Αντίσταση και απειλές του Σουλτάνου
Της ΕΛΕΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ – ΛΑΜΠΡΑΚΗ
Έτσι τελείωσε μια προεκλογική περίοδος με μια σχετική σοβαρότητα και σοφία θα έλεγα, αφού όλοι κατάλαβαν ότι οι εκατέρωθεν ύβρεις δεν προσφέρουν τίποτα παρά μόνο μίση και μια διαχωριστική γραμμή, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας υποβόσκων εμφύλιος.
Η έννοια μας θα πρέπει να είναι η πατρίδα μας, η αντιμετώπιση των εχθρών μας, που πιέζουν διαρκώς αψηφώντας επίσημες διεθνείς συνθήκες. Κάθε φορά που βλέπω τον Ερντογάν να μιλά με τέτοια έπαρση και τόσες απαιτήσεις ένας απίστευτος θυμός με συγκλονίζει. Μιλά ποιος; Ένας άνθρωπος που στα αλήθεια ούτε κι ο ίδιος δεν ξέρει τις ρίζες του. Ένα ταπεινό, φτωχό εμπόδιο θεωρεί την Ελλάδα, που ωστόσο με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο μπόρεσε να δεχθεί τόσους κυνηγημένους μετανάστες, πεινασμένους, παγωμένους, δίνοντάς τους τροφή και στέγη στα ταλαιπωρημένα νησιά μας.
Όμως, πότε θα λυθεί το μεγάλο αυτό πρόβλημα και θα πάει ο καθένας στον τόπο του, υπερασπίζοντάς τον με νύχια και δόντια; Πότε άλλοτε ήρθε τόσο κόσμος από αυτά τα μέρη, που η ζωή κυλούσε με κανονικούς ρυθμούς, ως την ώρα που οι βομβαρδισμοί διέλυσαν σπίτια και ολόκληρες συνοικίες. Ένας αλλοπρόσαλλος χαμός ανθρώπων, που μέσα στα ερείπια παρέδωσαν αμαχητί γη και ύδωρ. Σε ποιους, άραγε;
Τι έφταιξε και ο βασιλιάς της Συρίας έγινε ο πιο μισητός ηγέτης; Έμπλεξε με Ρώσους, Αμερικάνους, Κούρδους, Τούρκους, τζιχαντιστές, τρομοκράτες και άλλες, πολλές οργανώσεις, που η καθεμιά δουλεύει για δικό της λογαριασμό.
Ένας πόλεμος ακαταλαβίστικος, με συμφέροντα συμπλεκόμενα και απαιτήσεις εξωφρενικές, άπληστοι σε έναν πλανήτη που φθείρεται, που αντιδρά με την αλόγιστη εκμετάλλευσή του. Και στη μέση ένα ελληνικό νησί που αντιστέκεται στους εκβιασμούς του τούρκου Σουλτάνου. Απαιτεί συνέχεια, εκβιάζει και πιστεύει ότι θα καταφέρει να πείσει ότι έχει το δικαίωμα της εκμετάλλευσης όλου του Αιγαίου. Άλλωστε «γαλάζια πατρίδα» δεν ονομάζει αυτήν τη θάλασσα που χρόνια πριν τα πλοία της πατρίδας μας δάμαζαν, το Αιγαίο;
Δεν είμαστε ταπεινοί οι Έλληνες, είμαστε υπερήφανοι. Ταπεινός σημαίνει άβουλος, υποχωρητικός, ενώ υπερήφανος σημαίνει παρρησία, εντιμότητα, καμάρι για την καταγωγή και την ιστορία μας. Είμαστε λοιπόν ένας υπερήφανος λαός που πρέπει να αντισταθούμε στις απειλές του τούρκου Χομεϊνί, γυρίζοντας την πλάτη μας στα λόγια του και επιμένοντας στην τακτική που λέει «όχι πολλά λόγια», αγνοώντας τις κορώνες του, τις οποίες παίρνει πίσω ίδιες πέτρες, που μπορεί να προκαλέσει μια έκρηξη.