Τίρανα και Σκόπια: Πού το πάνε;
Πολλά μπορεί να λέγονται, αλλά προς το παρόν τίποτε απολύτως δεν έχει κάνει η αλβανική κυβέρνηση ώστε να ικανοποιηθούν οι όροι που έχει θέσει και η προηγούμενη κυβέρνηση και μόλις πρόσφατα ο Κυριάκος Μητσοτάκης προκειμένου να υποστηριχθεί η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Αλβανίας – ΕΕ, η οποία πρόκειται να κριθεί την επόμενη εβδομάδα.
Πιθανόν η Αθήνα, σκεπτόμενη εκ του πονηρού, οχυρώνεται πίσω από χώρες όπως η Γαλλία και η Ολλανδία και θεωρεί ότι εκ του ασφαλούς αρνείται να δώσει το πράσινο φως στην Αλβανία. Θα πρέπει όμως να είναι προετοιμασμένη η κυβέρνηση για τον χειρισμό που θα πρέπει να κάνει εάν ξαφνικά γίνει η στροφή από τις ευρωπαϊκές χώρες, καθώς θα είναι τραγικό λάθος να ανοίξει την ευρωπαϊκή πόρτα στην Αλβανία, με ήξεις – αφήξεις… γιατί το μόνο θύμα αυτών των χειρισμών δεν θα είναι άλλο από την ελληνική εθνική μειονότητα.
Πολύ χρήσιμο θα ήταν και στην υπόθεση της «Βόρειας Μακεδονίας» να είναι πολύ προσεκτική η κυβέρνηση, καθώς δίνει την εντύπωση ότι θα αφήσει τους Σκοπιανούς να αλωνίζουν και να ερμηνεύουν όπως θέλουν τη Συμφωνία των Πρεσπών, φορτώνοντας την ευθύνη στους προηγούμενους που την υπέγραψαν και φορτώθηκαν και το πολιτικό κόστος. Κάνουν μεγάλο λάθος, γιατί η ευρωπαϊκή πορεία της «Βόρειας Μακεδονίας» προσφέρει μεγάλες δυνατότητες άσκησης πίεσης στην άλλη πλευρά, προκειμένου να συμμορφωθεί, στοιχειωδώς τουλάχιστον, με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει, ώστε να μετριασθούν όσο είναι δυνατόν οι συνέπειες της πολύ κακής Συμφωνίας…
Ας δουν το παράδειγμα της Βουλγαρίας, η οποία έθεσε μια σειρά από όρους και προϋποθέσεις –θα ζητήσει μάλιστα να συμπεριληφθούν και στα κείμενα της ενταξιακής διαδικασίας της «Βόρειας Μακεδονίας»– που αφορούν τις διαφορές μεταξύ των δύο χωρών και κυρίως εστιάζονται στην ερμηνεία εφαρμογής της αντίστοιχης Συμφωνίας Φιλίας που υπέγραψαν οι δύο χώρες πριν από δύο χρόνια.