Κ. Χατζηκωστής: Πολιτειακά εκτρώματα…
Του
ΚΩΣΤΑ Ν. ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΗ
Εκδότη Συγκροτήματος «ΔΙΑΣ» Κύπρου
Ο Τούρκος επιδιώκει ανένδοτα διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας διά της υπογραφής μας. Εδώ και πολλά χρόνια μάς επαναλαμβάνει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία «εξέλιπε». Δεν υπάρχει. Νέες συνομιλίες τι σημαίνουν; Ικανοποίηση της Τουρκίας για τη διάλυση του κυπριακού κράτους σημαίνουν. Όχι λύση του Κυπριακού. Αυτό σχεδιάζει και υλοποιεί. Αυτός είναι ο αμετάθετος στόχος της Άγκυρας. Όταν μιλούσε για διζωνική – δικοινοτική μοσπονδία, εννοούσε ότι η Κύπρος πρέπει νομικά, πολιτικά και στρατιωτικά να είναι υπό τον πλήρη έλεγχο της Τουρκίας.
Η ελληνική πλευρά, με τη διζωνική – δικοινοτική, άλλα εννοεί. Εννοεί ότι το κράτος της Κύπρου όχι μόνο δεν θα διαλυθεί, αλλά θα είναι η κυρίαρχη δύναμη στον τόπο. Χωρίς στρατεύματα θα συνυπάρχει με τους Τουρκοκυπρίους, αλλά θα κυβερνά ουσιαστικά απρόσκοπτα. Με ευρωπαϊκή, βεβαίως, κατοχύρωση των τουρκοκυπριακών δικαιωμάτων.
Πέραν αυτής της κατοχύρωσης δίνονται και πολλά άλλα προνόμια υπέρ των Τουρκοκυπρίων, χάριν, όπως λέγεται, της δημιουργίας εμπιστοσύνης. Η κατοχύρωση, συνεπώς, των Τουρκοκυπρίων θα είναι (λέει η ελληνική πλευρά) πολλαπλώς, νομικά και πολιτειακά, κατοχυρωμένη…
Γιατί απέτυχαν οι συνομιλίες εδώ και 45 χρόνια; Επειδή η Τουρκία ήθελε να ελέγχει την Κύπρο ολόκληρη. Και το κυπριακό κράτος αγωνιζόταν, όπως έλεγε, να επιβιώσει από την τουρκική στρατιωτικοπολιτική βουλιμία. Τη βουλιμία για κατάργηση και διάλυσή του. Τώρα, η αναζήτηση της διζωνικής – δικοινοτικής κατέπεσε σε ερείπια.
Η Τουρκία δεν φεύγει –λέει– στρατιωτικά από την Κύπρο. Επαναλαμβάνει καθαρά και προκλητικά και πρακτικά σε τι στοχεύει. Και τα παίρνει βιαίως όταν δεν τα παίρνει με τις υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς. Θέλει έλεγχο, τελικά, ολόκληρης της Κύπρου. Τα πράγματα είναι (ήταν πάντα) δεδομένα και ψηλαφητά. Οι ηγέτες τα συγχέουν με τους μικροπολιτικούς τους υπολογισμούς. Κοροϊδεύεται ο λαός, γιατί βολεύεται με ανύπαρκτες ελπίδες για δήθεν δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού με δήθεν επιτυχείς συνομιλίες. Οι κούφιες ελπίδες που καλλιεργούν και σπέρνουν οι ηγέτες των τελευταίων 50 ετών έπεσαν και αυτές σε ερείπια…
Τώρα τελείωσαν τα ψέματα, οι κάλπικες ελπίδες, οι ευσεβοποθισμοί, η παραπλάνηση και η εξαπάτηση του λαού. Τελείωσε (όπως λένε τώρα διάφοροι ηγέτες και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας) η διζωνική – δικοινοτική. Είναι πλέον θολό και ανέφικτο ρομαντικό όνειρο αυτός ο ταλαιπωρημένος πολυχρόνιος στόχος.
Τώρα, λέει η Τουρκία, πρέπει να αναζητηθεί άλλο σχέδιο λύσης. Και ο κύπριος Πρόεδρος δεν διαφωνεί, αν υπάρχει άλλη εφικτή τέτοια λύση που να σώζει –λέει– το κυπριακό κράτος και να εξασφαλίζει τη λειτουργία ενός άλλου τύπου κράτους, έστω ιδιόρρυθμου και μοναδικού παγκοσμίως… Ιδιόρρυθμου, γιατί πώς θα μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση πολιτεία με δύο κράτη; Και πώς θα διασφαλίζεται η επιβίωση του ελληνοκυπριακού κράτους από την ενδημική τουρκική κατακτητική πολιτική;
Το τουρκοκυπριακό κράτος θα έχει πίσω του και μέσα του την ισχυρή Τουρκία. Το ελληνοκυπριακό θα έχει πίσω του τη θάλασσα! Πώς θα διασφαλισθεί η ύπαρξή του, αφού η Τουρκία ακόμα και με τέτοια διευθέτηση θα συνεχίσει με όλους τους τρόπους να θέλει έλεγχο όλης της Κύπρου; Απαντήσεις σε όλα αυτά δεν δίνουν υπεύθυνα και πειστικά οι ηγέτες ή έστω μερικοί ηγέτες.
Σημασία δεν έχει ποιος και πώς μίλησε στον άλλο για δύο κράτη ή για συνομοσπονδία ή για άλλο, νέο, sui generis, πολιτειακό σχέδιο ή νομικό έκτρωμα. Σημασία έχει τι είναι αυτό το νέο πολιτειακό έκτρωμα. Και πώς η επίτευξή του είναι εφικτή. Αυτή είναι η ουσία. Όλοι την αποφεύγουν. Φοβούνται να την ψηλαφίσουν.