ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ
Συγγραφέας
VICTORIA HISLOP
Μετάφραση
Φωτεινή Πίπη
ΑΘΗΝΑ, 1941.
Στην κατοχική Ελλάδα, η δεκαπεντάχρονη Θέμις βλέπει την οικογένειά της να ταλανίζεται από βαθιές πολιτικές διαφορές. Και το χάσμα ανάμεσα σ’ αυτούς που αγαπά βαθαίνει, όσο η χώρα βυθίζεται στην ανέχεια. Καθώς η δυστυχία μεγαλώνει γύρω της, και φίλοι της χάνονται από τον μεγάλο λιμό, η Θέμις μπαίνει στην Αντίσταση.
Στον Εμφύλιο που ακολουθεί μετά την Απελευθέρωση, η Θέμις θα ενταχθεί στον Δημοκρατικό Στρατό, όπου θα βιώσει τον έρωτα, το μίσος και τον παραλογισμό του αδελφοκτόνου πολέμου. Ύστερα, θα έρθει η εξορία, στη Μακρόνησο και στο Τρίκερι. Μια άλλη κρατούμενη θα σταθεί στο πλευρό της στις κακουχίες, και οι ζωές τους θα δεθούν με τρόπο απρόβλεπτο. Ώσπου, κάποια στιγμή, η Θέμις θα πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στα πιστεύω της και στη λαχτάρα της να ζήσει…
Χρόνια μετά, καθώς αναστοχάζεται το παρελθόν της, η Θέμις συνειδητοποιεί ότι το προσωπικό και το πολιτικό, η δική της περιπέτεια και η περιπέτεια της πατρίδας της είναι άρρηκτα δεμένα. Κι ότι μπορεί κάποιες πληγές να επουλώνονται, αλλά κάποιες άλλες γίνονται πιο βαθιές στο πέρασμα του χρόνου.
Η Βικτόρια Χίσλοπ υπογράφει ένα νέο συγκλονιστικό μυθιστόρημα, το οποίο διατρέχει τη νεότερη ιστορία της Ελλάδας μέσα από την επική ιστορία μιας συνηθισμένης γυναίκας, που αναγκάστηκε να ζήσει μια ασυνήθιστη ζωή.
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ 24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019
Απόσπασμα βιβλίου
Πρόλογος
2016
Σ’ ένα μικρό αθηναϊκό διαμέρισμα, τέσσερις γενιές μιας οικογένειας ήταν μαζεμένες για να γιορτάσουν κάποια γενέθλια. Μια μικροκαμωμένη γυναίκα με ασημιά μαλλιά χαμογελούσε, ενώ τα δισέγγονά της έτρεχαν χαρωπά τριγύρω από την ομήγυρη και οι ενήλικοι τραγουδούσαν:
Παντού να σκορπίζεις
Της γνώσης το φως
Και όλοι να λένε
Να μία σοφός.
Χίλιες φορές είχε ξανακούσει αυτούς τους στίχους, ωστόσο η Θέμις Σταυρίδη αφουγκράστηκε τα λόγια και αναλογίστηκε όλη τη σοφία που είχε σκορπίσει. Η οικογένειά της ήξερε τις «μυστικές» συνταγές της, την τεχνική που χρησιμοποιούσε για να ανάβει μια φωτιά που αργοκαίει και πώς να ξεχωρίζει ένα μούρο που τρώγεται από ένα δηλητηριώδες. Πρακτικά, τους είχε μάθει όλα όσα ήξερε.
Στριμωγμένα γύρω από ένα παλιό μαονένιο τραπέζι βρίσκονταν δεκαοχτώ μέλη της οικογένειας – πολλά από τα μικρά παιδιά είχαν καθίσει στις ποδιές των γονιών τους για να χωρέσουν όλοι.
Το γεύμα είχε ολοκληρωθεί, η τούρτα είχε καταβροχθιστεί και τώρα, αργά το απόγευμα, οι νεότερες γενιές άρχιζαν να αδημονούν, ρίχνοντας φευγαλέες ματιές στα κινητά τους για να δουν τυχόν μηνύματα καθώς και την ώρα. Το τριάρι διαμέρισμα δε θα μπορούσε να συγκρατήσει για πολύ ακόμη την τόση ενέργεια των παιδιών, μικρών και μεγάλων, κι έτσι, ακολουθώντας τις οδηγίες των μητέρων τους, τα παιδιά στάθηκαν το ένα πίσω από το άλλο για να δώσουν μια αποχαιρετιστήρια αγκαλιά στην ενενηντάχρονη.
Σε μια ξεφτισμένη αλλά αγαπημένη πολυθρόνα καθόταν ο άντρας της Θέμιδος, παρών και απών ταυτόχρονα. Πριν φύγουν, τα παιδιά μπήκαν στη σειρά για να τον φιλήσουν, στην κορφή του κεφαλιού του ή στο μάγουλο, όπου έφτανε το καθένα. Εκείνος έδειχνε να μην αντιλαμβάνεται καν την παρουσία τους. Το πρόσωπό του ήταν σαν σκοτεινό σπίτι. Τα φώτα είχαν σβήσει το ένα μετά το άλλο μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια, και σήμερα η τόση ακτινοβολία της γυναίκας του υπογράμμιζε την αντίθεση μεταξύ τους. Ο Γιώργος Σταυρίδης δεν είχε ιδέα ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους ανθρώπους ήταν συγγενείς του εξ αίματος, που όφειλαν σ’ εκείνον την ίδια την ύπαρξή τους. Κάποιες στιγμές μάλιστα η παρουσία τους τον μπέρδευε και τον σύγχυζε, τώρα που του ήταν όλοι ξεχασμένοι και άγνωστοι.
Τα φιλιά και οι αποχαιρετισμοί και οι καλοπροαίρετες υποσχέσεις για σύντομο επανιδείν κράτησαν αρκετή ώρα, ώσπου τελικά το διαμέρισμα ησύχασε. Σκόρπια στο τραπέζι ήταν μισοτελειωμένα πιάτα με παστίτσιο, σπανακόπιτα και ντολμαδάκια.
Άδεια ήταν μόνο μια πιατέλα στη μέση, όπου απέμεναν μονάχα τρίμματα και ίχνη κρέμας από την τούρτα σοκολάτα. Τα κομμάτια της είχαν κοπεί επιδέξια και είχαν σερβιριστεί πάνω σε χάρτινα πιατάκια, το τελευταίο από τα οποία τώρα ισορροπούσε στο μπράτσο της πολυθρόνας του ηλικιωμένου άντρα….
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
H ΒΙΚΤΟΡΙΑ ΧΙΣΛΟΠ γεννήθηκε στο Λονδίνο. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στην Οξφόρδη και έχει εργαστεί στον εκδοτικό χώρο αλλά και ως δημοσιογράφος, προτού στραφεί στη συγγραφή.
Αντλώντας έμπνευση από μια επίσκεψη στη Σπιναλόγκα, την εγκαταλειμμένη αποικία των λεπρών στα ανοιχτά της Κρήτης, έγραψε Το Νησί το 2005. Το βιβλίο έχει πουλήσει πάνω από 5 εκατομμύρια αντίτυπα και έχει μεταφραστεί σε 35 γλώσσες, ενώ έγινε σειρά στην ελληνική τηλεόραση το 2010.
Η Βικτόρια αναδείχθηκε κορυφαία Πρωτοεμφανιζόμενη Συγγραφέας στα British Book Awards και απέσπασε πολλές διακρίσεις στη Γαλλία.
Επίσης, το μυθιστόρημά της Το Νήμα μπήκε στη βραχεία λίστα των British Book Awards.
Τα επόμενα βιβλία της έφτασαν στο Νο 1 της λίστας της Sunday Times.
Το ΟΣΟΙ ΑΓΑΠΙΟΥΝΤΑΙ κατέλαβε κατευθείαν την πρώτη θέση στα μπεστ σέλερ της Sunday Times με το που εκδόθηκε, τον Ιούνιο του 2019.
Η Βικτόρια μοιράζει τον χρόνο της ανάμεσα στην Αγγλία και την Ελλάδα. Μιλάει άψογα γαλλικά και ελπίζει να φτάσει στο ίδιο επίπεδο και στα ελληνικά. Πρόσφατα αναγορεύτηκε Επίτιμη Διδάκτωρ των Γραμμάτων από το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ στη Θεσσαλονίκη.
Τίτλος πρωτότυπου: Those who are loved
Κατηγορία: Ξένη λογοτεχνία, Ιστορικό Μυθιστόρημα, Κοινωνικό
ISBN: 978-618-01-3142-0
ISBN Ebook: 978-618-01-3143-7
Δείτε video για το βιβλίο