Αντ. Αργυρός: «Μάθε, παιδί μου, γράμματα» – Κατάρα η αξιοκρατία!
Του
ΑΝΤΩΝΗ Π. ΑΡΓΥΡΟΥ
Δικηγόρου ΑΠ, Αν. Νομικού
Συμβούλου Πανεπιστημίου Αθηνών
1. Οι Εσπερίδες, Νύμφες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας (η Εσπερία, η Ερύθεια και η Αίγλη, κατά τον Απολλώνιο), ήταν κόρες του Άτλαντα ή του Δία ή του Εσπέρου και της Θέμιδας ή άλλων γονέων, κατ’ άλλες εκδοχές. Κατοικούσαν στον Κήπο των Θεών, κοντά στο βουνό Άτλας, στο βορειοδυτικό άκρο της Αφρικής, και φύλαγαν, με εντολή της Ήρας, μαζί με τον Λάδωνα (δράκο με 100 κεφάλια), το Δέντρο με τα Χρυσά Μήλα, δώρο της Γαίας στον Δία και την Ήρα για τον γάμο τους. Ο Ηρακλής, βοηθούμενος και από τις Εσπερίδες, έκλεψε τα Μήλα αυτά, αλλά τα επέστρεψε αργότερα στη θέση τους, έπειτα από προτροπή της θεάς Αθηνάς! Αυτά λέει ο μύθος.
Με βάση, λοιπόν, αυτόν τον μύθο, κυκλοφορεί το παρακάτω αφήγημα, το οποίο ορισμένοι θεωρούν ανέκδοτο – δεν είναι, όμως, και τόσο σίγουρο αν δεν είναι εξ ολοκλήρου αληθές! Το παραθέτουμε, λοιπόν, αυτολεξεί με την ορθογραφία του:
«…Πριν αρκετά χρόνια επισκέφτηκε ο επιθεωρητής το Δημοτικό Σχολείο ενός χωριού. Ρωτάει έναν μαθητή: – Για πες μου εσύ, παιδί μου, ποιος έκλεψε τα Μήλα των Εσπερίδων;
– Όχι εγώ, κύριε! – Αλήθεια σας λέει, κύριε Επιθεωρητά, επεμβαίνει ο δάσκαλος. Ο μαθητής μου είναι παιδί πολύ καλής οικογένειας. Αποκλείεται να έκλεψε αυτός τα Μήλα! Ο επιθεωρητής εκνευρισμένος στέλνει αμέσως τηλεγράφημα στο υπουργείο Παιδείας: ‘‘Παρακαλώ αντικαταστήσετε δάσκαλο χωριού τάδε, διότι δεν γνωρίζει ποιος έκλεψε τα Μήλα των Εσπερίδων!’’. Απάντηση υπουργείου: ‘Κύριε Επιθεωρητά, περιορισθείτε στα καθήκοντά σας και το ποιος έκλεψε τα Μήλα των Εσπερίδων είναι θέμα χωροφυλακής!’’».
Παραθέσαμε, εδώ, αυτούσιο το κείμενο αυτό, όπως μας το παρέδωσε φίλος καλός πριν από χρόνια, γιατί θεωρούμε πως είτε είναι ανέκδοτο είτε συνέβησαν πραγματικά όσα περιγράφει, παρέχει έναυσμα για σχολιασμό και αντίστοιχη σύγκριση με όσα συμβαίνουν σήμερα στον χώρο της δύσμοιρης Παιδείας μας!
2. Η αγωνία έλαβε τέλος για τους χιλιάδες υποψήφιους των Πανελλαδικών εξετάσεων στη χώρα μας, αφού οι βάσεις ανακοινώθηκαν και πλέον τα παιδιά ξέρουν σε ποια σχολή περνάνε. Τα συγχαίρουμε όλα για τον αγώνα τους και συμμετέχουμε στην αγωνία τους.
Φυσικά, μπορεί η ημέρα να μην περιλαμβάνει μόνο χαμόγελα. Υπάρχει μια απογοήτευση για μια Πολιτεία που απέτυχε, που «δολοφόνησε εν ψυχρώ» την αριστεία και σκότωσε και απαξίωσε τις αρχές ενός υγιούς εκπαιδευτικού συστήματος, που δεν αποζητά την επιστήμη, αλλά τη φτηνή εκμετάλλευση της αγωνίας των παραγόντων της εκπαίδευσης. Στις φετινές Πανελλαδικές, μαθητής εισήχθη στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με βαθμό μόλις 4,7.
Όπως δείχνουν τα στοιχεία για τις βάσεις του 2019, ο χαμηλότερος βαθμός εισαγωγής από τα γενικά λύκεια είναι 4.737 μόρια, στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας, στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η υπουργός Παιδείας, ένα ποσοστό μαθητών από τα γενικά λύκεια, της τάξης του 25%, μπαίνει στο πανεπιστήμιο με βαθμό κάτω από τη βάση του 10, ενώ στα επαγγελματικά λύκεια το ποσοστό ανεβαίνει στο 40%. Δεν είναι της παρούσης να μιλήσουμε για τους ολετήρες της Παιδείας, ζήτημα διαχρονικό, που η κάποια «πολιτική» το κρύβει πολλές φορές για να μη δημιουργήσει πολιτικές αντιδράσεις.
Οι διαχρονικοί ολετήρες υπονόμευαν, αλλά υπονομεύουν και σήμερα το μέλλον των Ελλήνων. Είναι αυτοί που δεν πιστεύουν στην αξιοκρατία, στην αξιολόγηση και στην αριστεία. Ζήσαμε το θεσμικά απαράδεκτο της διά «νομοθετικής αναβαπτίσεως» μετεξέλιξης ή πανεπιστημιοποίησης εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, χωρίς ακαδημαϊκά κριτήρια, χωρίς μελέτη με διαδικασίες εκλογικού κατεπείγοντος και με τη «σιωπή των αμνών», δηλαδή των διοικήσεων των ιδρυμάτων, χωρίς σχεδόν εξαιρέσεις. Έτσι δολοφονήθηκε η αξιοκρατία, πράγμα που σύντομα θα κληθούν να αντιμετωπίσουν, δυστυχώς, τα δικαστήρια!
3. Κάποιοι στο παρελθόν μάθαμε λίγα γράμματα, διδαχθήκαμε τον πλούτο και πληρότητα της γλώσσας, τόσο της αρχαίας, από τον Όμηρο, και της λυρικής, μέχρι το δράμα και τα φιλοσοφικά και ιστορικά κείμενα, μα και της νεοελληνικής. Κάποιοι άλλοι μέχρι σήμερα τσακώνονται για το ποιος και με ποια κριτήρια θα πρέπει να κρατάει τη σημαία στο δημοτικό. Δίχως ίχνος πολιτικής ομοφωνίας σε στοιχειώδη ζητήματα. Και είδαμε πολιτικούς να οραματίζονται μια Παιδεία με ρόλο στους φοιτητοπατέρες και επιστροφή σε ένα παρελθόν που δεν απαντάει σε καμιά από τις προκλήσεις της σύγχρονης εποχής.
Όποιοι ενδιαφέρονται για την Παιδεία ας αφήσουν ελεύθερη την πανεπιστημιακή κοινότητα να αυτοδιοικηθεί, μακριά από το υπουργείο Χωροφύλακα, ας αφήσουν τους δασκάλους να μάθουν τα παιδιά μας γράμματα και, κυρίως, ας επιλέξουν αν θέλουν την έρευνα ή την οπισθοδρόμηση, που με πολλή χαρά προσέφεραν στην Παιδεία γραφειοκράτες με την εφαρμογή των κανόνων της οπισθοδρόμησης. Σήμερα, η κατάσταση στην Παιδεία έχει φτάσει στην έσχατη κατάπτωση. Δεν υπάρχουν δάσκαλοι. Οι καθηγητές και το υπόλοιπο διδακτικό προσωπικό των πανεπιστημίων είναι ελλιπή. Για να γυρίσει η σελίδα, θέλει δουλειά πολλή! Και γενναία χρηματοδότηση. Αλλιώς…
4. Μια μαθήτρια δημοτικού στην Κεφαλονιά θέλει να μάθει γράμματα, όπως γράφει, αλλά στο σχολείο της δεν υπάρχει δασκάλα. Το γράμμα δημοσιεύτηκε στις 13/10/2018 και όπως έγραψε η μικρή Αφροδίτη, που πήγαινε τότε στην Ε’ Δημοτικού, μάθημα τούς κάνει η διευθύντρια, που όμως είναι πολύ απασχολημένη με τα προβλήματα του σχολείου. «Σε έναν μήνα παίρνουμε βαθμούς και ακόμα δεν έχουμε γράψει ούτε ένα διαγώνισμα. Πρέπει να μας βοηθήσετε. Είναι πολύ μεγάλη ανάγκη», έγραφε μεταξύ άλλων η μαθήτρια.
«Στον τόπο απάνου όχι πολέμων κάστρα, τα σκολειά χτίστε!»
Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ