Ν. Στραβελάκης: Απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές σκεφτόμαστε συνολικά και δρούμε τοπικά
Του
ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ,
Οικονομολόγου του Εθνικού
και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Οι πολιτικές της κυβέρνησης δεν είναι και στην καλύτερή τους. Βασικός πονοκέφαλος είναι η εμφανέστατη πλέον υστέρηση του ρυθμού μεγέθυνσης, που έχει οδηγήσει σε αλχημείες για τον περιορισμό των επικείμενων αντιμέτρων, αφού και τα πλεονάσματα μοιάζουν να υπολείπονται. Όλες οι δημοσιογραφικές πηγές συμφωνούν ότι μείωση των πλεονασμάτων δεν πρόκειται να υπάρξει από το 3,5% και η κυβερνητική πολιτική εξαρτάται πλέον από τη διάθεση του «μαξιλαριού».
Στόχος είναι τα χρήματα αυτά σε πρώτη φάση να διατεθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και σε δεύτερη για τη χρηματοδότηση/δανειοδότηση των επίδοξων «επενδυτών»/ «αγοραστών» των διαφόρων φιλέτων του Δημοσίου. Εμείς τα γράψαμε αυτά την περασμένη εβδομάδα, οπότε τώρα θα επικεντρωθούμε στις επιμέρους «επενδύσεις» και ιδιαίτερα σε εκείνες που αφορούν τον Δήμο της Αθήνας.
Βλέπετε, αυτήν την εβδομάδα ορκίζεται ο νέος δήμαρχος κ. Μπακογιάννης και ως μέλος της κίνησης «Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας», που εκπροσωπείται στο νέο δημοτικό συμβούλιο, δεν μπορώ να μην του δώσω τα πρώτα συχαρίκια. Θα επισημάνω, βέβαια, ότι ο κ. Μπακογιάννης, παρόλο που ήταν εν ενεργεία περιφερειάρχης Στερεάς Ελλάδας, πέρα από μια ενημέρωση στον ΣΚΑΪ (πού αλλού), ουδέν έτερον δήλωσε ή έπραξε για τις τραγικές πυρκαγιές στην Εύβοια. Αυτό δεν τον εμπόδισε όμως να προσδώσει έναν αρχαιολατρικό, θριαμβευτικό τόνο στην ορκωμοσία του, που θα λάβει χώρα στην Ακαδημία Πλάτωνος. Τι και αν κάηκε η μισή Εύβοια, το θέμα είναι να κοιτάμε μπροστά.
Το πρόγραμμά του πλασάρεται ως μια μικρογραφία του οράματος του θείου του, κ. Μητσοτάκη, για τη χώρα. Ιδιωτικοποίηση όλων των υπηρεσιών του δήμου, ξεκινώντας από την καθαριότητα, το πράσινο και τον πολιτισμό, και παραχώρησή τους στους γνωστούς διαπλεκόμενους. Οι τελευταίοι ορέγονται την είσοδό τους στον χώρο των δημοσίων υπηρεσιών εδώ και αρκετά χρόνια, αφού δημόσια έργα δεν προβλέπονται στο ορατό μέλλον. Απομάκρυνση της φτωχολογιάς και των μεταναστών από τον αστικό ιστό της πόλης με στόχο την «αξιοποίηση» του μητροπολιτικού φιλέτου των Εξαρχείων αλλά και των υπολοίπων γύρω περιοχών.
Την ίδια ώρα, με την ανεξέλεγκτη επέκταση του Airbnb, η κατοικία είναι άπιαστο όνειρο για φοιτητές και νέους στο κέντρο και τις γειτονιές της πόλης. Φυσικά, ο δήμαρχος δεν είπε κουβέντα για τις ρατσιστικές δηλώσεις Κικίλια περί παροχής ιατρικών υπηρεσιών μόνο σε γηγενείς. Δεν φαίνεται να τον απασχολεί ότι το 1/3 των κατοίκων του δήμου του είναι μετανάστες, πολλώ δε μάλλον η ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη.
Αντίθετα τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα η παραχώρηση του ιερού χώρου του Πολυτεχνείου σε ιδιωτικά συμφέροντα, που επιδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά πλασάρονται ως ευεργέτες.
Μάλιστα ο κ. Μπακογιάννης προειδοποιεί όσους τολμούν να διαφωνούν με αυτό το ξεπούλημα ότι θα είναι καλύτερα να μην προχωρήσουν σε διεκδικήσεις διότι θα αντιμετωπίσουν τον νόμο και την τάξη, επί των οποίων θα είναι άτεγκτος.
Όπως και ο θείος του, έχει, βλέπετε, μια ιδιαίτερα επιλεκτική αντίληψη της ασφάλειας. Όταν πρόκειται για την ακτοπλοϊκή σύνδεση της Σαμοθράκης, που έχει παραχωρηθεί σε γνωστό στέλεχος της ΝΔ, η διακοπή της δεν είναι πρόβλημα. Σιγά μην ασχοληθούμε τώρα με την ασφάλεια των κατοίκων ενός νησιού. Όταν όμως πρόκειται για αντιλαϊκές πολιτικές, για προστασία καπιταλιστικών συμφερόντων απέναντι σε συλλογικές διεκδικήσεις, η «ασφάλεια» γίνεται ιερή και ο πέλεκυς αμείλικτος.
Από την προεκλογική περίοδο των δημοτικών εκλογών είχαμε επισημάνει την ανάγκη της αυτοργάνωσης στις γειτονιές απέναντι στις πολιτικές του αποκλεισμού, της λιτότητας και του αυταρχισμού. Ιδιαίτερα για την Αθήνα, αυτές οι μορφές δράσης είναι απαραίτητες, για να ξαναβρεί ο κόσμος την αυτοπεποίθησή του απέναντι στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Πρέπει να σκεφτόμαστε συνολικά, αλλά να δρούμε τοπικά, χαλώντας τους τα σχέδια σε κάθε γειτονιά.