Νίκος Κουτσιανάς: Παπούτσια φόρεσα για πρώτη φορά στα οκτώ μου χρόνια…
«Ο πατέρας μου σκοτώθηκε στη διάρκεια του Εμφυλίου. Ήμουν μόλις ενός έτους και τα αδέλφια μου έξι και τριών. Δεν τον θυμάμαι καθόλου. Θυμάμαι, όμως, όσα ακολούθησαν τον θάνατό του, τη δυστυχία που περάσαμε, τον κατατρεγμό, το “ουαί τοις ηττημένοις”. Παπούτσια φόρεσα για πρώτη φορά στα οκτώ μου χρόνια. Δυσκολεύτηκα να τελειώσω το Δημοτικό γιατί άλλοτε υπήρχε δάσκαλος στο χωριό μας, τα Γαβράκια του Δομοκού, κι άλλοτε όχι».
«Πήγα Γυμνάσιο στο Δομοκό. Ευτυχώς φιλοξενήθηκα σε συγγενικό σπίτι. Με τα πόδια επέστρεφα στο χωριό το Σάββατο το μεσημέρι και έφευγα ξανά για το Δομοκό το απόγευμα της Κυριακής, φορτωμένος με το καλάθι μου: 3,5 ώρες διαδρομής, φυσικά με τα πόδια. Αλλά είχα βαθιά επιθυμία να αλλάξω τη ζωή μου. Ξέρεις τι σημαίνει να ονειρεύεσαι ένα πατίνι; Όχι να το αγοράσεις, να το φτιάξεις μόνος σου. Αν ονειρεύεσαι κάτι, έχεις πολλές πιθανότητες να το πετύχεις. Κι αν το πετύχεις, ονειρεύεσαι κάτι καινούργιο. Αυτός είναι ο κύκλος της ζωής – και της δημιουργίας».
«Στη συνέχεια ήρθα στην Αθήνα, στο σπίτι της αδελφής της μητέρας μου. Εδώ ολοκλήρωσα το Γυμνάσιο και πέρασα στη Φαρμακευτική Σχολή, απ’ όπου αποφοίτησα το 1969. Ήταν μεγάλη υπέρβαση: ήμουν ο πρώτος επιστήμονας του χωριού μου!».
Υπογραφή: Νίκος Κουτσιανάς, ιδρυτής και πρόεδρος της Apivita