ΠΕΜ… τέλος

ΠΕΜ… τέλος

Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων. Ξεκίνησε στη Θράκη πριν από 22 χρόνια, απευθυνόταν στα παιδιά της μειονότητας και το εκπόνησε το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και όχι το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκη, όπως θα ήταν το λογικό…

Χρηματοδοτήθηκε «με δόξα και τιμή», όμως τα τελευταία χρόνια οι υπουργοί Παιδείας έχασαν το «ενδιαφέρον τους», με επιστέγασμα την περασμένη χρονιά, που ο Γαβρόγλου του έριξε ψίχουλα…
Υπήρξε επί 22 συναπτά χρόνια ένα… πιλοτικό πρόγραμμα και έτσι ολοκλήρωσε τον κύκλο της ζωής του…
Το πρόγραμμα προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στην τοπική, και όχι μόνο, κοινωνία. Και αυτό γιατί η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας σε μαθητές αλλά και σε γυναίκες μέσα από ένα εναλλακτικό πλαίσιο εκπαιδευτικής δράσης και κόστιζε πολύ ακριβά και δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, δεδομένου ότι ο αριθμός των μελών της μειονότητας που δεν γνωρίζουν την ελληνική παραμένει στα ίδια περίπου επίπεδα…

«Και τώρα τι;», θα διερωτηθεί κάποιος…

Τώρα… τίποτα. Άλλωστε τα δίγλωσσα νηπιαγωγεία δίνουν έναν «καινούριο» τόνο στην «κατανόηση, αλληλεγγύη και αποδοχή των δύο σύνοικων στοιχείων», όπως, μέσες άκρες, ήταν οι στόχοι της Εκπαίδευσης Μουσουλμανοπαίδων στη Θράκη…

Πιλοτικά, βεβαίως, πάντα…

Στραβός και ο γιαλός…

Σοβαρά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ψαράδες της Θράκης, οι οποίοι, εκτός από ζητήματα οικονομικής φύσης, έχουν να αντιπαρατεθούν με τσαμπουκάδες και απειλές των τούρκων λιμενικών αλλά και την υπεραλίευση των τουρκικών σκαφών, τα οποία περνούν από τα διεθνή ύδατα, μπαίνουν στα ελληνικά και στην κυριολεξία… σκουπίζουν τα πάντα…

Να σημειωθεί ότι οι έλληνες ψαράδες έχουν πάρει μέτρα για την προστασία του θρακικού πελάγους, με βασικό τη μη δραστηριοποίησή τους μετά τα τρία μίλια, διαφυλάττοντας έτσι το ι­χθυογεννητικό περιβάλλον….

Από την άλλη, η Ελληνική Πολιτεία δεν φαίνεται να ακολουθεί κάποια εθνική στρατηγική, αφήνοντας τους Τούρκους να εκμεταλλεύονται τη βραχονησίδα Λαδοξέρα (Ζουράφα), σε απόσταση αναπνοής από τη Σαμοθράκη, στα ανατολικά, την οποία βεβαίως και «ανακάλυψαν» πριν από 20 χρόνια και την… έκαναν δική τους, ενώ οι Έλληνες δεν μπορούν να πλησιάσουν στα έξι μίλια…

Προσεχώς, νίκες…

Ο Ερντογάν… προειδοποιεί –σ’ Ανατολή και Δύση (του)– να έχουμε τον νου μας οι λαοί, γιατί, όπως λέει, με αφορμή τον εορτασμό του κουρμπάν μπαϊράμ, θα προστεθεί και άλλη νίκη στη σειρά των ιστορικών νικών που η Τουρκία… συλλέγει τον Αύγουστο…

«Από τη Νίκη του Ματζικέρτ μέχρι τη μάχη του Μερτζινταμπίκ και από τη νίκη της 30/8, που είναι η κορύφωση του Πολέμου της Ανεξαρτησίας, μέχρι και την απόβαση στην Κύπρο, πολλά είναι τα σημεία καμπής που βιώσαμε σε αυτόν τον μήνα. Τελευταία, το πρώτο χτύπημα που με την επιχείρηση ‘‘Ασπίδα Ευφράτη’’ δώσαμε κατά του διαδρόμου τρομοκρατίας που γινόταν προσπάθεια να συσταθεί στα σύνορά μας με τη Συρία, πάλι το αρχίσαμε τον Αύγουστο. Πρώτα ο Θεός, αυτόν τον Αύγουστο θα προσθέσουμε μια νέα νίκη στην αλυσίδα των ιστορικών μας νικών.

Το κράτος της Τουρκικής Δημοκρατίας μαζί με τους πολίτες του, σαν μια χώρα, ελπίδα όλων των αδερφών και φίλων, με κάθε βήμα που κάνει θα συνεχίσει να ενδυναμώνεται και να μεγαλώνει. Με την απόσταση που διανύσαμε στη δημοκρατία, στην οικονομία και στην άμυνα, ανοίγουμε τις πόρτες στο μέλλον μας λίγο περισσότερο και πλησιάζουμε τους στόχους μας»…

Ποιος δεν συμφωνεί πως όλες οι κινήσεις του προς αυτήν την κατεύθυνση βρίσκονται;

Δύο δύο τους στέλνουμε…

Το 1996, η τουρκική θηριωδία, στις 11 και 14 Αυγούστου, μεταδόθηκε απευθείας από την Κύπρο…

Ο Ελληνισμός στέλνει τα παιδιά του στον θάνατο, χρόνια τώρα, χωρίς να κουνιέται φύλλο…

Η ζωή των Ελλήνων δεν έχει και πολύ μεγάλη αξία, προφανώς, στο διεθνές χρηματιστήριο. Ίσως γι’ αυτό κι εμείς τους «στέλνουμε» δύο δύο, όχι για να συγκινήσουμε ή να αφυπνίσουμε… αλλά για να υπογραμμίσουμε το «προφανές»…

Οι μέρες του Αυγούστου

Τάσος Ισαάκ και Σολωμός Σολωμού ξεπετάγονται στη μνήμη… Στις 11 Αυγούστου ο πρώτος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου στη νεκρή ζώνη από παρακρατικούς και έποικους. Ο Τάσος Ισαάκ δολοφονήθηκε σε απευθείας μετάδοση…

Το σκηνικό επαναλήφθηκε στις 14 του μήνα, στην κηδεία του. Ο Σολωμός Σολωμού έπεσε από σφαίρα παρακρατικού, όταν προσπάθησε να σκαρφαλώσει στον ιστό της σημαίας (εκεί, στην γκρίζα ζώνη) για να βάλει την ελληνική…

Έπεσε με το τσιγάρο στο στόμα, σε απευθείας μετάδοση επίσης…

Έλλη Μητακίδου


Σχολιάστε εδώ