Π. Νεάρχου: Η Άγκυρα κλιμακώνει τη στρατιωτική πίεση για να σύρει την Κύπρο και την Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις με τους δικούς της όρους
Γράφει ο
ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΝΕΑΡΧΟΥ
Πρέσβυς ε.τ.
H Άγκυρα συνεχίζει στην Κυπριακή ΑΟΖ την πολιτική των απειλών για γεώτρηση με τον «Πορθητή». Ταυτόχρονα διευρύνει και κλιμακώνει τις πιέσεις της στο Αιγαίο, με αφορμή τη μεγάλη ναυτική άσκηση «Θαλασσόλυκος». Ανέλαβε παραλλήλως μια μεγάλη διπλωματική και επικοινωνιακή εκστρατεία για να «εξηγήσει» το «δίκαιό» της και τους ανεδαφικούς ισχυρισμούς της ότι το σύνολο σχεδόν της Κυπριακής ΑΟΖ είναι είτε μέρος της δικής της υφαλοκρηπίδος είτε ανήκει στο ψευδοκράτος, το οποίο την εξουσιοδότησε να κάνει γεωτρήσεις εν ονόματι των Τουρκοκυπρίων! Παρουσιάζει χάρτες στους οποίους καταργεί την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ της Κύπρου και των νησιών του Αιγαίου, σύμφωνα με τη δική της θεωρία ότι τα νησιά δεν έχουν δήθεν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Μια δυσάρεστη εξέλιξη για την Ελληνική πλευρά, που έρχεται σε αντίθεση με την ομόθυμη καταδίκη των Τουρκικών προκλήσεων στην Κυπριακή ΑΟΖ, ήταν οι δηλώσεις του σερ Άλαν Ντάνκαν, Βρετανού υφυπουργού Εξωτερικών για θέματα Ευρώπης. Ο Βρετανός υφυπουργός δήλωσε ότι «σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο», δεν πρέπει «να γίνονται γεωτρήσεις σε αμφισβητούμενες περιοχές»! Παρουσίασε δηλαδή την περιοχή στην οποία απειλεί να κάνει γεώτρηση ο «Πορθητής» ως δήθεν αμφισβητούμενη και αμέσως συντάχθηκε με τη γνωστή Τουρκική θέση ότι πρέπει η Κύπρος να αναστείλει το ενεργειακό της πρόγραμμα μέχρι τη λύση του Κυπριακού ή να συνεννοηθεί με τους Τουρκοκυπρίους, δηλαδή το ψευδοκράτος, ώστε οι γεωτρήσεις να γίνουν πάνω σε «ισότιμη» βάση, δηλαδή, όπως λέει και ο Ερντογάν, καζάν-καζάν (50% με 50%).
Η παρέμβαση του Άλαν Ντάνκαν ήρθε να δώσει χείρα διπλωματικής βοήθειας στην Άγκυρα και να ενισχύσει τον επιδιωκόμενο στόχο της να σύρει την Ελληνική πλευρά σε νέες συνομιλίες για το Κυπριακό, με τους δικούς της όρους. Ο κυνισμός του Βρετανού υφυπουργού προκάλεσε έκπληξη και μεγάλη οργή στη Λευκωσία, όχι γιατί δεν είναι γνωστή η Βρετανική φιλοτουρκική πολιτική, αλλά γιατί μεριμνούσε σε άλλες περιπτώσεις να διατυπώνεται με πιο κομψό, έστω και πάντα αμφίσημο, τρόπο.
Η Βρετανική διπλωματία, όπως και σε προηγούμενες περιπτώσεις, χρησιμοποιεί την Τουρκική στρατιωτική πίεση ως ατού για να πιέσει την Ελληνική πλευρά να δεχθεί τους όρους αναφοράς που θέτει η Τουρκική πλευρά για να δώσει τη συγκατάθεσή της για επανέναρξη των συνομιλιών. Την αναστολή δηλαδή του ενεργειακού προγράμματος της Κύπρου ή τη συνδιαχείριση με τους Τουρκοκυπρίους του Κυπριακού φυσικού αερίου, πέραν των άλλων όρων που αφορούν τις εγγυήσεις και την παραμονή Τουρκικού στρατού στην Κύπρο και μετά τη λύση.
Η Βρετανική διπλωματία συγκαλύπτει συστηματικά τον ρόλο της κάτω από τη σημαία των Ηνωμένων Εθνών. Η νέα εκπρόσωπος του Γ. Γραμματέα του ΟΗΕ Τζέιν Χολ Λουτ, όπως και οι προηγούμενοι, είναι κάτω από την επιρροή και την καθοδήγηση του Βρετανικού υπουργείου Εξωτερικών. Τη στιγμή που η Τουρκία προχωρεί σ’ έναν νέο Αττίλα στην ΑΟΖ της Κύπρου, εμφανίσθηκε και αυτή στο προσκήνιο να κάνει προτάσεις για νέες συνομιλίες!
Απαυδισμένος από τη Βρετανική πολιτική, ο αείμνηστος Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος είχε δώσει εντολή να συγκροτηθούν δύο Επιτροπές, οι οποίες θα μελετούσαν τα μέτρα τα οποία μπορούσαν να ληφθούν κατά της Μ. Βρετανίας, με κύριο στόχο τις Βρετανικές βάσεις. Ο πρόωρος θάνατός του δεν επέτρεψε να τεθούν σ’ εφαρμογή ορισμένα τουλάχιστον απ’ αυτά. Μεσολάβησε όμως εν τω μεταξύ η προσφυγή του Αγίου Μαυρικίου κατά της Μεγάλης Βρετανίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Το Δικαστήριο δικαίωσε πλήρως τον Άγιο Μαυρίκιο, γνωμοδοτώντας ότι, ναι, η διατήρηση βάσεων στη χώρα από την πρώην αποικιακή δύναμη συνιστά αποικιακό κατάλοιπο, που αντίκειται στην αρχή της αυτοδιαθέσεως.
Η Κυπριακή Δημοκρατία παρέστη ως μάρτυρας στην εκδίκαση της προσφυγής και υπεστήριξε τη θέση του Αγίου Μαυρικίου. Προφανώς, η δικαστική απόφαση αφορά άμεσα και την Κύπρο και πρέπει να είναι ένα όπλο στη φαρέτρα της, στο πλαίσιο μιας πολιτικής πιέσεων απέναντι σε μια χώρα που εξακολουθεί να συμπεριφέρεται ως ο κακός δαίμονας της Κύπρου, χέρι χέρι με τον Αττίλα.
Θετική, αντιθέτως, εξέλιξη είναι η πολύ σημαντική προσέγγιση και συμμαχία της Κύπρου με τη Γαλλία, η οποία θωρακίζει κατά έναν τρόπο τα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ τα οποία έχουν ήδη διατεθεί. Στη Γαλλική Total διετέθη και το οικόπεδο 7, το οποίο ήταν μέχρι προσφάτως ελεύθερο. Συνολικά, η Γαλλική Total συμμετέχει σε επτά οικόπεδα, μετά τη συμφωνία στην οποία προσήλθε με την Ιταλική ΕΝΙ, ώστε να αναπτύξουν από κοινού τα οικόπεδα της ΕΝΙ.
Η Γαλλία είναι διατεθειμένη να υποστηρίξει, εάν χρειασθεί, και δυναμικά τα ενεργειακά και στρατηγικά της συμφέροντα στην περιοχή. Συμφωνήθηκε, για τον σκοπό αυτό, με την Κύπρο η αναβάθμιση της ναυτικής βάσεως Ευάγγελου Φλωράκη σε ναύσταθμο, στον οποίο θα ναυλοχούν Γαλλικά πολεμικά σκάφη αλλά και σκάφη άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, στο πλαίσιο της κοινής Ευρωπαϊκής Αμυντικής πολιτικής (PESCO).
Είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη, που ενισχύει την Κύπρο και τη συνδέει όχι μόνο με τη Γαλλική πολιτική και στρατηγική στην περιοχή, αλλά επίσης με την αντίστοιχη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, στον βαθμό έστω που αυτή υπάρχει.
Δεν διαφεύγει, ασφαλώς, κανενός η σημασία του Αμερικανού παράγοντος, όπως επίσης του Ισραηλινού. Οι αποδιδόμενες στον Αμερικανό πρέσβυ δηλώσεις στο Συνέδριο της Αεροπορίας, στην αρχή της εβδομάδας, προκάλεσαν, όπως ήταν φυσικό, μεγάλη ανησυχία. Ο Αμερικανός πρέσβυς κ. Πάιατ φέρεται να έχει δηλώσει ότι η Κύπρος και η Ελλάδα πρέπει να επιδιώξουν μια συμφωνία win-win με την Τουρκία. Προσεκτική ανάγνωση πάντως της δηλώσεως δεν αποδίδει ακριβώς αυτό. Αντιθέτως, ο Αμερικανός πρέσβυς προτάσσει τη σημασία του άξονα Ελλάδος, Ισραήλ, Κύπρου.
Ανεξάρτητα όμως από αυτό, η θέση της «συμμετοχής» της Τουρκίας στα ενεργειακά αποθέματα της Ανατολικής Μεσογείου ήταν επίσημη Αμερικανική θέση επί Κλίντον και υφυπουργού Εξωτερικών Νούλαντ. Περιέπεσε σε σιωπή και αχρηστία επί Προεδρίας Τραμπ, σε συνδυασμό με την επιδείνωση στις σχέσεις Τουρκίας, ΗΠΑ και Ισραήλ. Δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να ανασυρθεί πάλι η θέση αυτή για να δοθούν «ανταλλάγματα» στην Άγκυρα, αναλώμασι της Κύπρου και της Ελλάδος, εάν αυτό θεωρηθεί σκόπιμο και εφικτό για να αποτραπεί η πλήρης ρήξη με την Τουρκία και η αποχώρησή της από το ΝΑΤΟ.
Ελλάδα και Κύπρος πρέπει γι’ αυτό να επαγρυπνούν και να στείλουν μηνύματα ότι δεν προσφέρονται ως εξιλαστήρια θύματα. Εδώ όμως δοκιμάζεται η αξιοπιστία και το σθένος της κάθε πλευράς. Είναι ενδεικτικό ότι η Τουρκική πλευρά χρησιμοποιεί στην προπαγάνδα της τις δηλώσεις Κοτζιά και Κατρούγκαλου στο Τουρκικό Πρακτορείο Αναντολού για το Αιγαίο και την ΑΟΖ. Εδώ δοκιμάζεται επίσης και κρίνεται η αποφασιστικότητα της κάθε πλευράς αλλά και η πρόνοια, η πρόληψη και η αμυντική προετοιμασία. Η Ελλάδα, με ανεδαφικές πολιτικές και ιδεοληψίες, επέβαλε στον εαυτό της ένα ιδιότυπο embargo όπλων επί δεκαπέντε σχεδόν έτη, τη στιγμή που η αντίπαλη πλευρά υπερεξοπλιζόταν και προετοιμαζόταν.
Ακόμη και σήμερα, από τα αιματηρά πλεονάσματα του υπερφορολογημένου λαού δεν περισσεύει ένα δισεκατομμύριο για την άμυνα, που το χρειάζεται κατεπειγόντως. Προορίζονται όλα να διατεθούν για προεκλογικά επιδόματα, ενώ οι κίνδυνοι είναι ολοφάνεροι και επικρεμάμενοι.