Πρόεδρος ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ, Γ. Αδαμίδης: Τι σχεδιάζουν για τη ΔΕΗ
Του
ΓΙΩΡΓΟΥ ΑΔΑΜΙΔΗ,
Προέδρου ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ
Για όποιον παρακολουθεί συστηματικά όσα συμβαίνουν στη ΔΕΗ, η «σημερινή» συζήτηση για το μέλλον της μεγαλύτερης βιομηχανικής επιχείρησης της χώρας είναι ένα ξαναζεσταμένο πιάτο… Δυστυχώς, αυτό που αλλάζει κάθε φορά είναι ο «μάγειρας» και ο/οι πελάτες!
Αλλά για να μην κάνουμε ιστορία… Από τη στιγμή που η κυβέρνηση Παπανδρέου οδήγησε και έθεσε τη χώρα κάτω από την ασφυκτική επιτροπεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, μέχρι σήμερα έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες να εκποιηθεί η ΔΕΗ! Και αυτό χωρίς να εξηγηθεί με επάρκεια το γιατί και το πώς αυτής της επιλογής, που σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να μπει στη βάσανο της σοβαρής κριτικής, κυρίως για δύο λόγους:
Πρώτον, γιατί οποιοδήποτε «τίμημα» για την εκποίηση της ΔΕΗ δεν θα ωφελούσε τη χώρα. Πόσο θα μειωνόταν το δημόσιο χρέος με την εκποίησή της; Κατά 0,5% ή κατά 1%; Αστεία πράγματα…
Δεύτερον, γιατί καμιά σοβαρή χώρα δεν εκποιεί επιχειρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα, ακόμα και σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Οι επιχειρήσεις αυτές πρέπει να είναι υπό δημόσιο έλεγχο και είναι αυτές που χρειάζεται κάθε κράτος για να μπορέσει να κάνει την επανεκκίνηση, να οργανώσει την ανασυγκρότησή του…
Εκτιμώ –και μάλλον δεν θα πέσω έξω– ότι η νέα κυβέρνηση θα προσπαθήσει να πουλήσει τα ασημικά της εταιρείας, δηλαδή, τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια, τα οποία θέλουν διακαώς οι ιδιώτες, γιατί απλούστατα είναι μονάδες έτοιμες να δημιουργήσουν κέρδη, χωρίς οι επενδυτές να χρειαστεί να ρισκάρουν… Δεν είναι τυχαίο πως καμιά ελληνική εταιρεία δεν έχει δικό της υδροηλεκτρικό συγκρότημα (μιλάμε για συγκρότημα όχι για τα περίπτερα των μικρών ΥΗΣ που έχουν οι ιδιώτες!).
Αυτό συμβαίνει γιατί αυτές είναι επενδύσεις αρκετών εκατομμυρίων ευρώ και απαιτούν, επίσης, χρόνο (που οι ιδιώτες δεν έχουν ή δεν θέλουν)! Οι ιδιώτες, χωρίς να ρισκάρουν, χωρίς να προβληματίζονται για την… απόσβεση, θα πάρουν σε εξευτελιστική τιμή μια παραγωγική μονάδα που δημιουργήθηκε για λόγους δημοσίου συμφέροντος και από το υστέρημα του λαού (π.χ., δημόσιες επενδύσεις).
Από το 2010 (σχέδιο εκποίησης Παπακωνσταντίνου) έως τη «μικρή ΔΕΗ» των Σαμαρά – Βενιζέλου και την αποεπένδυση του Σταθάκη, η μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία είναι στον τοίχο, συνεχίζει να κάνει τον φοροεισπράκτορα για την εκάστοτε κυβέρνηση (ΕΕΤΗΔΕ/ΕΝΦΙΑ, ΕΡΤ, δήμοι, ΕΤΜΕΑΡ, τελωνειακοί κ.ά.), συνεχίζει να πουλάει αναγκαστικά σε ιδιώτες ρεύμα με ζημία, συνεχίζει να πραγματοποιεί ετησίως επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, πληρώνει ακριβά (300 εκατ. ευρώ τουλάχιστον ετησίως) την αβελτηρία της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, που σχεδόν… αρνήθηκε να πάρει δωρεάν δικαιώματα εκπομπών αερίου (του θερμοκηπίου), όπως έκαναν η Τσεχία, η Πολωνία και η Βουλγαρία…
Και άλλα πολλά… Δεν προκαλεί λοιπόν έκπληξη σε κανέναν η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ΔΕΗ. Το περίεργο θα ήταν αυτή η επιχείρηση, με όσα της έχουν φορτώσει, να συνέχιζε να πάει καλά…
Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση της ΔΕΗ είναι εθνική υπόθεση και δεν χρειάζεται στείρα πολιτική αντιπαράθεση!
Φωτό: alphafreepress.gr