ΚΙΝΑΛ: Παράθυρο κυβερνητικής συνεργασίας… με θέα το Προεδρικό Μέγαρο
-Και την ψήφο των αποδήμων
Τον τρόπο για να πάρει βαθιά πολιτική ανάσα αναζητά εναγωνίως το ΚΙΝΑΛ, που ασφυκτιεί πλέον ανάμεσα στις «μυλόπετρες» του δικομματισμού. Η επικείμενη πρόσκληση του πρωθυπουργού για συναίνεση στο νομοσχέδιο για την ψήφο των ομογενών αποτελεί για κάποιους ένα παράθυρο συνεννόησης για το κοντινό μέλλον.
Στον 6ο όροφο της Χαριλάου Τρικούπη από αυτό το «παράθυρο» ατενίζουν προς το Προεδρικό Μέγαρο, στέλνοντας μήνυμα ότι ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να προέρχεται από τον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Την ίδια στιγμή η Φώφη Γεννήματα κλείνει το μάτι στο ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας, θέτοντας ως βασικές προϋποθέσεις «ξεκάθαρες, προοδευτικές, προγραμματικές συμφωνίες». Στο σημείο αυτό αρχίζουν και δημιουργούνται τα πολιτικά αδιέξοδα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει από τη θέση του ισχυρού και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να προσφέρει πολιτικό οξυγόνο στο ΚΙΝΑΛ, εάν αυτό δεν εξυπηρετεί τα μεσοπρόθεσμα και κυρίως τα μακροπρόθεσμα σχέδιά του. Ταυτόχρονα όμως, εάν και εφόσον επιτευχθεί μια συνεργασία, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος απώλειας της πολιτικής / κομματικής ταυτότητας.
Στην όχθη του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει προς το παρόν «χώρος για πολιτικό αγκυροβόλιο», καθώς η άποψη που κυριαρχεί είναι ότι ο κ. Τσίπρας επιδιώκει την απορρόφηση του ΚΙΝΑΛ.
Τα στοιχεία αυτά έχουν μπει στις «δεξαμενές σκέψης» της Χαριλάου Τρικούπη, αλλά ακόμη δεν έχουν φιλτραριστεί στον βαθμό που απαιτείται, εν όψει της πολιτικής συγκυρίας. Οι διαφορετικές απόψεις, που κάποτε αποτελούσαν αναζωογονητικό στοιχείο, δεν επιτρέπουν με ευκολία να χαραχθεί πορεία διαφυγής προς τα εμπρός. Στο κοινοβουλευτικό πεδίο, το ΚΙΝΑΛ επιεικώς είναι σε μέτρια επίπεδα. Αν και ακόμη η Βουλή δεν έχει «πάρει μπροστά», τα μέχρι τώρα δείγματα δεν προοιωνίζονται κάτι ιδιαίτερο.
Μέσα σε όλα, ήρθαν και οι εσωκομματικές φωτιές, οι οποίες όμως φαίνεται ότι τέθηκαν υπό έλεγχο.
Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ΚΙΝΑΛ δίνει την ύστατη μάχη για την πολιτική του επιβίωση. Η κριτική που ασκείται στην ηγεσία του Κινήματος είναι ότι δεν έχουν τεθεί ευκρινώς οι διαχωριστικές γραμμές με ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ και πως δεν υπάρχει ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα.
Μέσα σε αυτό το τοξικό κλίμα, η Φώφη Γεννηματά δείχνει να μη βιάζεται να πάρει αποφάσεις που θα ικανοποιούσαν την «αρένα», επιδιώκοντας να βάλει όσο το δυνατόν περισσότερα κομμάτια στο παζλ της επόμενης μέρας. Πρώτος κάβος για το επόμενο διάστημα είναι η πρόσκληση του πρωθυπουργού για την επίτευξη συναίνεσης προκειμένου να περάσει το νομοσχέδιο για την ψήφο των αποδήμων. Για να γίνει κάτι τέτοιο απαιτούνται 200 ψήφοι. Εάν δεν υπάρξει διαρροή από τον ΣΥΡΙΖΑ, το νομοσχέδιο δεν περνάει.
Η Φώφη Γεννήματα στην τελευταία της δημόσια παρέμβαση επ’ αυτού είπε χαρακτηριστικά:
«Είμαστε ανοιχτοί να συζητήσουμε το πώς. Τρία πράγματα είναι και μπορούμε να τα συμφωνήσουμε. Εμείς λέμε ένα μεγάλο ‘‘ναι’’ για την ψήφο και τα παπαγαλάκια του Μαξίμου λένε ότι το Κίνημα Αλλαγής λέει ‘‘όχι’’, όπως διαστρέβλωσαν τις θέσεις μας για το άσυλο». Για να προσθέσει με έμφαση: «Δεν είμαι λοιπόν αισιόδοξη ότι θα υπάρξει συνεννόηση και τα πρώτα δείγματα της κυβέρνησης δεν είναι θετικά».
Η στάση του ΚΙΝΑΛ στη δεδομένη περίπτωση δεν έχει πολιτικό κόστος, ενώ δείχνει καλή διάθεση και πολιτική ωριμότητα στα μεγάλα εθνικά ζητήματα. Ταυτόχρονα όμως η ηγεσία του Κινήματος, πέραν της καθημερινής ατζέντας, επιχειρεί να κάνει το βήμα προς τα εμπρός, ανακατεύοντας τα χαρτιά στη σεναριολογία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Η κ. Γεννήματα σε ανύποπτο χρόνο επανέφερε δημόσια το θέμα, υπογραμμίζοντας με νόημα: «Όσον αφορά το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, δημόσια έχουμε πει ότι πρέπει να προέρχεται από την προοδευτική δημοκρατική παράταξη. Αν θέλεις να πετύχεις συνεννόηση όταν έχεις κυβέρνηση της ΝΔ, ο Πρόεδρος πρέπει να προέρχεται από την άλλη πλευρά. Δεν έχει δεσμευθεί και ανταποκριθεί ακόμα ο κ. Μητσοτάκης. Το έχω κουβεντιάσει, απάντηση δεν έχω πάρει».
Το παιχνίδι που αρχίζει είναι βέβαιο ότι αφορά πολύ σκληρούς παίκτες. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι του Κινήματος συνιστούν ψυχραιμία. Επισημαίνουν ότι ο στόχος των δύο μεγάλων είναι να εξαφανίσουν το ΚΙΝΑΛ και υπογραμμίζουν σε όλους τους τόνους ότι το κλειδί για την πολιτική του επιβίωση είναι η ενότητα… και όποιος αντέξει.
Α. Α.