Ήθελε να αλλάξει τον κόσμο ο Γιάννης Μπεχράκης

«Ήταν ένα περίπλοκο πρόσωπο. Είχε πολλά επίπεδα που λειτουργούσαν ταυτόχρονα. Ήταν σπουδαίος καλλιτέχνης και νομίζω ότι όταν ανοίχτηκε φάνηκε ότι φέρνει μαζί όλες τις εμπειρίες του. Κάθε φορά που φωτογράφιζε, έφερνε μαζί του έναν πλούτο εμπειρίας ζωής. Βλέποντάς τον να δουλεύει βλέπαμε τη σοφία που απέκτησε απ’ όλες αυτές τις εμπειρίες. Ήταν ένας εξαιρετικά ευαίσθητος άνθρωπος. Είχε βαθιά πίστη σε ό,τι έκανε: έπρεπε να είναι εκεί και η ιστορία να ειπωθεί. Αυτός ήταν ο σκοπός για τον οποίο ξυπνούσε κάθε πρωί.

Κι ήθελε να κάνει καλό. Ν’ αλλάξει τον κόσμο και να φέρνει τους υπεύθυνους ενώπιον των ευθυνών τους. Τα πράγματα που είδε τα μετέτρεψε σε ευθύνη για μας, έδειχνε με τις φωτογραφίες του ποιο ήταν το αποτέλεσμα», λέει η Κέρστιν Παρκ Λαμπέγια, βοηθός του ντοκιμαντερίστα Μπάντι Σκουάιρς, ο οποίος προσθέτει: «Ο Γιάννης ήταν ένας σκληρός τύπος αλλά οι πληγές του τού επέτρεπαν να είναι εξαιρετικά ευάλωτος με μας. Μόλις μας εμπιστεύτηκε ήταν πρόθυμος να βγάλει την ψυχή του.

Μερικές φορές κρυβόταν σε ένα πολύ σκοτεινό μέρος κι άλλες σ’ ένα μέρος αντιφατικό. Αλλά ήταν ικανός να είναι και τα δύο μαζί.

Ένας σκληρός άνθρωπος αλλά κι ένας σύντροφος που ο καθένας θα ήλπιζε πως θα είχε δίπλα του. Σε καταστάσεις βοηθούσε να σωθούν άνθρωποι, οι ζωές συναδέλφων του και κάποιες φορές οι ζωές των ανθρώπων που φωτογράφιζε».

*(Βραβεύθηκε με Πούλιτζερ το 2016.)