Οι προτεραιότητες της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής

Του
ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ

Μπορεί οι υψηλές θερμοκρασίες να δημιουρ­γούν συνθήκες καθηλωτικής αποχαύνωσης, αλλά τα ευρωπαϊκά πράγματα μόνο αδρανή δεν είναι. Μέσα από μια διαρκή σχέση αλληλεπίδρασης, επηρεάζουν και επηρεάζονται από τις προτεραιότητες που η νέα Επιτροπή και θέτει αλλά και εκ των πραγμάτων βρίσκει μπροστά της.

Στη Μετανάστευση αρχικά, όλες οι παράμετροι επιβεβαιώνουν την εδώ και καιρό ανομολόγητη αλλαγή κλίματος. Μακριά από το παιχνίδι απόδοσης ευθυνών (blame game), που προσώρας αναβάλλεται με όρους αμοιβαίας κατανόησης, η Επιτροπή αναχωρεί για νέα λιμάνια. Και αλίμονο για αυτούς που δεν το αντιλαμβάνονται.

Η νέα πρόεδρος, με λόγια και συμβολικές κινήσεις, προσγειώνει στον νέο πραγματισμό, που σε κάθε περίπτωση διαμορφώνεται και από τις «ευαισθησίες» των κεντροευρωπαϊκών και ανατολικοευρωπαϊκών κρατών και την ανάγκη για αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων και την υποχρέωση για αποτελεσματικότητα στην επιστροφή όσων δεν δικαιούνται να βρίσκονται στην Ευρώπη και το πρόταγμα να κρίνονται οι αιτήσεις ασύλου έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σαφείς κατευ­θύνσεις, που ενώ δεν απηχούν και δεν θα μπορούσαν να απηχούν τις βαρύγδουπες δηλώσεις περί επιτυχίας του Ορμπάν και των ηγετών που συντάσσονται μαζί του και απευ­θύνονται στο εσωτερικό πολιτικό τους ακροατήριο, ακυρώνουν και τις τελευταίες ψευδαισθήσεις για την πολιτική των ανοιχτών θυρών. Πρέπει να συγχρονιστούμε για να μη μείνουμε με τον «μουντζούρη». Στην κατεύθυνση αυτή, καλές είναι οι πτήσεις επιτήρησης με το Ζέπελιν –που στην ανάγκη μετατρέπεται και σε bar-restaurant–, αλλά το βάρος πρέπει να δοθεί στις νέες τεχνολογίες. Τα drones δείχνουν τον δρόμο, όπως και η αξιοποίηση των δορυφορικών δεδομένων και πληροφοριών.

Στον τομέα της κλιματικής αλλαγής, πολλή κουβέντα γίνεται για τη δημιουργία μιας «περιβαλλοντικής τράπεζας», που θα χρηματοδοτήσει τη μετάβαση στις καθαρές πηγές ενέργειας. Είναι μια ευκαιρία που δεν μπορούμε να αφή­σουμε ανεκμετάλλευτη. Τόσο γιατί η χώρα μας έχει αστείρευτα αποθέματα και προοπτικές για παραγωγή ενέργειας από τον ήλιο και τον άνεμο, όσο και γιατί θα διασφαλίσουμε πως οι όποιοι κλυδωνισμοί της ΔΕΗ δεν θα θέσουν σε κίνδυνο όλους τους μικρομεσαίους κατά κανόνα επιχειρηματίες που έχουν συμβληθεί με αυτήν για την παραγωγή και πώληση ενέργειας. Ιδεατά μάλιστα θα χρηματοδοτηθεί και θα διευρυνθεί η πολιτική αυτή. Με τρόπο που εκπληρώνει τις κοινοτικές επιλογές και προτεραιότητες.

Η νέα πρόεδρος, προφανώς και λόγω της εμπειρίας της, τονίζει συνεχώς την ανάγκη να ενισχυθεί και να λάβει ουσιαστικά σάρκα και οστά η Κοινή Αμυντική Πολιτική, η Ενωσιακή Άμυνα (Defense Union). Και εδώ το διακύβευ­μα είναι σημαντικό για τη χώρα μας. Είναι μια ευκαιρία να συνδράμουμε στην κοινή αμυντική προσπάθεια μέσα από τον μηχανισμό υποδομών και προσωπικού, που με αιματηρές δαπάνες συντηρούμε, εξασφαλίζοντας κοινοτική χρηματοδότηση. Αλλά πηγαίνοντας και ένα βήμα παραπέρα, να διεκδικήσουμε εξειδικευμένο ρόλο υποκατασκευαστριών για τις ελληνικές αμυντικές επιχειρήσεις. Ακούγεται εξάλλου ότι το χαρτοφυλάκιο που θα ανατε­θεί στον επίτροπο που υπέδειξε η χώρα μας θα σχετίζεται με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ευκαιρία λοιπόν ο υπεύθυνος να το δουλέψει και στην πράξη.

Στον «κοινοτικό γαλαξία» τίποτα δεν χαρίζεται. Όλα διεκδικούνται και χρειάζεται διαρκής εγρήγορση. Άλλοθι αδράνειας δεν υπάρχουν. Και ο καύσωνας σίγουρα δεν μπορεί να είναι ένα από αυτά.