ΠΟΤΕ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ, ΦΘΕΙΡΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΚΟΥΡΙΑΖΟΥΝ

Όταν κοιτάς τόν Ουρανό
πόσο μικρός φαντάζεις
πόσο πολύ ασήμαντος
πού αρχινάς καί κράζεις.
•••
Ο Ουρανός αμίλητος
νοιάζεται γιά τό Σύμπαν
-ποτέ μου δέν τό σκέφτηκα
άλλοι σοφοί τό είπαν.
•••
Υπάρχουν άνθρωποι στήν Γη
τά πάντα λέν πώς ξέρουν
καί άλλοι μές στήν μοναξιά
θλίβονται κι υποφέρουν.
•••
Οι πρώτοι πάντα κυβερνούν
κι οι άλλοι στήν σαπίλα
κοιμούνται στά χαμόσπιτα
μέ όπλο τήν τσαντίλα.
•••
Τό όπλο είναι άσφαιρο
κανείς δέν τούς φοβάται
κι η Εξουσία ήσυχη
κι ανάλγητη κοιμάται.
•••
Πάνω από τά σύννεφα
γεράκια φτερουγίζουν
κι όλο ρωτούν τούς Άρχοντες
τήν πίκρα πώς σφραγίζουν.
•••
Οι Άρχοντες χασκογελούν
καί τούς πετούν κομμάτια
τά σώματα τής ερημιάς
πού ζούν σέ σκαλοπάτια.
•••
Τό δίκαιο ανύπαρκτο
μπροστά στήν Εξουσία
μοιάζει τρελό πού σέρνεται
σέ πλήρη «αφασία».
(…)
Ζούμε καί δέν γνωρίζουμε
μέσα στήν αγωνία
ότι δέν χτίζονται φωλιές
μά δυστυχώς πορνεία.
•••
Τά σύννεφα οργίζονται
καί θέλουν νά ξεπλύνουν
όση βρομιά τά φόρτωσαν
εκείνοι πού δέν δίνουν,
•••
κι αρχίζουν τίς νεροποντές
καί πνίγουν ό,τι μένει
κι ο χάροντας χαρούμενος
φωνάζει: Ειμαρμένη.
•••
Τά, δέ, Γραφεία Τελετών
χτυπάνε παλαμάκια.
Ο κόσμος γίνεται ερημιά
σκάλα χωρίς πλακάκια.
•••
Καί μέσα στόν πανζουρλισμό
τρέχουν Ντελιβεράδες
μόνο ο καθένας χωριστά
κι οι Βολευτές ομάδες.
•••
Θεέ, εσύ τών Χριστιανών
βοήθησε τά πλήθη
πού μόνα τους παρακαλούν
τόσων Αγίων ήθη,
•••
πού μόνα τους στήν μοναξιά
δέν ξέρουν πού πατάνε
κι αλόγιστα παρακαλούν
τόπο νά βρούν νά πάνε.
(…)
Άνοιξε τόν «Παράδεισο»
καί βάλτους μέσα όλους
κι άσε τούς Κυρ -κυρ- Βολευτές
παρέα μέ Διαβόλους.
………………………………………………
«Μά θές γιά σένα, φίλε μου,
νά λύσω τό βρακί μου
καί γιά τά γούστα πού ζητάς
νά χάσω τήν τιμή μου;»
ΝΙΚΟΛΟΥ ΚΟΥΤΟΥΖΗ (1742-1813)
ΖΑΚΥΝΘΟΣ

 
Απολαύστε περισσότερο Φιοράντε  ΕΔΩ