Τάζουν γάμο στη μεσαία τάξη οι πολιτικοί, αλλά κανείς δεν την παντρεύεται!
Βασίλης Κορκίδης
-Στους μικρομεσαίους, ο ένας πτώχευσε και ο άλλος φτώχυνε…
Έξω από τα δόντια τα έψαλε στους πολιτικούς μας, όλων των… αποχρώσεων, ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά Βασίλης Κορκίδης. Τη μεσαία τάξη τη θυμούνται πάντα στις εκλογές και μετά πέρα βρέχει… Όπως συμβαίνει και τώρα.
«Χαίρομαι που η μεσαία τάξη και οι μικρομεσαίοι της αγοράς είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των προεκλογικών πολιτικών συζητήσεων, αλλά θα χαρώ πολύ περισσότερο εάν παραμείνουν στο επίκεντρο της προσοχής των πολιτικών κομμάτων μετεκλογικά και μόνιμα. Είναι, άλλωστε, γεγονός πως όλοι μάς θυμούνται πριν από τις εθνικές εκλογές και μας ξεχνούν αμέσως μετά», τόνισε σε δήλωσή του ο Βασίλης Κορκίδης και περιέγραψε με… πικρό χιούμορ πώς της συμπεριφέρονται οι πολιτικοί μας:
«Η μεσαία τάξη για τους πολιτικούς είναι σαν τη μνηστή που όλοι της τάζουν γάμο, αλλά τελικά δεν την παντρεύεται κανείς».
Και πράγματι αυτή είναι η αλήθεια. Την ψήφο της θέλουν όλοι και μετά την ξαναθυμούνται όταν στηθούν πάλι κάλπες.
Αναφέρθηκε ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ και στην εξαντλητική και εξοντωτική υπερφορολόγηση, επισημαίνοντας:
«Από το 52% του πληθυσμού που ήταν η μεσαία τάξη στην Ελλάδα το 2008, έχει σήμερα μειωθεί στο 20%, που σημαίνει ότι μόλις ένας στους πέντε Έλληνες παρέμεινε σε αυτή την εισοδηματική κατηγορία. Μάλιστα, με μεγάλη καθυστέρηση, πολλοί τώρα ζητούν συγγνώμη που συρρίκνωσαν τη μεσαία τάξη στην Ελλάδα. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που συνέβη την περίοδο της κρίσης δεν ήταν μια απλή διόρθωση, αφού στους δύο μικρομεσαίους Έλληνες ο ένας πτώχευσε και ο άλλος φτώχυνε.
Η Ελλάδα έχει σήμερα, αν όχι τη μικρότερη, σίγουρα τη φτωχότερη μεσαία τάξη στην Ευρώπη. Στα δύο άκρα, στον προσδιορισμό της ‘‘μεσαίας τάξης’’ στις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ, είναι η Ινδία με ετήσιο εισόδημα 1.656 δολάρια και ένα μονοπρόσωπο νοικοκυριό με 70.620 δολάρια στο Λουξεμβούργο. Δυστυχώς, η Ελλάδα της μεγάλης κρίσης βρισκόταν μάλλον πιο κοντά στην Ινδία, ενώ το 2019 είναι ακόμα πολύ μακριά από το Λουξεμβούργο. Οι πληγές και οι απώλειες της μεσαίας τάξης την τελευταία τετραετία ήταν πολλές και μεγάλες».