Βέρνερ Χέρτσογκ: Κοιμόμασταν στις σπηλιές…

«Ήμουν μόλις 14 ημερών όταν οι βόμβες έπεφταν σαν χαλάζι στο Μόναχο. Η μητέρα μου κρύφτηκε στα βουνά. Μεγάλωσα πίνοντας νερό από ποτάμια, κοιμόμασταν σε σπηλιές, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, χωρίς τηλέφωνο. Πολλοί δεν με πιστεύουν όταν λέω ότι έκανα το πρώτο τηλεφώνημά μου στα 17. Δεν φορούσα παπούτσια το καλοκαίρι. Πεινούσαμε.

Όμως όλη αυτή η κατάσταση αύξησε την περιέργειά μου για τον κόσμο. Γιατί ήξερα ότι κάτι άλλο υπάρχει εκεί έξω. Κάτι μεγάλο. Γι’ αυτό και ανέκαθεν μου κέντριζε την περιέργεια η ανεύρεση χώρων με βαθιά ουσία. Τους αποκαλώ τοπία της ψυχής μας. Ωστόσο δεν είναι ο χώρος που κατ’ αρχάς με ελκύει, είναι οι ιστορίες που έχουν δεθεί με τους χώρους».

«Μιλούσα θαυμάσια ελληνικά, γιατί στο σχολείο μαθαίναμε αρχαία ελληνικά και λατινικά. Σήμερα μέρος της ψυχής μου μένει στην Ελλάδα».

Υπογραφή: Βέρνερ Χέρτσογκ, διάσημος γερμανός σκηνοθέτης

Φωτό: flix.gr