Χωρίς σχέδιο και ελπίδα

Του
ΑΝΤΩΝΗ Π. ΑΡΓΥΡΟΥ
Δικηγόρου ΑΠ,
Αν. Νομικού Συμβούλου
Πανεπιστημίου Αθηνών

Σφοδρές αντιδράσεις προκάλεσε στη Βουλή η fast track διαδικασία συζήτησης του νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας με τις 1.120 σελίδες και τα 226 άρθρα, δηλαδή ένα νομοτεχνικό τερατούργημα, που εκτιμάται ότι θα δημιουργήσει πλειάδα προβλημάτων σε όλους τους χώρους της εκπαίδευσης.

Η άμεση και κυρίως επικίνδυνη συνέπεια του νομοσχεδίου είναι η αποδυνάμωση του ακριτικού Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, με τη δημιουργία Νομικής Σχολής στην Πάτρα, αλλά και η ταυτόχρονη περιφρόνηση του συνόλου του νομικού κόσμου, όπως αυτός εκφράζεται από τις Νομικές Σχολές και την Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων του κράτους.

Είναι γεγονός πασίδηλο ότι καμιά ουσιαστική μελέτη δεν έγινε για τη δημιουργία μιας νέας νομικής σχολής, όπως και για την ενοποίηση των ΤΕΙ. Υπάρχει, βέβαια, και το προηγούμενο της αποτυχημένης προσπάθειας δημιουργίας τέταρτης Νομικής Σχολής. Πιθανόν, όταν τελικά τα ζητήματα θα αντιμετωπισθούν από το ΣτΕ, να έχουν δημιουργηθεί ήδη τεράστια οργανωτικά και άλλα προβλήματα που ούτε τα δικαστήρια θα μπορούν να λύσουν.

Είναι γεγονός ότι οι συντάκτες του νομοσχεδίου αγνοούν τη νομολογία του ΣτΕ και ιδίως αρχές όπως η αξιοκρατία και η διαφάνεια. Είναι ακόμη γεγονός ότι η Πολιτεία δικαιούται να δημιουργεί τον χάρτη της Ανώτατης Παιδείας, όμως οι Νομικές Σχολές δεν δημιουργούνται για να παράγουν αποκλειστικά δικηγόρους, ένα κορεσμένο πλέον ελευθέριο επάγγελμα.

Οι πανεπιστημιακές σχολές δεν μπορεί να δημιουργούνται για προσωρινά πολιτικά οφέλη, όπως συνέβαινε τη δεκαετία του 1950 με τη δημιουργία στρατοπέδων εκπαιδεύσεως σε συγκεκριμένους νομούς από υψηλούς πολιτικούς παράγοντες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στη δημιουργία στρατιάς ανέργων πτυχιούχων.

Ο πρόχειρος σχεδιασμός, η έλλειψη πόρων, το κόστος λειτουργίας και η έλλειψη μελέτης βιωσιμότητας οδηγούν στην αδυναμία υλοποίησης του εν λόγω προγράμματος και σε μια αποτυχημένη προσπάθεια αναβάθμισης της ποιότητας της παιδείας. Ειδικότερα υποβαθμίζεται η αξία των τίτλων σπουδών των πτυχιούχων Νομικής και βάλλεται ευθέως το κύρος του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, υπονομεύοντας με αυτόν τον τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα στην περιοχή.

Υπάρχει ακόμη καιρός για πιο νηφάλιες σκέψεις, κυρίως προς την κατεύθυνση ανάκλησης του μέτρου.