Λ. Μενδώνη για το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας: “Το όνειρο έγινε θεσμός”

Την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λίνα Μενδώνη παρευρέθηκε στην τελετή έναρξης της 42ης διοργάνωσης του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, όπου απηύθυνε χαιρετισμό.

Ακολουθεί ο χαιρετισμός της υπουργού:

Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι, απόψε, ανάμεσά σας, στην 42η φθινοπωρινή συνάντηση του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους, στη Δράμα.

Ανάμεσα σε ανθρώπους που αγαπούν με πάθος τον κινηματογράφο, ενισχύοντας με την παρουσία τους τη φυσιογνωμία και την ιδιαιτερότητα της πόλης.

Από το ίδιο πάθος, μια νεανική παρέα εξωστρεφών Δραμινών, δημιούργησε την Κινηματογραφική Λέσχη της πόλης, που γέννησε πριν από 42 χρόνια το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους.

Η Δράμα, πριν από το Φεστιβάλ, ήταν μια πόλη εκτός των μεγάλων πολιτιστικών προορισμών. Αυτό δεν ισχύει πια. Το όνειρο έγινε θεσμός, με σημαντικές πολιτιστικές δράσεις. Παράλληλα, και ας μην το λησμονούμε, το Φεστιβάλ συνεισφέρει στην οικονομική ανάπτυξη της πόλης.

Η δημιουργία του διεθνούς διαγωνιστικού τμήματος, το 1995, ήταν το μεγάλο άλμα προς την εξωστρέφεια. Το Φεστιβάλ προσελκύει επώνυμους ξένους δημιουργούς επιβεβαιώνοντας τη διεθνή αποδοχή του. Οι 199 ταινίες, από 64 χώρες, που συμμετέχουν στο φετινό πρόγραμμα, αποδεικνύουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο τη διεθνή καταξίωση του θεσμού στον κόσμο του κινηματογράφου.

Το Φεστιβάλ είναι ζωντανός οργανισμός που αφουγκράζεται τις απαιτήσεις των καιρών και οι ευαίσθητες αντένες του συλλαμβάνουν τα μηνύματα, που διαμορφώνουν το μέλλον μας. Στο πέρασμα των 42 ετών άλλαξαν πολλά. Ένα όμως έμεινε ίδιο και αναλλοίωτο: Η χαρά και η συγκίνηση που παίρνουν οι πρωτοεμφανιζόμενοι κινηματογραφιστές βλέποντας να προβάλλεται η δουλειά τους στη μεγάλη οθόνη. Το Φεστιβάλ είναι ένα ανοικτό παράθυρο προς τον κόσμο, από όπου το κοινό θεάται το έργο τους.

Σχεδόν όλοι οι σκηνοθέτες που έγραψαν και γράφουν την κινηματογραφική ιστορία της Ελλάδας πέρασαν από το Φεστιβάλ: Γύρισαν, με νεανικό ενθουσιασμό, την πρώτη τους ταινία και ήρθαν εδώ να μοιραστούν τη δουλειά τους. Να εισπράξουν το πρώτο τους χειροκρότημα.

Το Φεστιβάλ ενισχύει την αυτοπεποίθησή τους προς την «ενήλικη» καλλιτεχνική ζωή τους. Αφουγκράζεται την αγωνία, όχι μόνο της συμμετοχής στην Τέχνη της εικόνας, αλλά και της αποδοχής τους από εκείνους που θεωρούν πρωτοπόρους. Τη συμμετοχή στην κινηματογραφική Τέχνη, που μπορεί να έχει κανόνες ως βιομηχανία, αλλά είναι εξαίσια δημιουργική έκφραση της ανθρώπινης ευαισθησίας.

Έρχονται εδώ, νέοι σκηνοθέτες, αισιόδοξοι και ορμητικοί, για να δοκιμάσουν πειραματικούς τρόπους κινηματογραφικής γραφής, προσβλέποντας στον ζωηρό διάλογο με το κοινό της πόλης και με το κοινό του Φεστιβάλ. Στο πρόσωπο τους η Δράμα ανακάλυψε μια ακόμη διάσταση της κοινωνικότητας της.

Σήμερα, η πανέμορφη υδάτινη πόλη σας, η Δράμα των Πηγών της Αγίας Βαρβάρας, η πόλη του βουνού των λουλουδιών, των παλιών καπνομάγαζων από την εποχή της εμπορικής της ακμής, αλλά και των σύγχρονων υποδομών, διεκδικεί σημαντικό ρόλο στην πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής. Συγκριτικό πλεονέκτημα είναι και η γεωγραφική της θέση. Ο σύγχρονος πολιτισμός ανθίζει στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους και συνυπάρχει αρμονικά με το πολιτιστικό απόθεμα του τόπου σε έναν διάλογο δημιουργικό και ευεργετικό για την Μακεδονία και για την Ελλάδα.

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού οφείλει να είναι δίπλα σας. Αρωγός σε κάθε προσπάθεια που σας τοποθετεί στον ευρωπαϊκό κινηματογραφικό χάρτη. Γνωρίζω τα προβλήματα, όπως το κτηριακό, την ανακατασκευή της Καπναποθήκης που παραμένει όραμα εδώ και χρόνια και που πρέπει να γίνει πραγματικότητα. Θα το αντιμετωπίσομε όλοι μαζί με την Περιφέρεια, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με όσους έχουν κάνει το Φεστιβάλ κέντρο της δημιουργίας τους. Το Φεστιβάλ χρειάζεται και δικαιούται νέα πνοή.

Η φετινή φθινοπωρινή σύναξη μας γεμίζει ικανοποίηση, γιατί πραγματοποιείται μετά από μια σημαντική διεθνή ελληνική επιτυχία, τη βράβευση της ταινίας μικρού

μήκους του Βασίλη Κεκάτου “Η απόσταση ανάμεσα στον ουρανό και εμάς”, που τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Καννών. Είναι ένα ακόμη κορυφαίο παράδειγμα των υψηλών διακρίσεων που κερδίζει η ελληνική ταινία μικρού μήκους σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις.

Όμως, σήμερα, δεν μπορούμε παρά να θυμηθούμε ότι εδώ, στο Φεστιβάλ της Δράμας, 30 χρόνια πριν, το 1989, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ο Τάκης Σπυριδάκης με τη «Βέρα Κρουζ». Σήμερα εδώ, στο Φεστιβάλ της Δράμας, τον αποχαιρετούμε με ιδιαίτερη συγκίνηση. Ως ηθοποιός, αλλά και ως δημιουργός, ο Τάκης Σπυριδάκης ήταν το ξεχωριστό μέλος μιας παρέας. Εκείνος που διακρινόταν για το χιούμορ, την τραγικότητα, την ασυμβίβαστη ορμή. Από την εμβληματική για τον νέο ελληνικό κινηματογράφο «Γλυκιά Συμμορία» του Νίκου Νικολαϊδη, ως την «Λούφα και Παραλλαγή» του Νίκου Περάκη, και τις ταινίες μικρού μήκους, στις οποίες συμμετείχε, ήταν ένας άνθρωπος που αγάπησε με πάθος τον κινηματογράφο και ζούσε γι αυτόν. Αν και η εντύπωση που άφηνε στους περισσότερους ήταν το χιούμορ, που μετέδιδε μέσα από τις ερμηνείες του, ως δημιουργός είχε μια έντονη σχέση με τον θάνατο. Στον επίγειο κόσμο δημιούργησε έναν σκληρό «Κήπο του Θεού». Όμως η γεμάτη καλοσύνη ψυχή του, είμαι βέβαιη, θα βρεθεί στον γαλήνιο «Κήπο του Θεού».

Θέλω θερμά να ευχαριστήσω και να συγχαρώ τους νέους δημιουργούς, το νέο έμψυχο δυναμικό του κινηματογράφου μας, που εγγυώνται τη συνέχεια της ελληνικής ταινίας, την εξωστρέφειά της, την καταξίωσή της στο διεθνές περιβάλλον, που αλλάζει ραγδαία στον καταιγισμό των τεχνολογικών εξελίξεων.

Σε όλους που θα διαγωνιστούν για πρώτη φορά, να θυμίσω τους στίχους του Καβάφη:

«Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει/ νάσαι υπερήφανος κ’ ευτυχισμένος./ Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι/τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα./ Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο/ πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει… Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι/ τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.»

Αυτό το πρώτο σκαλί στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, να θυμάστε ότι αποτελεί εφαλτήριο για τις επόμενες επιτυχίες σας.

Εύχομαι σε όλους σας καλή δύναμη!