ΣΥΡΙΖΑ: Να γιατί χάσαμε
-Ήταν αναπότρεπτη η κυβερνητική φθορά και η κόπωση των λαϊκών στρωμάτων
-Παραδέχθηκαν στην Κεντρική Επιτροπή
Η κυβερνητική φθορά, ως συνέπεια της υλοποίησης του προγράμματος προσαρμογής, αλλά και η κόπωση των λαϊκών στρωμάτων από την επιβάρυνση των μέτρων της οκταετίας ευθύνονται για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές, σύμφωνα με κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι από τις 3.709 λέξεις του κειμένου μόνο οι 133 (!) αναφέρονται στα λάθη, τις αστοχίες και τις παραλείψεις της κυβέρνησης την περίοδο 2015 – 2019.
Στο κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής επιχειρούνται να εξηγηθούν: Η επικράτηση της ΝΔ, με ισχυρό ποσοστό, η αντοχή που επέδειξε το Κίνημα Αλλαγής, το ποσοστό του ΚΚΕ, η είσοδος στη Βουλή του ΜέΡΑ 25 και της Ελληνικής Λύσης, όπως και η απουσία από τη Βουλή της Χρυσής Αυγής. Παράλληλα, γίνονται εκτιμήσεις για το υψηλό ποσοστό –παρά τις περί του αντιθέτου προβλέψεις– που διατήρησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ διατυπώνονται και επικρίσεις για τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Σύμφωνα με την ανάλυση της ΚΕ, η νίκη της ΝΔ οφείλεται στο πρόγραμμά της και τον προεκλογικό λόγο της, με τα οποία «κατάφεραν να αποσπάσουν ευρύτερη στήριξη, καθώς απαντούσαν, με σαφή νεοφιλελεύθερο προσανατολισμό βέβαια, σε πραγματικά κοινωνικά προβλήματα αλλά και σε εύλογες λαϊκές προσδοκίες μετά από μια σαρωτική οικονομική κρίση». Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι «η κυβερνητική φθορά, εξαιτίας της υλοποίησης του προγράμματος προσαρμογής, αλλά και η κόπωση των λαϊκών στρωμάτων από την επιβάρυνση των μέτρων της οκταετίας ήταν αναπότρεπτες».
Στο κείμενό της η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ απαριθμεί επίσης όσα θετικά έγιναν στην οικονομία, στο κράτος, στα δικαιώματα και στην εξωτερική πολιτική. Όσο για το τι δεν έπραξε σωστά, αναφέρει πως «υπήρξαν πολλοί τομείς και πεδία του κράτους και της οικονομίας (μεταξύ άλλων, αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης και των κρατικών δομών, ριζική καταπολέμηση των παραθεσμικών δικτύων οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, παραγωγικό μοντέλο ανάπτυξης) που δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε όσα θα θέλαμε, με δεδομένη την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και των πολιτικών και κοινωνικών μετώπων, ιεράρχηση που προέκυπτε από την αντικειμενική συνθήκη της κρίσης αλλά και από δικές μας αδυναμίες».