».
• «Κραυγαλέο παράδειγμα, όχι το μόνο, αλλά πάντως πολύ επίκαιρο, είναι η διαπιστωμένη αδυναμία της Ένωσης να διαμορφώσει καθαρή και αποτελεσματική πολιτική στο προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα. Πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός και η νέα κυβέρνηση έχουν πλήρη επίγνωση των διαστάσεων του προβλήματος και, όπως ήδη φάνηκε, τη βούληση να κινηθούν γρήγορα και αποτελεσματικά».
• «Για τη Συμφωνία των Πρεσπών θα πω το εξής: Το κεκτημένο που πετύχαμε στο Βουκουρέστι, τον Απρίλιο του 2008, με πολύ κόπο και κόστος, δεν αξιοποιήθηκε όπως θα έπρεπε. Έπρεπε και μπορούσαμε να απαιτήσουμε και να επιτύχουμε πολύ περισσότερα. Οι εξελίξεις κατέδειξαν, με τον πιο προφανή τρόπο, τις μεγάλες αδυναμίες αυτής της συμφωνίας. Δεν μπορεί να υπόσχεσαι ευρωπαϊκή συμπεριφορά μόνο υπό το δέλεαρ της ένταξης στην ΕΕ και στην οποιαδήποτε καθυστέρηση να επαπειλούνται υπαναχωρήσεις. Αυτό θα προκαλούσε πρόσθετες ανησυχίες για το μέλλον. Δεν θα πρέπει κανείς να θεωρεί ότι, υπογράφοντας τη Συμφωνία των Πρεσπών, παίρνει αυτομάτως εισιτήριο για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να το συνειδητοποιήσουν όλοι αυτό».
• «Το ίδιο ισχύει και για τη γείτονα Αλβανία και ειδικότερα για τα ζητήματα που αφορούν την προστασία και τα δικαιώματα της ελληνικής εθνικής μειονότητας. Χωρίς την εφαρμογή των ευρωπαϊκών προτύπων στο ζήτημα αυτό και χωρίς την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της, η Αλβανία δεν μπορεί να περιμένει ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής της πορείας».
• «Πρέπει ταυτόχρονα να εργαζόμαστε αδιάλειπτα για την ανάδειξη του προβλήματος ως ευρω-τουρκικού και όχι αμιγώς ελληνο-τουρκικού. Και ακόμα να οικοδομούμε ισχυρές συμμαχίες, στη βάση διμερών ή πολυμερών συμφωνιών, που αναβαθμίζουν τη θέση μας στην περιοχή. Σήμερα, ωστόσο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια απροκάλυπτη κλιμάκωση εκ μέρους της Τουρκίας, από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο. Κλιμάκωση που είναι σχεδιασμένη και συστηματική. Γνωρίζουμε πια πού αποσκοπούν οι στρατηγικές κινήσεις της Άγκυρας. <U> Ας μη γελιόμαστε, η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των εθνικών συμφερόντων μας θα βασιστεί στις δικές μας δυνάμεις».
• «Θέλουμε μεν καλές σχέσεις με όλους τους γείτονές μας. Πιστεύουμε στον διάλογο. Με όλους θέλουμε να συνεργαστούμε. Αλλά δεν μας πτοούν απειλές και εκβιασμοί. Γι’ αυτό και συστάσεις και προτροπές που μας καλούν τάχα να “λογικευτούμε και να τα βρούμε”, πολύ δε περισσότερο πιέσεις φίλων, συμμάχων ή εταίρων, δεν γίνονται δεκτές αν προσκρούουν στο εθνικό συμφέρον. Χρέος δικό μας είναι να υπερασπιζόμαστε τα δίκαια και τα συμφέροντα της Ελλάδας. Στη Θράκη, στο Αιγαίο, στην Κύπρο μετριέται η αντοχή του Ελληνισμού. Και πρέπει να πείθει άπαντες ότι αυτή η αντοχή είναι μεγάλη, αποφασισμένη και αμετακίνητη».
• Και ο Κώστας Καραμανλής κατέληξε τονίζοντας: «Λίγα χρόνια μετά από το καθένα από τα δύο αυτά ορόσημα (26 και 28 Οκτωβρίου), βρεθήκαμε στη δίνη μεγάλων εθνικών συμφορών, της Μικρασιατικής Καταστροφής και του Εμφυλίου, αντίστοιχα με δραματικό κάθε φορά κόστος. Και αυτό γιατί υποκύψαμε στον πειρασμό της διχόνοιας και του διχασμού».