Μας έχουν ράψει το κοστούμι…
-Και με τη δική μας συμμετοχή, όπως όλα δείχνουν, για «win – win»… συνδιαχείριση στο Αιγαίο
Αποδεικνύεται τελικά ότι τίποτα δεν γράφεται και δεν λέγεται τυχαία. Χωρίς λόγο. Π.χ., κάποιος επώνυμος, με θητεία σε κρίσιμα πόστα, δεν μπορεί ένα πρωί να είπε ξαφνικά θα γράψω ένα άρθρο με αντικείμενο τα εθνικά θέματα και… κατά σύμπτωση να ανοίγει συζήτηση για εξελίξεις κάθε άλλο παρά ευχάριστες για την κυριαρχία της πατρίδας μας.
Και μετά να παίρνουν την πάσα οι κινούντες τα νήματα στη γειτονιά μας, οι σύμμαχοί μας οι Αμερικανοί, και να βάζουν στο τραπέζι τη συνεργασία στο Αιγαίο. Και αμέσως να εκμεταλλεύεται την μπαλιά ο γείτονας, που βρισκόταν στην Οσάκα της Ιαπωνίας για τη Σύνοδο των «G20», ο τούρκος Σουλτάνος, ο οποίος μετά χαράς μπαίνει στο παιχνίδι που από καιρό προσπαθούσε να στήσει.
Και μάλιστα συμφωνεί με τη θέση της Ουάσινγκτον για «win – win» συνεργασία στο Αιγαίο, τονίζοντας σε δήλωσή του: «Εμείς ξέρουμε να μοιραστούμε. Η αρχή μας είναι το “win – win” ». Θέση την οποία, πάλι κατά… σύμπτωση, είχε δημοσιοποιήσει ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα κ. Τζέφρι Πάιατ στην απάντησή του στο άρθρο του Κώστα Σημίτη. Με την κυβέρνησή μας να μη βγάζει μιλιά… Περίεργο; Κάθε άλλο, όπως φάνηκε από τις εξελίξεις. Την περασμένη Τρίτη έπεσε η… κεραμίδα.
Ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος σε συνέντευξή του στο Οne Channel μίλησε για «συνδιαχείριση» στο Αιγαίο με την Τουρκία! Λέγοντας, μάλιστα, ότι η Τουρκία έχει δικαιώματα στο Αιγαίο. Και πρόσθεσε: «Μόνο αυτά που της αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο και όχι αυτά που θέλει να επιβάλει με τη δύναμή της». Και το ανησυχητικό είναι ότι τα ίδια περί «συνδιαχείρισης» είχε πει και σε δηλώσεις του στην Αττάλεια, όπου ήταν πρόσφατα ο υπουργός Εξωτερικών. Δεν μπορεί να είναι λάθος και τις δύο φορές.
Δεν γίνεται να είναι σύμπτωση το ότι ξαφνικά, χωρίς να έχει προκύψει κάποια ένταση στο Αιγαίο από τον πολεμοχαρή γείτονά μας, βγήκε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης στις 9 Ιουνίου με άρθρο του στην «Καθημερινή» με τίτλο «Δεν αποκλείω νέα Ίμια» και είπε ότι η Τουρκία μπορεί να εκμεταλλευτεί την πολιτική αντιπαράθεση στην Ελλάδα λόγω των εκλογών, όταν ο ίδιος έχει χρεωθεί την περιπέτεια των Ιμίων του 1996, που από τότε έχουν χαρακτηριστεί «γκρίζα ζώνη». Άρθρο που έδωσε στον αμερικανό πρέσβη την ευκαιρία να δημοσιοποιήσει τη στρατηγική των ΗΠΑ στο Αιγαίο με την απάντησή του (μέσω του ακολούθου Τύπου της πρεσβείας Μπιλ Μιούραντ) στις επισημάνσεις του κ. Κ. Σημίτη: «Η μακροπρόθεσμη ελπίδα μας –και αυτό εμπνέεται και πάλι από την υποστήριξή μας στην τριμερή Ελλάδα – Ισραήλ – Κύπρος– είναι ότι τα ενεργειακά ζητήματα στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να αποτελέσουν κινητήρια δύναμη συνεργασίας, ένα “win – win”, σε αντίθεση με έναν οδηγό για συγκρούσεις».
Όλα αυτά δεν είναι… λόγια του αέρα. Δεν λέγονται χωρίς κάποια αιτία. Δεν μπορεί κατακαλόκαιρο να γράφει χωρίς λόγο άρθρο ο Σημίτης με το οποίο χτυπάει κάποια καμπάνα. Για νέα Ίμια που μας μαγειρεύουν μιλούσαν τα «Θαρραλέα». Η παρέμβαση του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Κατρούγκαλου για «συνδιαχείριση» στο Αιγαίο οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα πράγματα αγριεύουν. Και το ερώτημα που αυτόματα τίθεται είναι: «Τι κοστούμι μάς έχουν κόψει;».