Π. Κρητικός: Να δημιουργηθεί υπουργείο Δημογραφίας και Πληθυσμιακής Αποσυγκέντρωσης
Του
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ Ν. ΚΡΗΤΙΚΟΥ
Ιδρυτικού μέλους του ΠΑΣΟΚ
και πρώην Αντιπροέδρου της Βουλής
Το δημογραφικό πρόβλημα πρέπει να αντιμετωπιστεί από το σύνολο του πολιτικού κόσμου ως το υπ’ αριθμόν ένα εθνικό πρόβλημα, ως πρόβλημα της εθνικής επιβίωσης.
Η ανάληψη γενναίων και αποτελεσματικών πρωτοβουλιών πρέπει να γίνει εδώ και τώρα.
Το πρόβλημα, ως γεγονός, ήταν πασιφανές από τη δεκαετία του 1950. Οι αιτίες του εμφανέστατες: Ο πόλεμος του ’40, η Κατοχή, ο εμφύλιος, τις συνέπειες του οποίου σε όλες τις πτυχές του βίου των Ελλήνων πληρώνουμε ακόμα, αφού χάθηκαν δεκάδες χιλιάδες Έλληνες, όλοι σε ηλικία αναπαραγωγής.
Μετά τη λήξη του εμφυλίου η αιμορραγία των νέων έλαβε τεράστιες διαστάσεις με τη μετανάστευση. Πεντακόσιες χιλιάδες νέοι αναζήτησαν την τύχη τους στη Γερμανία, δεκάδες χιλιάδες σε Αυστραλία, Καναδά και ΗΠΑ, αλλά και σε άλλες χώρες, Βέλγιο, Σουηδία κ.λπ. Και η αιμορραγία συνεχίζεται και σήμερα εξαιτίας της μακροχρόνιας οικονομικής κρίσης, με τη φυγή, κυρίως, του επιστημονικού δυναμικού της χώρας.
Δεν θέλουμε να προσθέσουμε ακόμα τα μεγάλα και ανεξέλεγκτα κύματα της αστυφιλίας της δεκαετίας του ’50, τα οποία είχαν ως συνέπεια όχι μόνο την ερήμωση της υπαίθρου αλλά και την αυθαίρετη και άναρχη δόμηση της Αθήνας και γενικότερα της Αττικής, καθώς και της Θεσσαλονίκης, με τεράστιες πολεοδομικές επιπτώσεις αλλά και με επιπτώσεις και στο Δημογραφικό.
Για όλους αυτούς τους λόγους ήταν προφανής η επιδείνωση του δημογραφικού προβλήματος.
Δυστυχώς, όμως, οι πολιτικές ηγεσίες δεν το έβλεπαν στη μακροπρόθεσμη δυσμενή εξέλιξή του. Ή αν το έβλεπαν, δεν το αντιμετώπισαν αποτελεσματικά, επειδή δεν προσδοκούσαν άμεσα πολιτικά (εκλογικά) οφέλη.
Συνειδητοποίησα βέβαια το πρόβλημα και μου έγινε βίωμα, έμμονη ιδέα, όταν ως μέλος μιας ομάδας φοιτητών από την τότε Πάντειο Σχολή επισκεφθήκαμε για μία εβδομάδα τη Μαγνησία, με την πρωτοβουλία και συμμετοχή του αείμνηστου καθηγητή Αγροτικής Οικονομίας Ιερώνυμου Πίντου, προκειμένου να μελετήσουμε το αγροτικό πρόβλημα, σε συνδυασμό με το Δημογραφικό.
Συντάξαμε τότε και σχετική έκθεση, πάνω στην οποία έγινε ευρεία ανάλυση και συζήτηση στη σχολή.
Έκανα αυτήν την εισαγωγή για να τονίσω ότι αυτό το πάθος δεν με εγκατέλειψε ποτέ.
Κατά τη διάρκεια της αδιάλειπτης εικοσιεπτάχρονης βουλευτικής μου θητείας (1977 – 2004), με δεκάδες ερωτήσεις και επερωτήσεις, μαζί με τους Μ. Δρεττάκη, Στ. Παπαθεμελή και άλλους βουλευτές φέραμε το θέμα στη Βουλή, αλλά ποτέ δυστυχώς δεν ίδρωσε το αυτί των εκάστοτε κυβερνώντων. Ευαισθητοποιήθηκαν κατά καιρούς να συγκροτήσουν σχετικές επιτροπές για να μελετήσουν εις βάθος το πρόβλημα, καταθέτοντας και σχετικά πορίσματα, η τύχη των οποίων ήταν όπως και του πρόσφατου από την παρούσα Βουλή: Ευχολόγια!
Πρέπει να προστεθεί εδώ ότι κατέθεσα κατά καιρούς και τρεις προτάσεις νόμων, ολοκληρωμένες, με αιτιολογική έκθεση και άρτια άρθρα, οι οποίες συζητήθηκαν στη Βουλή, χωρίς δυστυχώς θετικό αποτέλεσμα.
Ζητούσα τότε και πρότεινα με έμφαση ότι το Δημογραφικό, ως μείζον εθνικό πρόβλημα, πρέπει να αντιμετωπισθεί με μακροχρόνιο και σταθερό προγραμματισμό. Ζητούσα και πρότεινα την ίδρυση υπουργείου Δημογραφίας και Πληθυσμιακής Αποσυγκέντρωσης.
Σήμερα, επεκτείνοντας τον τίτλο, θα το ονόμαζα υπουργείο Δημογραφίας, Πληθυσμιακής Αποσυγκέντρωσης, Παλινόστησης και Κοινωνικής Ενσωμάτωσης. Εξυπακούεται ότι αυτό το υπουργείο θα πρέπει να έχει δικό του γενναίο προϋπολογισμό, διοικητική διάρθρωση με αποκεντρωτικό χαρακτήρα (δημογραφικό κέντρο σε κάθε διοικητική περιφέρεια) καθώς και σύνδεση με την απανταχού ομογένεια, από την οποία θα ζητείται η συμμετοχή και η ουσιαστική συνδρομή της.
Μόνο έτσι θα αντιμετωπισθεί η συρρίκνωση του πληθυσμού της χώρας. Έτσι μόνο θα αρχίσει η πληθυσμιακή ανάκαμψη αλλά και η οικονομική ανάπτυξη, σε συνδυασμό με την αποκέντρωση και την αναζωογόνηση της υπαίθρου.