Ο αδιανόητος «κόσμος»…
Αν αναλογιστεί κανείς τα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα, σε αυτήν τη σχετικά μικρή έως πολύ μικρή έκταση, θα αντιληφθεί πως οι αντιθέσεις είναι αντιστρόφως ανάλογες…
Ποιος νοιάζεται, ας πούμε, από τη Λαμία για το τι συμβαίνει στη Θράκη, αλλά και το αντίστροφο…
Ο καθείς βράζει στο δικό του ζουμί – δεν έχει χρόνο για τα… ζουμιά του κόσμου… Και ας είναι ένας κόσμος μικρός, απλός και κατανοητός…
Όμως τις αντιθέσεις δεν τις δημιουργούν οι άνθρωποι, αλλά, καθώς φαίνεται, οι πολιτικές, που κρύβονται πάντα πίσω από ιδεολογίες…
Με αυτόν τον τρόπο άνοιξε το μέτωπο της Πάτρας. Μια Νομική Σχολή που έμεινε στα σκαριά, όπου ο πρώην πρωθυπουργός εξήγησε ότι η μη ίδρυσή της οφείλεται σε λόγους ρεβανσισμού…
Το πέταξε και ας πάει και το παλιάμπελο. Μήπως διατάραξε τίποτα… αρμονικές σχέσεις μεταξύ των δύο πόλεων; Μήπως χρειάστηκε να εξηγήσει πολιτικά κάτι από την επιχειρηματολογία του (αφού μόνον πολιτική δεν ήταν); Σε τι πειράζει μια… εμβάθυνση της όποιας αντίθεσης μεταξύ Κομοτηνής και Πάτρας; Ή μήπως ο συγκεκριμένος τύπος (αν και όχι μόνον αυτός) είχε ποτέ συναίσθηση του θεσμικού του ρόλου;
Περίεργο…
Και έτσι όπως όλα τα ανήκουστα έχουν ειπωθεί και ακουστεί, όταν ακούγεται η αλήθεια έχεις έναν μικρό… ενδοιασμό… Ίσως για λίγο μόνο, όμως είναι αρκετό να αισθανθείς περίεργα, να αναρωτηθείς εάν η επιστροφή στην κανονικότητα έχει κάποιο νόημα…
Το νόημα
Για «μικροκομματική σκοπιμότητα και εκπαιδευτική προχειρότητα, εξαιτίας της προεκλογικής της απόφασης να δημιουργήσει χωρίς σχεδιασμό και προετοιμασία 4η Νομική Σχολή στην Πάτρα» κατήγγειλε την προηγούμενη κυβέρνηση ο βουλευτής Ροδόπης και πρώην υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης.
Τόνισε ότι οι δικηγόροι Αθήνας και Πειραιά –μόνο– είναι περισσότεροι από τους δικηγόρους όλης της Γαλλίας. Αναφέρθηκε στην ουσιώδη αντίδραση των υφιστάμενων Νομικών Σχολών, που παρακμάζουν λόγω υποχρηματοδότησης και εγκατάλειψης, καθώς και στην αρνητική στάση της πλειοψηφίας των δικηγορικών συλλόγων της χώρας, που διαπιστώνουν τον κορεσμό των νομικών επαγγελμάτων.
Υπογράμμισε βεβαίως ότι οι νομικές σπουδές πρέπει να είναι ανοιχτές για όλους, αυτό όμως δεν υπηρετείται με τον πληθωρισμό των Νομικών Σχολών, αλλά με την ποιοτική αναβάθμιση των υφιστάμενων.
Κατήγγειλε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ περιφρόνησε τη Νομική Κομοτηνής και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, μειώνοντας τη χρηματοδότηση από τα 18 εκατ. ευρώ τον χρόνο σε 5,6 εκατ. ευρώ, απελευθέρωσε τις μεταγραφές φοιτητών και καθηγητών, αδειάζοντας το Πανεπιστήμιο και τη Θράκη, μείωσε τους εισακτέους, κατέστησε το ΔΠΘ από τρίτο Πανεπιστήμιο στην Ελλάδα όγδοο.
Έξω από τους εκπαιδευτικούς λόγους, που περιέγραψε ενώπιον της Εθνικής Αντιπροσωπείας, ο βουλευτής Ροδόπης ανέδειξε και τους σοβαρούς εθνικούς λόγους που συνδέουν το Δημοκρίτειο με την πνευματική θωράκιση, τη δημογραφική ενίσχυση, την αναπτυξιακή προοπτική της Θράκης, που εγγυάται την εθνική ασφάλεια της χώρας.
Περιβάλλον ελευθερίας…
Στην ίδια παρέμβαση, ο πρώην υπουργός Παιδείας αναφέρθηκε και στο θέμα του ασύλου στο Πανεπιστήμιο, υπογραμμίζοντας ότι «στις σύγχρονες δημοκρατίες το άσυλο ελευθερίας δεν περιορίζεται στον χώρο του Πανεπιστημίου, αλλά επεκτείνεται νόμιμα σε όλη την κοινωνία. Άρα, δε χρειάζεται κανένα ειδικό καθεστώς, εκτός από αυτό της λειτουργίας των νόμων και της δημοκρατίας».
Νωρίτερα, εν είδει ερωτήσεων, υπενθύμισε την κατάσταση που επικράτησε όλα αυτά τα χρόνια στο Πανεπιστήμιο: Ξυλοδαρμός καθηγητών, επικίνδυνες βιαιοπραγίες σε βάρος φοιτητών, εμπόριο ναρκωτικών και παρεμπόριο…
Το πλέον τραγικό όμως θα πρέπει να θεωρείται η καταστροφή –«κάψιμο», όπως είπε ο βουλευτής– εκατοντάδων διατριβών φοιτητών στο Πολυτεχνείο…
Όταν καταστρέφεις την πνευματική εργασία ενός ανθρώπου, απλώς φαίνεται πως δεν σέβεσαι τον άνθρωπο. Θα σεβαστείς το άσυλο, που με όλες αυτές τις πράξεις υπονόμευσες;
Πριν από μερικά χρόνια, στην Ξάνθη, φοιτητές έχτισαν στην κυριολεξία το γραφείο του τότε πρύτανη, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, ο οποίος φυσικά ήταν μέσα…
Μελλοντικοί επιστήμονες της Πολυτεχνικής Σχολής του ΔΠΘ έκαναν προφανώς… πρακτική εξάσκηση εντός του Πανεπιστημίου, αφού σήκωσαν ένα… παράνομο ντουβάρι… (καλές δουλειές, μάγκες).
Σ’ αυτό το «περιβάλλον ελευθερίας» μεγάλωσαν πολλές μεταπολιτευτικές γενιές και ακόμα μεγαλώνουν…
Εμφύλιος
Τα τελευταία χρόνια ένας θρησκευτικός εμφύλιος εξελίσσεται στην ελληνική Θράκη, με τους αλεβίτες μουσουλμάνους να δείχνουν αποφασισμένοι να διαχωριστούν από την πλειοψηφία των σουνιτών μουσουλμάνων στην περιοχή μας.
Η αρχή έγινε πριν από τέσσερα χρόνια, όταν το πανηγύρι στην τοποθεσία Χίλια, στα ορεινά της Ξάνθης –μια τουρκοεκδήλωση την οποία για περίπου 30 χρόνια εκμεταλλεύτηκε δεόντως η τουρκική επεκτατική πολιτική και είχε όψιμα οφέλη και για ένα μεγάλο κομμάτι της εγχώριας πολιτικής τοπικής σκηνής–, πέρασε στα χέρια των αλεβιτών, χαλώντας τη «σούπα» της Τουρκίας, που τους θέλει όλους στο… μαντρί…
Πάντως, ο ψευδομουφτής Σερίφ το έκανε το χρέος του και όρμηξε κατά της… νέας τάξης πραγμάτων, αλλά σε ακροατήριο σουνιτών… Εκ του ασφαλούς και χωρίς κάποιο ουσιαστικό όφελος, δηλαδή, πέραν του ότι βγήκε ο ίδιος από την υποχρέωση…
Έλλη Μητακίδου