Ε. Στυλιανίδης: Η χαμένη ευκαιρεία της Συνταγματικής αναθεώρησης
Ολοκληρώθηκε με επιτυχία η πρώτη συνεδρία της Επιτροπής για την Αναθεώρηση του Συντάγματος του Ελληνικού Κοινοβουλίου, υπό την προεδρία του Βουλευτή Ροδόπης Ευριπίδη Στ. Στυλιανίδη.
Κατά τη διαδικασία, ολοκληρωμένη παρέμβαση έκανε ο Πρόεδρος Ε. Στυλιανίδης ασκώντας κριτική για περιορισμένης έκτασης και άτολμη αναθεώρηση, για την οποία την ευθύνη έχει η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ στην Προτείνουσα Βουλή.
Συγκεκριμένα ο Βουλευτής Ροδόπης τόνισε:
Η κρίση που βιώνουμε την τελευταία δεκαετία, η μεγαλύτερη μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν γεννήθηκε στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στις ΗΠΑ μετά την πτώση της Lehman Brothers, την έκδοση πληθωριστικού δολαρίου και εξήχθη στην Ευρώπη διά της ¨πρόθυμης¨ τότε Ελλάδος, στοχοποιώντας μας, φτωχοποιώντας μας αλλά και παράλληλα ενεργοποιώντας μας.
Βρεθήκαμε ανοχύρωτοι με αποκλειστικά δική μας ευθύνη.
Ωστόσο ενοχοποιηθήκαμε, όχι μόνο για όσα φταίγαμε αλλά και για πολλά που έφταιγαν οι άλλοι.
Δοκιμαστήκαμε σκληρά, βλέποντας την οικονομία μας να κλονίζεται, τη ζωή μας να αλλάζει, την ανεξαρτησία μας να περιορίζεται.
Ωστόσο αντέξαμε ως λαός και ως έθνος και τώρα βγαίνουμε όρθιοι από την καταιγίδα αν και βαθιά πληγωμένοι.
Την αντοχή μας όμως δεν την οφείλουμε στο κράτος μας και τώρα το βλέπουμε καθαρά, διαψεύδοντας και όλους αυτούς που ποτέ δεν μπόρεσαν να καταλάβουν, πώς γίνεται μέσα σε ένα συχνά προβληματικό και βραδυκίνητο κράτος να φωλιάζει ένα διαχρονικά, τόσο επιτυχημένο και πολυμήχανο Έθνος, που την ακτινοβολία του δεν την αντλεί μόνο από τη διάρκειά του, τη βαθιά δηλαδή ιστορική ρίζα του πολιτισμού του στους αιώνες αλλά και από τον περήφανο και συχνά, όχι πάντα φιλότιμο λαό του.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τα χρόνια αυτά την ώρα που το κράτος κατέρρεε, η ελληνική κοινωνία έμεινε όρθια χάρη σε τρεις βασικούς πυλώνες που αναγέννησαν τη σύγχρονη Ελλάδα, στην αλληλεγγύη της Οικογένειας, την υλική και ψυχική στήριξη και την πνευματική καθοδήγηση της Ορθοδόξου Εκκλησίας καθώς και στην αποτελεσματική δράση της νοικοκυρεμένης Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Όπου δεν λειτούργησε το κράτος, εκεί λειτούργησαν αποτελεσματικά αυτοί οι 3 θεσμοί.
Αυτή η δύσκολο διεθνώς και εθνικώς περίοδος έβαλε αναμφισβήτητα σε δοκιμασία και τους κλασσικούς συνταγματικούς μας θεσμούς.
Δοκιμάστηκε η αντοχή του εθνικού μας Συντάγματος.
Θόλωσε συχνά η διαχωριστική γραμμή της διάκρισης των εξουσιών.
Συγκρούστηκαν μετωπικά οι χώροι της πολιτικής, της αγοράς και της τεχνοκρατίας, δημιουργώντας την ανάγκη για μία νέα Οριζόντια Διάκριση Εξουσιών που θα αποκαθιστά το Σύστημα Ελέγχων και Ισορροπιών της Δημοκρατίας μας.
Περιορίστηκε η αναφορά των αποφάσεων στο λαό, όπως προβλέπει η Συνταγματική αρχή της Λαϊκής Κυριαρχίας και αυτό έχει ως συνέπεια να κλονιστεί η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους πολιτικούς με αποτέλεσμα τη φυγή προς τα άκρα.
Δοκιμάστηκαν σκληρά κοινωνικές κατακτήσεις αιώνων (εργασία, παιδεία, υγεία) και ατομικά δικαιώματα, όπως αυτό της ιδιοκτησίας (ΕΝΦΙΑ).
Δημιουργήθηκε ένα έκτακτο δίκαιο της ανάγκης ( μνημόνια με υπέρνομοθετικό χαρακτήρα) και συχνά υπερεθνική αφετηρία (τρόικα) που έθεσε σε δοκιμασία ακόμα και την αντοχή διατάξεων του ίδιου του Συντάγματος.
Η εθνική και ευρωπαϊκή προτεραιότητα να αποφύγουμε μία ανεξέλεγκτη χρεοκοπία με ολέθριες συνέπειες, μας έκανε να συμβιβαστούμε με πολιτικές αποφάσεις και νομοθετικές διαδικασίες παντελώς άγνωστες μέχρι σήμερα για το νομικό μας πολιτισμό.
Υπ’ αυτή την έννοια, η Συνταγματική Αναθεώρηση που ξεκίνησε παράλληλα με την έξοδό μας από την μακροχρόνια πολυεπίπεδη κρίση έπρεπε να αποτελέσει μία μοναδική Ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα επιστροφής στην εποχή μιας ισχυρής Εθνικής Αυτοπεποίθησης. Αυτή την έννοια είχε η ευρύτατη συναίνεση που προσέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Προαναθεωρητική Βουλή για μία ευρεία συναινετική αλλαγή στα άρθρα του Συντάγματος.
Δυστυχώς η πλειοψηφία της προτείνοντας Βουλής δεν ανταποκρίθηκε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως προκύπτει από τις εισηγήσεις της προηγούμενης περιόδου, επεδίωξε τον θεματικό περιορισμό και την ιδεολογικοποίηση της αναθεωρητικής διαδικασίας.
Έτσι σήμερα καλούμαστε να διαχειριστούμε μία περιορισμένη, μία φτωχή, μία επι της ουσίας ¨κολοβή¨ αναθεώρηση.
Απορρίφθηκαν από την τότε πλειοψηφία σειρά άρθρων που πρότεινε στοιχειοθετημένα η Νέα Δημοκρατία που σχετίζονταν:
1.Με τη βελτίωση της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας της δημοκρατίας όπως π.χ. άρθρο 2 παράγραφος 2 ευρωπαϊκός προσανατολισμός άρθρο 29 παράγραφος 2 έλεγχος εκλογικών δαπανών άρθρα 32,33,35,37,41 κλπ για την καλύτερη λειτουργία του Πολιτεύματος.
Άρθρα που αφορούν στην καλή νομοθέτηση και την αποτελεσματική λειτουργία της δικαιοσύνης καθώς και την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος
2.Με τον εκσυγχρονισμό διατάξεων του οικονομικού μας Συντάγματος, θα μπορούσαμε να δώσουμε νέα ώθηση στην Πραγματική Οικονομία διασφαλίζοντας την ανάπτυξη για όλους και
3.Με την αναθεώρηση του άρθρου 24 παράγραφος 1 για την κλιματική αλλαγή, παράγραφος 2 για το περιβαλλοντολογικό ισοζύγιο παράγραφος 3 για την ενεργό πολεοδομία καθώς και το θεμελιώδες άρθρο 16 κυρίως για το σπάσιμο του κρατικού μονοπωλίου στην Ανώτατη Εκπαίδευση που θα μπορούσε να καταστήσει την Ελλάδα Διεθνές Εκπαιδευτικό Κέντρο, δημιουργώντας μία νέα πηγή για το ΑΕΠ της χώρας και ενισχύοντας την διεθνή πολιτιστική της παρέμβαση. Μόνο για το άρθρο 16 θεωρώ την επικείμενη Συνταγματική αναθεώρηση μία χαμένη ευκαιρία εξαιτίας των ιδεοληπτικών δυνάμεων της χώρας.
Η Ελλάδα αιμορραγεί σε ελληνικούς επιστημονικούς εγκεφάλους την ώρα που οι γύρω χώρες διεκδικούν μερίδιο της Διεθνούς εκπαιδευτικής αγοράς. Τουρκία, Βουλγαρία, Τσεχία, Ρουμανία, Ουγγαρία, προσελκύουν χιλιάδες φοιτητές στα ιδιωτικά τους πανεπιστήμια.
Η Κύπρος διαπρέπει διασφαλίζοντας από την εκπαίδευση σημαντικό ποσοστό του ΑΕΠ της (πάνω από 5%). Πάνω από 2 εκατομμύρια φοιτητές σπουδάζουν έξω από τη χώρα τους, (πάνω από 3%) επεκτείνοντας τον εκπαιδευτικό κλάδο κατά 7% ετησίως, με δίδακτρα που ξεπερνούν τα 30 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως.
Μόνο η Μεγάλη Βρετανία διαθέτει πάνω από 1,8 εκατομμύρια Βρετανούς και Ευρωπαίους φοιτητές, αλλά μόνο 525.000 κλίνες.
Το 2015 στο Λονδίνο δαπανήθηκαν για φοιτητικά καταλύματα 4,8 δισεκατομμύρια ευρώ Κάτι που εκτίναξε την οικοδομή με θετικές επιπτώσεις στην οικονομία και την ανεργία.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες δωρητές έδωσαν 24,4 εκ. δολάρια χορηγίες στα πανεπιστήμια τα οποία ετησίως κερδίζουν από τις royalties πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολάρια για δικαιώματα αξιοποίησης των εφευρέσεων τους.
Ενδιαφέρουσα είναι και η είσοδος της Κίνας στη Διεθνή εκπαιδευτική αγορά το πλαίσιο της στρατηγικής της ‘Belt and Road’. Έχει γίνει ήδη ο τρίτος δημοφιλέστερος προορισμός για σπουδές το 2016 με πάνω από 440 χιλιάδες φοιτητές από 195 χώρες.
Το Πεκίνο δημιούργησε ήδη 500 ινστιτούτα Κομφούκιος σε 142 χώρες για την εκμάθηση της κινεζικής γλώσσας.
Και για όσους βρίσκουν δικαιολογία στο μέγεθος, αναφέρω ότι και η μικρή Κύπρος ήδη φιλοξενεί στα ιδιωτικά της πανεπιστήμια πάνω από 61 εθνικότητες, δημιουργώντας από το μηδέν εκπαιδευτική παράδοση, ακόμα την ώρα που χιλιάδες διακεκριμένοι Έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού βλέπουν από μακριά την πατρίδα τους να βουλιάζει στο τέλμα της ιδεοληψίας.
Γι’ αυτό το λόγο θεωρώ την ¨κολοβή¨ αυτή αναθεώρηση του συντάγματος ακόμα μία Χαμένη Ευκαιρία για την Ελλάδα .