Μιχ. Σάλλας: Η Ελλάδα, δυστυχώς, έχει ένα διαφορετικό ευρώ!
-Λόγω κεφαλαιακών περιορισμών
Τη σοβαρή και κρίσιμη για την επόμενη μέρα της χώρας επισήμανση έκανε ο Μιχάλης Σάλλας. Μιλώντας για την τραπεζική ενοποίηση, υπογράμμισε: «Η Ελλάδα, δυστυχώς, έχει ένα διαφορετικό ευρώ λόγω κεφαλαιακών περιορισμών από τις λοιπές οικονομίες και σαφώς υψηλότερων επιτοκίων δανεισμού από αυτά που ισχύουν σε άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες, κάποιες εκ των οποίων πέρασαν κι αυτές από τις συμπληγάδες της κρίσης».
Και πρόσθεσε: «Όλα αυτά δημιουργούν ένα τεράστιο κόστος τόσο στην οικονομία όσο και στις τράπεζες».
Διπλό το στοίχημα για τις ελληνικές τράπεζες
Μίλησε, επίσης, για ένα διπλό στοίχημα για τις ελληνικές τράπεζες, σημειώνοντας ότι από τη μια πλευρά πρέπει να εξυγιανθούν και να ενισχυθούν και από την άλλη να εναρμονισθούν με μεγάλη ταχύτητα στα δεδομένα της νέας εποχής. Μεγάλη η πρόκληση και δύσκολος ο συνδυασμός. Απαιτούνται όραμα και ειδικές δεξιότητες, τις οποίες οι μέτοχοι των τραπεζών θα πρέπει προσεκτικά να αναζητήσουν σε αυτούς που τις διοικούν.
«Απαραίτητη προϋπόθεση για το επόμενο βήμα του τόπου είναι ένα σοβαρό επενδυτικό κλίμα και ένα τραπεζικό σύστημα που μπορεί να στηρίξει την αγορά», επεσήμανε ο Μιχάλης Σάλλας, τονίζοντας: «Ο μοναδικός δρόμος που έχουν μπροστά τους οι τράπεζες είναι να λειτουργήσουν βάσει των νέων συνθηκών, με όποιες δυνάμεις διαθέτουν και κάτω από οποιεσδήποτε προϋποθέσεις. Είναι περιττό, υποθέτω, να μιλήσω για το αυτονόητο: Αν ο δρόμος για το πιστωτικό σύστημα της χώρας δεν είναι τεχνολογικά σύγχρονος και αναπτυξιακός, θα είναι παρακμιακός, και σε αυτή την παρακμή οι τράπεζες θα παρασύρουν ολόκληρο το οικοδόμημα, την εθνική οικονομία».
Τι πρέπει να γίνει με τα «κόκκινα» δάνεια
Όσον αφορά τις προσπάθειες μείωσης των «κόκκινων» δανείων, ο κ. Σάλλας σημείωσε ότι μπορεί τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια του πιστωτικού συστήματος να μειώνονται σταδιακά, «παραμένουν όμως αυξημένα και ανέρχονταν σε 81,8 δισ. ευρώ στο τέλος του 2018 σε σύγκριση με το ανώτατο επίπεδο των 107,2 δισ. ευρώ τον Μάρτιο του 2016. Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες διατήρησαν 12 φορές υψηλότερο λόγο NPLs προς το συνολικό δανειακό χαρτοφυλάκιό τους από τον μέσο όρο της ΕΕ (41,2% έναντι 3,2%).
Συνεπώς, παρά τη βελτίωση, ίσως δεν έγιναν όσα έπρεπε να γίνουν και απαιτούνται άμεσες λύσεις». Υπενθύμισε ακόμη τις προηγούμενες προτάσεις για τη δημιουργία μιας «bad bank», ενός δηλαδή ειδικού φορέα για τη διαχείριση των επιχειρηματικών δανείων που ήταν «σε εμπλοκή».
«Στην περίπτωση της δημιουργίας μιας “bad bank”, όπως αναφέρω σε άρθρο μου, αυτή θα μπορούσε να συγκεντρώσει όλα τα καταγγελμένα δάνεια σε μια ενιαία πλατφόρμα, έχοντας τη δυνατότητα να τα ξεκαθαρίσει πολύ πιο γρήγορα, πολύ πιο αποτελεσματικά και με μικρότερο κόστος. Η εκκαθάριση του προβληματικού χαρτοφυλακίου των τραπεζών θα είχε γίνει πολύ νωρίτερα και με μικρότερο κεφαλαιακό κόστος. Η λύση αυτή εφαρμόστηκε σε άλλες χώρες με επιτυχία.
Τώρα συζητάται πια η εφαρμογή της και σε εμάς. Μόνον που χάθηκε εξαιρετικά μεγάλο χρονικό διάστημα στις συζητήσεις».