Λυδία Κονιόρδου: Είμαι ευγνώμων στη γιαγιά μου και τον παππού μου
«Δεν είμαι η μόνη που υπήρξα παιδί χωρισμένων γονέων. Αν και έζησα πολλές τραυματικές οικογενειακές καταστάσεις, το γεγονός ότι κατόρθωσα να επιβιώσω και μάλιστα με αισιοδοξία, με χιούμορ, και με μια κατάφαση για τη ζωή και τη δημιουργία, οφείλεται στη σχέση μου με τη φύση.
Είμαι ευγνώμων στη γιαγιά μου και τον παππού μου γιατί με τις αφηγήσεις τους συνδέθηκα με μια πολύ πλούσια εποχή, όπως υπήρξε η εποχή των αρχών του περασμένου αιώνα. Οι άνθρωποι αυτοί έζησαν δύο παγκοσμίους πολέμους, τη ρωσική επανάσταση, τη Μικρασιατική Καταστροφή, την Κατοχή, τα Δεκεμβριανά. Πολλά επίσης οφείλω στην πρώτη μου νηπιαγωγό, την κυρία Ελπίδα, που με έσωσε κυριολεκτικά, γιατί όπως σας είπα ήδη, η παιδική μου ηλικία υπήρξε πολύ δύσκολη. Την είχα κοντά μου ακριβώς όταν τη χρειαζόμουνα.
Όμως δεν ξεχνώ ανθρώπους, όπως για παράδειγμα έναν βοσκό που μου είπε μια κουβέντα που χαράχτηκε βαθιά μέσα μου, ή έναν πάμπτωχο άνθρωπο στην Ινδία, που δεν είχε στον ήλιο μοίρα, αλλά μου άνοιξε το μυαλό με μια κουβέντα του. Τώρα στο θέατρο, η πρώτη που με μύησε στο αρχαίο δράμα ήταν η Ασπασία Παπαθανασίου. Μου έδειξε πόση αφοσίωση χρειάζεται αν θέλεις να καταφέρεις κάτι σε αυτόν τον χώρο».
Υπογραφή: Λυδία Κονιόρδου, ηθοποιός