Χρ. Χαλαζιάς: Με την ψήφο τους οι πολίτες θα ανανεώσουν το πολιτικό σύστημα
Του
ΧΡΗΣΤΟΥ Η. ΧΑΛΑΖΙΑ
Οι νέοι μας τα τελευταία χρόνια μάλλον βρίσκονται σε διαμετρική αντίθεση με την πολιτική, την οποία θεωρούν πολιτική αποθετική, ανούσια, αναξιόπιστη, υποκριτική. Αυτά και άλλα πολλά είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα που προκαλεί στους νέους η σημερινή πολιτική, οδηγώντας τους στην αδιαφορία για τα μεγάλα κοινωνικά θέματα, όπως η παιδεία, η εργασιακή σταθερότητα ή ακόμη και το Δημογραφικό.
Το βέβαιο πάντως είναι ότι η πολιτική μοιάζει στα μάτια των νέων αναχρονιστική, άνευρη, απαξιωμένη και αποκομμένη από την ουσία του ρόλου της και της αποστολής της.
Το ουσιαστικό συμπέρασμα είναι ότι φταίνε οι πολιτικοί, που διαχειρίζονται τους θεσμούς. Μήπως φταίει το πολιτικό σύστημα; Ή μήπως ζούμε το τέλος μιας εποχής, με την αμφισβήτηση του κυριάρχου μοντέλου οργάνωσης του κράτους, της οικονομίας, ενώ και τα κόμματα δεν προτείνουν εναλλακτικές προτάσεις, αλλά παραμένουν στον πολιτικαντισμό και την υποσχεσιολογία.
Οι νέοι και όλοι οι πολίτες αναζητούν μια πρόταση για την αντιμετώπιση της πολιτικής – οικονομικής – κοινωνικής κρίσης και των πιεστικών συσσωρευμένων προβλημάτων, πριν φτάσουμε σε κοινωνικές εκρήξεις, οι οποίες θα έρθουν αναπόφευκτα, αν δεν γίνουν ριζικές ανατροπές που θα εξυγιάνουν το σύστημα.
Όχι αδικαιολόγητα, πολλοί υποστηρίζουν ότι το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό χρειάζεται μια ριζική ανανέωση, αφού από το 1830, που ιδρύθηκε το νεοελληνικό κράτος, οι πρακτικές του ρουσφετιού, της προχειρότητας, της αλαζονείας και της οικογενειοκρατίας δεν έχουν εκλείψει. Αλλά και στη νεοσύστατη δημοκρατία μας, μετά το 1974, καταστρατηγήθηκε κάθε έννοια ελευθερίας και –με τις ευλογίες του κράτους– αποδυναμώθηκε κάθε θεσμός. Αντικαταστήσαμε την ευνομία με το κομματικό κράτος, την ισονομία και την ισοπολιτεία με το κράτος των κολλητών, της διαπλοκής και διαφθοράς. Υποκαταστήσαμε τη συλλογικότητα με τον ατομικισμό και το κυνήγι του βολέματος.
Αυτή είναι η δημοκρατία και το κράτος που θα πρέπει να σέβονται και υπερασπίζονται οι νέοι μας σήμερα; Αυτό το πολιτικό σύστημα των σκανδάλων, των ισόβιων και στην πλειοψηφία τους ανεπάγγελτων εκπροσώπων του;
Μήπως, τελικά, ο κυνισμός, ο ωχαδερφισμός, για τα οποία κατηγορούνται οι νέοι αλλά και μεγάλη μερίδα πολιτών, χαρακτηρίζουν τη σημερινή κοινωνία μας;
Το άμεσο κρίσιμο ερώτημα είναι: Πώς θα γίνουν οι ανατροπές για την ανανέωση του πολιτικού συστήματος; Μήπως χρειάζεται ένα νέο 1909, που ταρακούνησε το τότε σάπιο σύστημα και κατεδάφισε ό,τι έπρεπε να σαρωθεί; Μήπως θα πρέπει οι υγιείς κοινωνικές δυνάμεις να αναλάβουν πρωτοβουλίες; Ποιες είναι, όμως, αυτές οι δυνάμεις; Δεν είναι άλλες από τις νέες, άφθαρτες γενιές, αυτές που αγωνιούν για το μέλλον της χώρας, αυτές που οργίζονται από τη διαφθορά, την αναξιοκρατία, τους κολλητούς και τη συναλλαγή.
Πέρα, όμως, από τις δυνάμεις της νεολαίας, υπάρχουν και άλλες, υγιείς δυνάμεις, οι οποίες μένουν μακριά από την πολιτική σκηνή, καθώς αρνούνται να υπηρετήσουν ένα σάπιο σύστημα.
Αυτές οι δυνάμεις θα πρέπει να κινητοποιηθούν ή να επιστρατευτούν από τα υπάρχοντα κόμματα, που θα πρέπει να ανοίξουν τις πόρτες τους, επιτέλους, στο άξιο δυναμικό της χώρας, το οποίο διαθέτει φορτίο γνώσης και ήθους και όχι στους ανεπάγγελτους, με μόνο κοινωνικό φορτίο τα κομματικά ένσημα των αφισοκολλήσεων.
Όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, μετά την Επανάσταση της Κρήτης το 1909, κλήθηκε να κυβερνήσει τη χώρα, επιστράτευσε όλες τις άξιες δυνάμεις. Από τότε έχουμε να δούμε στο πολιτικό προσκήνιο τέτοιες προσωπικότητες. Αυτή η επιλογή έδωσε πολλά στελέχη, μέχρι την πρώτη δεκαετία του 2000 η χώρα μας πορεύεται με ονόματα της σχολής Βενιζέλου, στην οποία ανήκουν οι οικογένειες Παπανδρέου, Μητσοτάκη κ.ά.
Είτε από πάνω είτε από κάτω, είναι αναγκαίο να γίνει τώρα ένα κίνημα ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού και κυρίως των εξουσιαστικών κομμάτων. Να σπάσουν τα όποια στεγανά, να μπει νέο αίμα, με κοινωνικές περγαμηνές, και όχι επαγγελματίες, αλλά λειτουργοί, οι οποίοι θα κυκλοφορήσουν νέες ιδέες, ξεπερνώντας νοοτροπίες που εκφράζουν το παρελθόν, και θα σαρώσουν τη διαφθορά και όσα προκαλούν τους πολίτες.
Αύριο κάθε ψηφοφόρος θα πρέπει να δώσει το παρών στην κάλπη. Πρέπει να σκεφθεί το καλό του συνόλου και όχι μόνο το ατομικό του όφελος. Αυτή θα είναι μια ριζική κίνηση ανανέωσης και ανατροπής του πολιτικού σκηνικού της χώρας, που είναι αναγκαίο, όσο ποτέ άλλοτε.