Πήγε σε εκλογές για να τις χάσει;
Πυκνώνουν τα ερωτήματα γιατί πήγε στις βουλευτικές κάλπες ο Αλέξης Τσίπρας μετά τα τρία νοκ άουτ: στις ευρωεκλογές, στις δημοτικές, όπου ο χάρτης της χώρας έγινε όλος μπλε και δεν υπήρχε ούτε σταλιά ροζ, στις δε περιφερειακές δεν πήρε ούτε μία περιφέρεια ως ΣΥΡΙΖΑ.
Είδε ότι δεν τον έπαιρνε άλλο και αν έμενε μέχρι τον Οκτώβριο, που έληγε η θητεία της κυβέρνησής του, θα ήταν Βατερλώ και δύσκολα θα μαζευόταν ένα αξιοπρεπές ποσοστό, που θα του εξασφάλιζε την παραμονή σε υψηλή θέση στον πολιτικό χάρτη της χώρας, με ανοιχτό τον ορίζοντα για επιστροφή στο Μαξίμου είτε με αυτοδυναμία είτε με συνεργασίες;
Πήγε στη… σφαγή προκαλώντας εθνικές εκλογές; Το έπαιξε κορόνα – γράμματα και του έκατσε η μπίλια, με την επιστροφή κάποιων ψηφοφόρων που στην κάλπη των ευρωεκλογών… είχαν αλλαξοπιστήσει, θέλοντας ενδεχομένως να στείλουν το μήνυμα, κυρίως στον Αλέξη, ότι τα κότερα και το φλερτ με το οικονομικό κατεστημένο κάνουν κακό;
Ενδεχομένως να πήγε σε βουλευτικές εκλογές και με τη σκέψη να «φορτώσει» το τιμόνι του καραβιού στον πρωτάρη, τον Μητσοτάκη, που έχοντας να αντιμετωπίσει πολλές τρικυμίες θα το βουλιάξει, οπότε ο Αλέξης θα ξαναγυρίσει με δάφνες, ως καλύτερος καπετάνιος.
Όλα αυτά, όμως, είναι σχεδιασμοί επί χάρτου και στις περισσότερες περιπτώσεις δεν έρχεται αυτό που έχεις σχεδιάσει. Η Ιστορία έχει μάτσο τέτοιες καταλήξεις.
Ίσως ακόμη να πήρε το μήνυμα απέξω, από τους Ευρωπαίους και τους πέραν του Ατλαντικού, ότι τα… ψωμιά του τελείωσαν, από τη στιγμή που τους πρόσφερε στο πιάτο τις Πρέσπες, και τώρα πάνε για τον επόμενο, που δεν θα έχει βαρίδια και θα είναι δικό τους παιδί… Και μετά έχει ο… Θεός. Θα είναι στον κατάλογο των προσφερόμενων… Χωρίς απαιτήσεις… Αρκεί να υπάρχει η καρέκλα. Απόδειξη αδιάψευστη, η παντρειά με τον ακραίο δεξιό Πάνο Καμμένο για να κάνει κυβέρνηση, που τον έστειλε στα αζήτητα αφού του έκανε τη δουλειά…
Υπάρχουν, πάντως, εκτιμήσεις από σοβαρούς πολιτικούς, που έχουν περάσει από το Μαξίμου, ότι θα ήταν πολύ καλύτερο για τον Τσίπρα το αποτέλεσμα αν πήγαινε σε βουλευτικές εκλογές τον Μάρτιο, καθώς δεν θα είχε φορτωθεί στην πλάτη του τις τρεις ήττες (ευρωεκλογές, δημοτικές και περιφερειακές εκλογές).
Αλλιώς τα υπολόγιζε και αλλιώς του βγήκαν.
Στο τέλος, όμως, είχε κέρδη. Με την ψήφο του ελληνικού λαού καταγράφηκε ως ένας από τους δύο κυρίαρχους πόλους της ελληνικής πολιτικής παλαίστρας. Κυριάκος και Αλέξης, και πολύ μακριά όλοι οι άλλοι… Με τη μακροημέρευση για κάποιους όλο και να λιγοστεύει…
ΣΥΡΙΖΑ ίσον Τσίπρας
Το ερώτημα που αναζητάει απάντηση είναι αν τον έπαιρνε τον Τσίπρα να μην πήγαινε τώρα σε εκλογές αλλά στο τέλος της θητείας του. Προφανώς, εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη ελλιπής. Και είδε ότι οι απώλειες θα ήταν μεγαλύτερες τον Οκτώβρη και θα προκαλούσαν εσωτερική αμφισβήτησή του στο κόμμα, οπότε θα άρχιζε το ξήλωμα του πουλόβερ. Μόνο που όλα αυτά τα χρόνια το συμπέρασμα σε όλο τον πολιτικό ορίζοντα είναι ένα και μόνο: ΣΥΡΙΖΑ ίσον Τσίπρας και Τσίπρας ίσον ΣΥΡΙΖΑ. Απόδειξη, το ότι ούτε στιγμή δεν αμφισβητήθηκε. Ούτε αυτά τα τεσσεράμισι κυβερνητικά χρόνια πήρε πίσω ένα μέτρο ή μια απόφαση, όπως το «ψάρεμα» από δω κι από κει βουλευτών, ακόμη και δεξιών, με αντάλλαγμα κάποιο υπουργείο, γιατί δεν άρεσε στο κόμμα ή γιατί είχε άλλη άποψη ο γραμματέας.